Tag archieven: ministerraad

Persconferentie na de campingraad

CampingDe politiek is op zomerreces, maar dat wil niet zeggen dat de dames en heren wat rondlummelen, zo beweert de pr-machine van de overheid. Dat klopt. Het demissionaire kabinet heeft nog veel werk te doen en heeft haar tenten opgezet op veld 13 van camping Boschlust. We troffen de regering bijeen op de wekelijkse campingraad.

Minister 1: “Shit! Crisis!”
De MP: “Wat? Alweer één?”
Minister 1: “Ja, mijn luchtbed is lek”.
Minister 2: “Welja, een lek! Dat kunnen we er nog wel bij hebben”.

De MP: “Nou, dat zien we dan vanmiddag wel verder”.
Minister 3: “Eh, ben je niet bang dat de pers dat als het zoveelste uitstel ziet. Gebrek aan daadkracht en zo?”.
De MP: “Mwah, we zijn demissionair”.
Minister 3: “Jawel, maar ik stel toch voor dat we ons beraden over een passende oplossing”.

De MP: “We? Ik dacht dat we afgesproken hebben dat ieder zijn eigen verantwoordelijkheid heeft?”.
Minister 1: “Ik heb dat luchtbed anders wel van jou gekregen”.
De MP: “Maar ik heb het niet lek gemaakt. Je bent er vast met je puntige ellebogen doorheen gegaan”
Minister 1: “Pardon? Je beschuldigt me van ellebogenwerk?”.

De MP: “Je begrijpt best wat ik bedoel”.
Minister 4: “Nee MP, we hebben eigenlijk nooit begrepen wat je bedoelt. Leg eens uit”.
Minster 2: “Ja, nou je het zegt. Wordt het niet eens tijd voor wat duidelijkheid?”
Minister 3: “Precies! Vertel maar eens waarom we nou in de regen moeten zitten”.

De MP: “Luister, de Grieken …..”
Minister 1: “Nee, nou niet van richting veranderen”.
De MP: “Nee, maar het is natuurlijk wel zo dat de Grieken…”.
Minister 2: “De Grieken, de Grieken! Hebben die dat luchtbed geleverd?”

De MP: “Ha, kijk, de zon breekt al weer door!”
Minister 5: “Zei hij, met een grote grijns….”
Minister 1: “Ja, kun je nou nooit eens wat serieus zijn?”
De MP: “Ik zeg maar zo: een dag niet gelachen, is een dag niet geleefd”

Minister 3: “Toe maar! Je hebt je verkiezingsmotto gevonden”.
De MP: “Hm, geen slecht idee”.
Minister 2: “Jongens, we dwalen af”.
Minister 5: “Nou, dan zijn we dichter bij huis dan we het laatste jaar ooit zijn geweest”.

Minister 1 leegde de regenlaarzen nog maar eens. Een plotselinge windvlaag, trok een bungalowtent uit de grond. Terwijl iedereen de rondvliegende haringen trachtte te ontwijken. scheurde het canvas van het campingstoeltje van minister 4, die klem kwam te zitten in het aluminium frame. De voorzitter rende door de plassen naar het hoofdgebouw, alwaar de pers hem stond op te wachten.

Op de persconferentie na de wekelijkse campingraad verklaarde de voorzitter dat we tot de enkels in het water staan. “Ik weiger de moed te laten zakken tot dat niveau”, zo verklaarde hij. Op de vraag hoe hij de toekomst zag, antwoordde de voorzitter: “Morgen is er weer een dag”.

Op aandringen van de pers, die wilde weten of het kabinet in staat was vandaag nog concrete maatregelen af te spreken, ontkende de voorzitter dat er onenigheid binnen de campingraad zou zijn en dat men tot een ferm besluit was gekomen: “Begin de dag met een lach”.

“Tegen beter weten in?”, vroeg een van de journalisten. “Ik weet niet beter”, verklaarde de voorzitter.

De parlementaire pianostemmer

2eKamerIk wil graag dat de Kamerleden goed gestemd zijn, waren zo’n beetje Ruttes laatste woorden op de wekelijkse persconferentie na de ministerraad.

Rutte wil de Tweede kamer naar zijn hand zetten. Dat is geen nieuws, dat is wat een minister-president behoort te doen. Anders komt er van zijn beleid weinig terecht. Wel groot nieuws is de opmerking die hij er aan toevoegde: Mijn voorstel zou zijn aan u dat wij samen de kosten delen.

