Tag archieven: journalistiek

Waakhond versus huisarts

Waakhond versus huisarts Wie zou u eerder geloven? De huisarts of de waakhond?

Het gekke met de huisarts is, dat die niet altijd op zijn of haar woord wordt geloofd. Stel de huisarts zegt: Nou, dat ziet er niet best uit, Doet u het maar wat rustiger aan. Ik durf er wel wat op in te zetten dat de huisarts onmiddellijk op dat woord wordt gelooft.
Zegt de huisarts echter dat het wel meevalt, dan vertellen mensen thuis weer: ik weet het niet, ik voel toch echt wat. Blijkbaar wordt er dan getwijfeld aan de waarheid van de huisarts.

Nu zegt de huisarts, dat wil zeggen de LHV (Landelijke Huisartsenvereniging), dat men van de prins geen kwaad weet. Mooi, het koningshuis is dus kerngezond.
Sorry, nee, de LHV is kwaad omdat ze van de NMa (Nederlandse Mededingingsautoriteit) een boete kreeg. Dat klinkt bekend. Een boete is nooit leuk, dus daar probeer je onderuit te komen. Door rood, agent? Ik heb geen stoplicht gezien!

Kartelwaakhond NMa legde een boete van 51.000 euro op, omdat in het kantoor van de LHV zegels waren verbroken, die de NMa bij een onderzoek op de deuren had gedaan. De NMa vermoedt dan ook obstructie van haar onderzoek en straft dat af met deze boete.
De LHV zegt: wij hebben het niet gedaan. Tuurlijk, paniekreflex. Maar de club voegt er aan toe, dat de NMa donders goed weet dat niet de medewerkers van de LHV, maar bewakingspersoneel de zegels heeft verbroken. De NMa zou dit ook vernomen hebben uit de mond van de dienstdoende beveiliger. “Wij vinden het onbehoorlijk dat de toezichthouder ons aan de schandpaal nagelt terwijl ze precies weet hoe de vork in de steel zit', citeert Nu.nl LHV-directeur Lodi Hennink.

Afijn, in de berichtgeving is iedereen is aan het woord geweest, behalve die beveiliger. Wil een journalist die man opsporen en ook even aan het woord laten?
Tot dan mogen we de waarheidsvinding zelf invullen. Wie de autoriteit van de huisartsen hoog heeft zitten, zal de LHV gelijk geven. Wie een fervent aanhanger van het bevoegd gezag is, zal de NMa op haar woord geloven.

Wie de stelling huldigt dat waar rook is, ook vuur moet zijn, heeft het moeilijk. De NMa rookt en geeft een boete. De LHV brandt van woede en daar moet dus ook een kern van waarheid in zitten.
Omdat beide partijen het wel eens zijn over de verbroken zegels, mogen we er vanuit gaan dat dat een feit is. De rest van het verhaal wordt voor de buitenstaanders een feit, al naar gelang men een van de partijen op eerlijkheid vertrouwt.

Of de LHV betaalt de boete, of men stapt naar de rechter. Dat kost ook een lieve duit aan advocaten. Ik vrees dat de tarieven van de huisartsen komend jaar omhoog zullen gaan.

Meester van de slow-politiek

Meester van de slowsoapDenkend aan de pers zie ik brede teksten slow door de Haagse fastlane gaan.
Vrij naar de dichter Marsman, houdt Balkenende het journaille voor, het wat rustiger aan te doen. Zelf is hij dat niet van plan en trekt ten ideologische strijde.

Hij weet natuurlijk waar hij het over heeft. De ideoloog van de slow-politiek. Meester in het spuien van brede teksten, die de stroperigheid van Balkenende’s beleid moeten verhullen.

De ideoloog van normen en waarden, pijlers van regeerakkoorden, vindt dat de pers te vaak een soapserie maakt van de haagse politiek, en verwijst naar Goede tijden, slechte tijden (zoals hier is te lezen).
Die hebben we ook gehad. Het zoet, na het zuur, het zuur na het zoet. Al vijf korte en een paar iets langere afleveringen van Balkenende.

Natuurlijk, de man heeft gelijk. De soap rond het bekerduel is treurig. De IJslandse aswolk is vervelend. Maar mag er nu alsjeblieft ook een eind aan de rest van de ellende komen?