De toekomst van de mensheid zit in haar DNA. Hoe die toekomst er uit zal zien blijft gissen, maar er is hoop. Amerikaanse onderzoekers menen dat de evolutie steeds sneller gaat. Dat zou er op wijzen dat mensen zich steeds sneller aanpassen aan allerlei veranderingen. Nou, laat dan het klimaat maar rustig zijn gang gaan, wij passen ons wel aan, zou ik zo zeggen.
Heel vroeger ging die evolutie een stuk langzamer, zeggen de onderzoekers. Als er echt een significant verschil zit tussen vroeger en nu, is de conclusie dan te rechtvaardigen dat alle “snelle” uitvindingen en het tempo van de moderne tijd invloed hebben op de ontwikkeling van onze genen? Dan zit daar ook een stukje van de oplossing voor hedendaagse problemen: doe een stapje terug. Wat langzamer leven en we kunnen onze eigen evolutie weer een beetje bijbenen en daar wellicht zinnige dingen over zeggen. Of juist niet: nog sneller gaan en we evolueren als een raket door tijd en toekomst heen. Niemand weet waar dat op uitdraait maar we raken dan wel zo vlug verder verwijderd van de chimpansees, dat vergelijkend onderzoek tussen mens en aap steeds minder zin heeft. Wie weet wordt de mens zo steeds minder dier raken we verlost van prima(ire)ten-gedrag; goed voor de korte termijn, maar slecht voor duurmzame overleving.
De onderzoekers menen ook te constateren dat mensen uit verschillende werelddelen steeds verder uit elkaar evolueren. De optimisten die menen dat globalisering de mensen dichter bij elkaar zal brengen, moeten die hoop dus laten varen.
Nou hebben de onderzoekers wel vastgesteld dat die verschillende evolutionaire paden vooral een reactie zijn op de natuurlijke leefomgeving. Waardoor bijvoobeeld de huidskleur zich op de ene plek op aarde heel anders ontwikkelt dan op een andere plek. In hoeverre sociaal en ethisch gedrag zich zal ontwikkelen, daar laten de onderzoekers zich niet over uit.
Nu weten andere onderzoekers al aardig wat over genetische codes die verantwoordelijk zijn voor bepaalde gedragingen. Het wachten is dus op een onderzoek die voorspelt hoe de ontwikkeling van ons gedrag zal zijn. Zal kuddegedrag uit ons DNA verdwijnen, omdat we een aardig deel van onze tijd alleen achter de pc doorbrengen? Zullen onze voeten zicht tot wieltjes ontwikkelen, gewend als we zijn aan snelle verplaatsingen en als reactie op de milieuvervuiling?
We evolueren dus sneller en passen ons gemakkelijker aan. Da's hoopvol voor de overleving. Maar hoe gaan we ons morgen gedragen? Ik durf geen voorspelling te doen, wie wel?