Is Rutte er uit met Verhagen en Wilders? Wordt de volgende bezuinigingsronde een kwestie van samen delen? Geen botte bijl deze keer, maar eerlijk delen?

Op de persconferentie is al jaren, met een onderbreking onder kabinet Balkenende, een clown aanwezig die de laatste vraag mag stellen. Julius Vischjager speelt ook wat piano en het schijnt dt hij eerdaags een schnabbel in de Tweede Kamer heeft. De piano moet echter worden gestemd en Vischjager vroeg Rutte bij wie hij de kosten kon declaren.
Nou, zei Rutte, in ieder geval niet bij het ministerie van Algemene Zaken. Maar hij stelde wel voor de kosten te delen.

Kijk, daar spreekt Ruttes jovialiteit weer. Het lijkt me een uitstekend voorstel dat navolging verdient. De kosten van de crisis, meneer Rutte, kunnen we die niet samen delen? Zou dat de Tweede Kamer goed doen stemmen?

Het achterkamertje open voor publiek.

cc Flickr Minister-president’s photostreamRutte, Verhagen en Wilders gaan het de komende dagen over ons hebben. Traditiegetrouw gebeurt dat achter gesloten deuren. Ze sluiten zich op in het Catshuis. Als je het over anderen wilt hebben, kun je daar geen pottenkijkers bij gebruiken natuurlijk.

Ze gaan het niet over ons, maar over cijfertjes hebben? Jawel, en de cijfertjes die het illustere trio op hun rij zet, bepalen hoe ons leven de komende tijd er uit gaat zien. Toen Rutte I in oktober 2010 aan het werk toog, waren er 394 duizend werklozen. In januari van dit jaar waren er 487 duizend werklozen. Zo’n 93 duizend mensen hebben dus ervaren wat het voor hen betekent als het kabinet het over cijfertjes heeft.

En dan hebben we het maar niet over de duizenden mensen wiens koopkracht achteruit is gegaan. Of de duizenden mensen die hun bibliotheken, buurthuizen, kinderspeelplaatsen of zwembaden zagen verdwijnen. Het is maar een greep uit de vele gevolgen van Ruttes cijfertjes.

Ondertussen speculeren de media wat de heren zullen doen. Wie sluit welke compromissen? Hoe groot zullen de volgende bezuinigingen zijn? Zodra dat bekend is, volgen de analyses, die grotendeels ook speculatief zullen zijn. Omdat de heren er erg goed in zijn niet het achterste van hun tong te laten zien.

Er is maar één manier om zelf een onafhankelijk oordeel van de besprekingen te maken: we moeten er zelf bij kunnen zijn.
Bij andere democratische vergaderingen is dat heel gewoon. De Tweede Kamer kent de publiek tribune en plenaire vergaderingen worden ook rechtstreeks uitgezonden. Ook sommige commissievergaderingen zijn online direct bekijken.

De Eerste Kamer kent ook een publieke tribune, maar geen online optie. Commissievergaderingen zijn niet openbaar.
Bij Provinciale Staten en gemeenten is de openbare toegankelijkheid wisselend. Raadsvergaderingen zijn altijd openbaar, maar de vergaderingen van Gedeputeerde Staten en colleges van B&W weer niet. Wel is het in toenemende mate mogelijk vergaderingen van PS en gemeenteraden live te volgen.

Kortom: de geïnteresseerde en betrokken burger heeft aardig wat mogelijkheden met zijn neus boven op besluitvorming te zitten. Grote uitzonderingen: de ministerraad en bijeenkomsten zoals die de komende week plaats zullen vinden.

Het kabinet gaat over het landsbelang en moet uitermate belangrijke beslissingen nemen. Je kunt je voorstellen dat de concentratie te lijden heeft onder continu flitsende en zoemende camera’s. En stel je voor dat eventueel aanwezig “volk” gaat zitten morren. Als Rutte elke keer de zaal tot orde moet roepen, komt er van regeren weinig terecht.

Maar daar zijn twee elegante oplossingen voor. De vergaderzaal kan met een geluidswerende glazen wand worden afgescheiden. En de beste oplossing is natuurlijk een live online registratie.

We hebben er recht op te weten wat er over ons wordt beslist. En ook: hoe er over ons wordt beslist. Tenslotte kijkt Big Brother-overheid op steeds meer manieren naar ons.  Het is wel zo democratisch en transparant, dat wij het recht krijgen terug te kijken.
Alle achterkamertjes openbaar!

Begrijpen wij elkaar?

Persconf Op dit weblog kom je af en toe fictieve gesprekken tegen. Ze zijn verzameld onder de categorie ‘Begrijpen we elkaar?’. Gesprekken waar langs elkaar heen wordt gepraat, teksten verdraaid worden of taal zo letterlijk wordt genomen, dat het absurd wordt. Allemaal fictie. De werkelijkheid is soms leuker.

Na de vrijdagse ministerraad geeft Rutte een persconferentie, die vrij snel
op de website van de Rijksoverheid staat. De maandag daarop is er een linkje toegevoegd onder de foto van Rutte en klapt de uitgeschreven tekst open.
Onmiddellijk valt op dat het zeer waarschijnlijk echt om een letterlijke weergave van mondeling taalgebruik gaat. Je ziet kromme zinnen,overbodige herhalingen, onverwachte zinswendingen. Het valt ook op dat Rutte het tot het bittere eind luchtig probeert te houden. Dat is op de persconferenties van zijn plaatsvervangers wel anders.

Afgelopen vrijdag ontspon zich een dialoog, die niet zou misstaan in onze categorie Opmerkelijke Gesprekken, afdeling ‘Begrijpen we elkaar?’.
Rutte had kenbaar gemaakt dat er 2 miljard zorguitgaven omgebogen moesten worden, maar niet bekend kon maken wat dat precies gaat inhouden. Omwille van etiquette moeten we daar op wachten tot een en ander verder is doorberekend en de Kamer is ingelicht. Eerder wil Rutte er echt niks over loslaten. De verzamelde pers probeerde hem toch te verleiden. Een paar fragmenten.

WESTER De tegenvallers op de zorg worden die allemaal bij de zorg zelf, op die begroting opgevangen?
RUTTE Ik kan niets anders zeggen daarover dan ik nu verteld heb, omdat het eigenlijk zoals ik al zei sinds Thorbecke gebruikelijk is dat het kabinet rond deze tijd besluit over de aanpak van de begroting en dat werkt dan dus door in die Voorjaarsnota en in die begroting volgend jaar. (…).

WESTER Kunt u niet een klein tipje van de sluier oplichten?
RUTTE Dat kan ik niet doen. Er is gisteren door fractievoorzitters iets gezegd omdat er allerlei geruchten gingen dat het eigen risico in de zorg fors extra omhoog zou gaan of dat de huisarts onder het eigen risico zou worden gebracht. Dat zit niet in de plannen, dus dat hebben ze gemeld en dat begrijp ik ook want anders zouden die geruchten misschien een eigen leven zijn gaan leiden. Maar verder dan dat kan ik niet gaan (…)

VAN DER HEYDE Even toch een vervolg hierop, u zegt het gaat al sinds Thorbecke zo, maar is het niet volstrekt achterhaald, (…) Maar de mensen willen toch heel graag weten, wie gaat het dan wel betalen. (…)
RUTTE Ik begrijp die behoefte, respecteer ik ook volledig, tegelijkertijd is er ook een ordelijk proces van besluitvorming.

VAN DER HEYDE Het besluit is genomen toch?
RUTTE Ja, het besluit is genomen (…) En overigens, misschien mag ik nog een tipje van de sluier oplichten, was het maar 2 miljard, de tegenvaller op de zorg.

VAN DER HEYDE Het is nog meer?
RUTTE Het is nog meer.

VAN DER HEYDE Dan zijn toch de zorgen bij mensen nog groter? Want ja, u heeft dat besloten (…) dan is het daarna zo dat in de persconferentie wordt uitgelegd wat er besloten is. Waarom kan dat nu dan toch niet?
RUTTE Omdat (…) het netjes is om de Kamer gestructureerd te informeren en dat doen we dus inderdaad al een paar honderd jaar op deze manier en dat vind ik ook logisch.

VAN DER HEYDE Maar was dat niet toen ze ook nog met de postkoets uit Drenthe moesten komen.
RUTTE (…) Ik begrijp uw vraag, maar ik zou… dit kabinet vernieuwt op veel punten, maar dit zou wat al te drastisch zijn.

(…)
WESTER Nog even aanvullend, 150 jaar geleden waren er nog geen voorlichters en politiek assistenten. Bent u niet bang dat het hele verhaal, straks, de komende dagen gefragmenteerd naar buiten komt?
RUTTE Ja, dat zou kunnen, maar het zou me tegenvallen van dit kabinet, omdat tot nu toe wij (…) er altijd in slagen om dat ook op het door ons te kiezen moment te doen.

WESTER Heeft u ook iedereen verordonneerd om z'n mond te houden?R
UTTE Nou, dat is een standaardafspraak, (…)

VRAAG Maar de komende maand verwacht u geen nieuwe geruchten?
RUTTE Dat hangt er vanaf hoe goed u uw werk doet. Als u dat goed doet.. Dat is een optelsom van twee gegevens, hoe goed u uw werk doet en hoezeer wij er in slagen om toch de zaak geheim te houden tot eind mei.

WESTER (…) ik heb het volgende gerucht gehoord dat er gecompenseerd wordt daar waar er overschrijdingen zijn. Dus fors korten op het pgb, de geestelijke gezondheidszorg, de huisartsen en de medisch specialisten. Heeft u enige behoefte om dat te bespreken?
RUTTE Ja, dit gerucht heeft een omvang van n=1 en dat is te klein om daar nu nader de afspraak met de Kamer te schenden door daar nu al duidelijkheid in te verschaffen. U heeft het goed geprobeerd.

WESTER U wilt het niet bespreken?
RUTTE Nee.

VAN DER HEYDE Het gerucht gaat inderdaad, sterker nog…
RUTTE Is het al zo laat, ik moet nu weg.

Zover kwam het niet. De persconferentie ging nog enige tijd door.

VAN DER HEYDE Het gerucht gaat ook dat de tegemoetkoming voor chronisch zieken en gehandicapten (…) dat daar ook flink in gesneden wordt. (…). Heeft u behoefte om daar op in te gaan?
RUTTE Nee. Maar opnieuw, goede poging.

Het feit dat Rutte twee geruchten niet nader becommentarieerd,maar de het journaille wel complimenteert met de ‘goede poging’, wil dat zeggen dat er een behoorlijke kern van waarheid in die geruchten zit?
Wat later gooit een journalist er nog een gerucht tegenaan.

JANSEN Ik bedenk nog een ander gerucht. Er is vandaag een sprookjeshuwelijk gesloten in Engeland. (…) hier in Nederland wordt ook heel erg uitgekeken naar Koninginnedag morgen en daaromheen gaat ook een groot langlopend gerucht, namelijk dat de abdicatie aanstaande zou zijn, morgen of een dezer dagen/weken. Houdt u daar ook rekening mee?
RUTTE Mij niet bekend.

Deze keer geen ‘Nee, maar goede poging’ als antwoord. Kunnen we Rutte’s luchtige beantwoording zo lezen, dat Hare Majesteit voorlopig aanblijft en dat we ombuigingen in de zorg met vrees tegemoet mogen zien?

Met welke prestaties maak je bezuinigingen ongedaan?

Boerenmelk Boerenland wordt onder water gezet. Uit landsbelang. Boeren zetten land onder melk. Uit eigen belang. Welke van de twee is de grootste maatschappelijke prestatie?

Een overheid zit natuurlijk niet te wachten op protesterend volk. Met de beloofde 3000 man extra politie knuppel je dat zo weer van het Malieveld af, maar zulke taferelen leiden alleen maar tot imagoschade. De overheid wil twee dingen: 18 miljard bezuinigen en 0 imagoschade.
Naast vervelende bezuinigingen komt de overheid dan ook graag op voor bevolkingsgroepen die het toch al zo moeilijke hebben. De boeren bijvoorbeeld.

Het maatschappelijk belang van de Nederlandse boer wordt steeds kleiner. Dat wil zeggen: als het om hun oorspronkelijke functie gaat. Elk nadeel heeft een voordeel. Als een boer minder voort moet ploegen, houdt hij tijd over voor maatschappelijke prestaties. Dat is dus niet het volk voorzien van boter, kaas en eieren. Maar, bijvoorbeeld, landschapbeheer. Goed voor de natuur in het algemeen en de biodiversiteit in het bijzonder.
Afgelopen vrijdag klapte het kabinet uit de ministerraad: De bestaande directe betalingen aan de boeren moeten doelgerichte betalingen worden. Agrariërs worden dan beloond voor prestaties op het gebied van milieu, dierenwelzijn of landschap- en waterbeheer.

Bedoeld wordt dat de Europese subsidies om de boerenstand overeind te houden, direct gerelateerd worden aan maatschappelijke prestaties die juist boeren zouden kunnen leveren.
Maatschappelijke prestaties zijn bijdragen die worden geleverd aan maatschappelijk relevant geachte zaken en tot het werkterrein van een bepaalde sector kunnen worden gerekend. Zo is verbetering van de leefbaarheid van wijken en buurten een maatschappelijke prestatie die woningbouwcoörporaties kunnen leveren. Banken die niet investeren in wapenhandel of door kinderarbeid gedreven industrieën, maar juist in handel die zulke zaken vermijden, leveren daarmee ook een maatschappelijke prestatie.

Het kabinet wil een beloning voor maatschappelijke prestaties van boeren, begin het persbericht uit de ministerraad. Bij het woord ‘beloning’ denk je aan iets extra’s. Dat is hier dus niet het geval. Een deel van de al bestaande subsidies, moeten verstrekt worden als boeren een maatschappelijke prestatie leveren. Een andere manier van compenseren.
Er is land nodig om waterbuffers te creëren, anders krijgen we te vaak en te veel natte voeten. Dan wordt natuurlijk niet de stad onder water gezet, maar hele lappen boerengrond. De boer die daar zijn land voor vrij geeft mag dus ‘beloond’ worden, vindt het kabinet.

Mooi idee, waar wel meer mee kan. Voorbeeldje. Mijn werk bestaat eruit de overlast veroorzakende daklozen van de straat te houden en ze te resocialiseren. Dat is aardig gelukt de laatste jaren, maar er dreigt flink de klad in te komen dankzij gaande en komende bezuinigingen. Nu kan ik aantonen dat we de overlast duurzaam hebben teruggedrongen en dat veel daklozen inmiddels ook even duurzaam een maatschappelijk relevante dagbesteding uitvoeren (uw parken en stoepen waren nog nooit zo schoon). Kunnen we nu een beloning krijgen voor deze maatschappelijke prestaties?

Drie vliegen in één klap. De reeds behaalde doelen kunnen we verbeteren en het voorkomt ontslag van collega’s, waarmee we een bijdrage leveren aan de werkgelegenheid.

Kijk, zo maak je bezuinigingen weer ongedaan. Iemand nog meer ideeën welke maatschappelijke prestaties een beloning verdienen?

Rutte's eerste ministerraad

Treveszaal Rutte: Zo, daar zitten we dan. En wat vinden jullie ervan?
Ministers in koor: Ja, mooi, prachtig.

Rutte: Okee, zullen we dan nu maar eens aan het werk?
M
inisters in koor minus één: Eerst koffie, Mark!

Rutte (met een venijnige blik naar die ene): Ik dacht dat we eensgezind aan de slag zouden gaan?
Die ene minister: Maar Mark, ik dacht dat we hier ook thee konden krijgen?

Rutte (opgelucht , dus ineens joviaal): Tuurlijk! Ben benieuwd of dat gedoogd wordt, maar ik regel het effe voor je. Laten we ondertussen
de agenda eens bekijken. Huh? Kwartetten? Gaan we kwartetten??
Donner: Ja, Mark. Je hebt de poppetjes mooi voor mekaar. Maar wij willen onze poppetjes ook op de goede plek hebben.

Rutte: Oh, dat. Als je het maar wel met minder poppetjes doet.
Donner: Zeker. Ze moeten alleen van plaats verwisselen, daarom gaan we kwartetten. Ik begin. Ik heb hier van de secretaris-generalen, die van Verkeer en Waterstaat. Iemand geïnteresseerd?

Schultz van Haegen-Maas: Eh, Piet-Hein. Dat bestaat niet meer. Da’s Infrastructuur en Milieu geworden.
Donner: Weet ik wel. Maar wil je geen secretaris-generaal dan?

Schultz van Haegen-Maas: Ik zou niet zonder kunnen! Heb je een topvrouw voor me?
Donner: Een wat???

Schultz van Haegen-Maas: Een vrouw. Een topvrouw.
Donner: Dat zal niet gaan. Op Verkeer en Waterstaat zat een prima kerel. Die moet alleen even Infrastructuur en Milieu achter zijn naam krijgen.

Schultz van Haegen-Maas: Ah, toe nou……
Rutte: Melanie! Niet zeuren. Ik kan moeilijk van een man een vrouw maken. Verman je en pak die kaart van Piet-Hein!

Verhagen: Ik doe niet moeilijk…..
Ministers in koor: Daverend gebulder.

Verhagen: Wat nou? Nee, serieus. Geef mij die
van economische zaken maar.
Donner: Hm, is goed, maar dan hou ik hier nog over die van Landbouw.

Henk Kamp: Stuur die maar naar mij.
Donner: Okee, naar Sociale Zaken of naar Werkgelegenheid?

Rutte: Naar het loket sociale zaken van zijn woonplaats, natuurlijk!
De Jager: Is dat niet te duur dan? Weet je wel wat die wachtgelden kosten?

Rutte: Welnee, de gemeenten zouden toch minder uit de sociale pot krijgen, Piet-Hein?
Donner: Jawel. Maar da’s voor de burgers. Dit is een secretaris-generaal. Die heeft recht op wachtgeld.

Rutte: Wacht even. Je gaat me toch niet vertellen dat de afslanking van de overheid een smak geld gaat kosten?
De Jager: Nou ja, dat breien we dan toch weer belastingtechnisch recht?

Rutte: Ah, daar is de koffie. Eén thee? Wie had dat besteld?
Ministers in koor: Slurpen, nippen en dopen een lang vingertje in het geestrijk vocht.

Rutte: Zo, dat zit er op! Nou, makkie niet?
Ministers in koor: Instemmend gehum.

Rutte: Nou, dan zie ik jullie volgende week weer hier. Ben reuze benieuwd wat er dan weer op de agenda staat.

De pers: De stemming zit
er goed in; ministerraad gaat nu serieus aan de slag; ministerraad beginnen aan verdeling van de taart; ministerploeg zwaar teleurgesteld in Rutte: alsof-ie alsmaar hetzelfde deed.

De bonus voor de raad van commissarissen

De bonus voor de raad van commissarissen De raden van commissarissen krijgen een demissionaire bonus: een extra taak. Het kabinet stuurt een wetsvoorstel naar de 2e Kamer, die het mogelijk moet maken dat de raad van commissarissen bonussen kunnen aanpassen of zelfs terugvorderen.

Hopelijk gaat de formatie zo traag, dat het wetsvoorstel ook nog door de 1e Kamer kan. Er ligt wel het gevaar op de loer, dat de rechtse meerderheid in de 2e Kamer het voorstel door wil schuiven naar het nieuwe kabinet.
Maar goed, het is er dan toch van gekomen. Een concreet wetsvoorstel om bonussen te corrigeren in tijden van economische malaise, of bij tegenvallende prestaties. Een beetje popi-jopi noemt het kabinet dat de ‘claw back’ regeling.

Daarmee versterkt het kabinet ook de positie van de raad van commissarissen. Normaal gesproken een adviserend clubje, dat ook de boeken mag controleren, maar niet zo gek veel invloed heeft op het bedrijfsbeleid.
Toch kan zo’n raad nog heel wat teweeg brengen. Bij Organon Oss kwam de raad voor commissarissen in actie. Dee aangekondigde ontslagen voorlopig even van de baan zijn. De directie van het bedrijf heeft de raad en de OR iets te laat ingelicht over de plannen en dat is niet volgens de regels. Om een confrontatie met de rechter te voorkomen, gaat de directie alsnog in overleg met de raad voor commissarissen en de OR.
Niet dat het bij elke conflict zo goed gaat. De eigenaars van een zorgboerderij hebben de raad voor commissarissen ontslagen. Hoe dat mogelijk is, mag Joost weten, maar het is gebeurd.

Sinds
de Code Tabaksblat wat is aangepast, is de positie van de raad van commissarissen al wat versterkt. Het is nog maar de vraag of de commissarissen er klaar voor zijn, ook de nu voorgestelde wetswijziging daadwerkelijk uit te voeren.
Organisatorisch dienen de commissarissen nog een inhaalslag te voltooien. Toen in 2008 de Code Tabaksblat werd aangepast om het bonussenbeleid te verbeteren, was het de bedoeling dat de raad van commissarissen de benoeming en de beloning van topbestuurders uit elkaar zouden halen. In de praktijk deed een raad van commissarissen dat beide. Door het te scheiden beoogde men een meer objectievere en onafhankelijkere aanpak. Al snel bleek dat nog lang niet alle raden van commissarissen dat geregeld hadden.

Ook zijn de commissarissen nog lang
niet gewend aan de sterkere positie en bemoeien zich te weinig met het bedrijfsbeleid. Dat meent professor Steven Schuit, die niet alleen kritiek, maar ook de nodige verbeterpunten publiceerde.
Een ander manco is dat leden van de raad van commissarissen vaak ook in het bestuur zitten. Met de twee petten op van de toezichthouder (raad van commissarissen) en de uitvoerder (raad van bestuur), is het natuurlijk lastig onderscheid maken tussen diverse belangen.
En, tot slot, de raden van commissarissen mogen nog wel wat werken aan hun transparantie. Onderzoekers van de Erasmus Universiteit hielden wat jaarverslagen tegen het licht en vonden dat de commissarissen wat te weinig het achterste van hun tong lieten zien, zodat onduidelijk bleef hoe de toezichthoudende taak is uitgevoerd.

Met het wetsvoorstel van het kabinet krijgt de raad van commissarissen er een taak bij. Of die ook goed zal worden uitgevoerd, hangt af van de kwaliteit van de raad. Daar valt nog heel wat aan te verbeteren. Sta er dan ook niet gek van te kijken als er de komende jaren nog steeds onbegrijpelijke bonussen door de mazen van de wet slippen.

Dit artikel hoort in de reeks demissionaire besluiten van het laatste Balkenende kabinet. Eerder waren hier te lezen:
25 februari: Demissionaire verzekering; 19 maart: Demissionaire steun en stabiliteit; 9 april: Regering gaat ondergronds; 17 april: De demissionaris; 26 mei: Ledigheid te huur; 28 mei: Er komt een inspecteur bij de dokter; 4 juni: Demissionaire sinterklaas; 25 juni: Groeten uit Sebaldeburen en 1 augustus: Het web afstoffen; 28 augustus: Demissionaire arbeidsparticipatie.

De demissionaris

De demissionaris“Dus dan zie je dat ondanks het feit dat een kabinet demissionair is dat toch ook belangrijke zaken gerealiseerd kunnen worden”.
Aldus de premier aan het slot van zijn toespraakje op de persconferentie na de laatste ministerraad.

Ach, de arme man. De Tweede Kamer had hem al een dikke 300 zaakjes uit handen genomen, door ze controversieel te verklaren (hier in de lijst, pdf!). Dan valt er op zo’n persconferentie niet veel spektakel te maken.
Een beetje spektakel is er nog wel. Daarvoor blijft het kabinet, ook in ontbindende staat, genoeg doorblunderen. Vorige week stuurde het de bezuinigingsvoorstellen naar de Eerste Kamer.
Een dik pakket stukken, maar dat was niet naar de zin van de voorzitter. Het mag dan een dik zijn, maar slechts één pakket vond de voorzitter veel te weinig en zag dat als een schoffering van de Senaat. Er werden alsnog tien exemplaren nagezonden.
De voorzitter maande het kabinet zulke streken niet te herhalen.

Overbodige waarschuwing, want wat kan het kabinet in de nog korte tijd fout doen? Bovendien kan de Eerste Kamer beter weten. De senioren zijn, ondanks waarschuwingen, herhaaldelijk in de maling genomen door dit kabinet. Kan een demissionair kabinet eigenlijk naar huis worden gestuurd wegens onfatsoenlijk handelen?

Ook al mag Balkenende nog wel een aantal zaakjes wel afhandelen, hij zou natuurlijk het fatsoen kunnen opbrengen zelf een deel er van controversieel te verklaren. Maar het is en blijft een demissionaris met en missie.
Deze week gaat de nieuwe Tracé-wet naar de Kamer. Een wet die het mogelijk maakt infrastructurele projecten sneller door de besluitvorming te jagen. Raar dat zoiets nog nodig is, want waar kunnen er nou nog nieuwe wegen, spoorbanen of waterwegen worden aangelegd?

Bij de huidige wetgeving kan het lang duren voor er een definitief besluit gereed is voor de aanleg van een weg. Jan en alleman mag er op los schieten en in de praktijk leidde dat tot tal van onderzoekjes en heroverwegingen. Net zo lang tot het naar de zin van alle betrokkenen was.
De nieuwe Tracé-wet wil daar een eind aan maken. Simpelweg door de voorstellen van de overheid leidend te maken in het besluitproces. Dat betekent dat anderen geen alternatieven meer kunnen aandragen.

Nu had de demissionaris al die jaren de mond vol van de betrokkenheid van de burger. Daar mankeerde nogal wat aan, vond hij. Met deze wet wordt die betrokkenheid weggezet op een parkeerplaatsje naast de snelweg. De burger mag vanaf de zijlijn toekijken.

Noot: Omdat je met Balkenende maar nooit weet of een demissionair besluit ooit tot geruchtmakende geschiedenis zal leiden, volgen we het kabinet bij het afhandelen van lopende zaken.
Eerdere artikeltjes in deze reeks: 25 februari: Demissionaire verzekering, 19 maart: Steun en stabiliteit. 9 april: Regering gaat ondergronds.

Demissionaire steun en stabiliteit

Demissionaire steun en stabiliteit Het demissionaire kabinet handelt lopende zaken af. Elke week worden er wat dossiers verwerkt, handtekeningen gezet en na de vrijdagse ministerraad worden we geïnformeerd over de stand van zaken. Het kabinet viel over een besluit dat in demissionaire toestand werd genomen. Zouden er nu echt ‘lessons learned’ zijn? Of valt er toch weer een controversieel besluit?

De ministerraad heeft besloten militairen in te zetten omdat: “De verhouding tussen de bevolkingsgroepen wordt gekenmerkt door nationalistische en etnische retoriek en de spanningen zullen in de aanloop naar de verkiezingen vermoedelijk verder toenemen. Vooralsnog heeft het gespannen politieke klimaat niet geleid tot een verslechterde veiligheidssituatie, maar evenmin is sprake van vooruitgang”.

Ja, dat het er nu, op weg naar de verkiezingen van 9 juni, wat hectisch aan toe gaat, dat weten we wel. Maar is dat een reden tot de inzet van militairen te besluiten?
Schrik niet. Hoe hectisch het ook is, de ministerraad heeft het niet over Nederland. Het citaat heb ik enigszins verminkt overgenomen. Het gaat om het besluit de EU-missie in Bosnië-Herzegovina voort te zetten tot 1 maart 2011 (hier het volledige persbericht).
Hoewel er dus geen sprake is van een “verslechterde veiligheidssituatie”, wil de EU geen risico;’s nemen en de verkiezingen in oktober veilig stellen.

Een andere missie wordt ook verlengd. De bijdrage aan de VN-vredesmissie in Soedan. Daar is het nog lang niet veilig, dus Nederland geeft gevolg aan een verzoek van de VN, aldus
het persbericht van 5 maart.
Het verschil met de kwestie Irak is, dat het hier om steun en missies gaat waar vooraf wel VN-mandaten waren. Dus valt het onder ‘lopende zaken’ waar een demissionair kabinet geen buil aan kan vallen.

Toch kun je je afvragen waarom Nederland dan wel de missie in Uruzgan moet beëindigen en dat het de val van het kabinet waard was. Vergeleken bij Bosnië-Herzegovina, is Afghanistan is nog lang niet stabiel. Je zou dus eerder verwachten dat de militairen in Bosnië-Herzegovina terug worden geroepen. Al was het maar als de defensiebijdrage aan de bezuinigingen.

Wie de demissionaire besluiten van het kabinet wil blijven volgen, moet elke vrijdag de
persberichten van de ministerraad er maar op na slaan. Vind je iets controversieels, meldt het hier in de reacties. Houdt u het kabinet een beetje in de gaten?

En meldt niet alleen dat. Ik nodig jullie uit de komende twee weken de reactiekolommen te gebruiken om kleine eigen kleine blogposts te plaatsen.
Ik ga namelijk op reces. Twee weken vakantie om op 4 of 5 april hier weer fris door te gaan. Het experiment om toch hier dagelijks nieuws te zien, maar dan van de reacteurs, is eerder een onnodige dood gestorven. Grijp je kans, en stuur wat in. Vanaf mijn vakantieadres ga ik het wel volgen.Maak er iets moois van!

Persconferentie ministerraad

Persconferentie ministerraad De eerste ministerraden van dit nieuwe jaar zijn voltrokken. Zoals gebruikelijk vinden er na afloop persconferenties plaats, alwaar het mediamieke deel der naties hun leiders met vragen bestoken.

Op zoek naar nog grotere rampen dan lokale of internationale onlusten, probeert een enkele journalist het leiderschap te testen en vraagt de aandacht voor ijzingwekkende ontwikkelingen tengevolge van het winterse weer.

Wel, de MP’s staan hun mannetje. Balkenende proeft “een gemeenschappelijk gevoel voor verantwoordelijkheid voor de samenleving” en maant het volk de
stoepen schoon te houden. De extra kosten die dat met zich meebrengt, zijn natuurlijk voor burgerman’s eigen rekening.

In Frankrijk gaat dat anders. Nicolas Sarkozy stelt zijn eigen kabinet als voorbeeld voor goed gedrag in barre tijden. Hij trekt acuut lering uit ongelukken die zijn ministers maken. Hij verbiedt zijn collega’s dan ook nog langer
met de scooter op de ijsgladde Parijse wegen rond te crossen.

Verder gaan de ministerraden in gans Europa over tot de orde van de dag: het bevriezen van de staatsuitgaven. Het zout dat maar niet opraakt, om in de wonden te strooien.