Tag archieven: ministerraad

Van ambtenaar tot profiel.

Van ambtenaar tot profiel Het kabinet gaat nu serieus de overheid afslanken. Vandaag maakte de ministerraad bekend hoe dat zal gaan. Bij een eerste, te snelle lezing, dacht ik dat het kabinet nu pas echt knettergek was geworden. Van 30.000 naar nog maar 50 ambtenaren!

Dat ligt iets anders. Bij het Rijk werken ongeveer
120 duizend ambtenaren. Die blijken in 30 duizend functieprofielen te passen. Dat vindt het kabinet teveel en wil zo’n 12.800 functies verwijderen. De overige, ruim 107 duizend ambtenaren moeten vervolgens in slechts 50 functieprofielen kunnen worden geperst. En wel in, let op, resultaatgerichte profielen.

Hoe komt men op het idee dat het functieprofiel van een milieu-inspecteur bij Rijkswaterstaat ongeveer hetzelfde er uit kan zien, als die van een secretaris-generaal op Buitenlandse Zaken?
Da’s een kwestie van beeldvorming.
De gezamenlijke ministers moeten gedacht hebben: wat wij op ons van toepassing is, moet ook voor een ambtenaar kunnen gelden.

Een functieprofiel beschrijft natuurlijk in algemene termen wat er van iemand wordt verwacht. Zo is een minister “verantwoordelijk voor”, geeft “sturing aan” en draagt “verantwoording af”. Een minister dient ook “loyaal” en “in staat tot” te zijn. Enige opleiding is wel handig en een bepaalde mate van ervaring ook.
Kijk je naar de achtergrond van het kabinet, dan zie je dat de meeste leden een universitaire studie hebben genoten, die overigens niet direct te maken hoeft te hebben met het vakgebied van hun ministerie. Een groot deel van het kabinet heeft vooral politieke ervaring, die ook best buiten het huidige werkterrein mag liggen.

Zo hoeft een minister van Rijkswaterstaat geen ingenieur te zijn en de minister van Defensie hoeft zijn sporen niet verdiend te hebben in de Afghaanse woestijn.
Hetzelfde geldt voor staatssecretarissen. Een verpleegkundige- A met ervaring in de zorg, kan best staatssecretaris op het ministerie van Onderwijs zijn. De politieke ervaring als burgmeester en voorzitter van een of ander vrouwenberaad, is ruimschoots genoeg om te voldoen aan het functieprofiel van een staatssecretaris.

Kijk, met zo’n wereldbeeld moet de ministerraad gedacht hebben dat 50 functieprofielen meer dan genoeg zijn voor de paar duizend ambtenaren, die het beleid moeten voorbereiden en uitvoeren.

Openbaring uit de ministerraad

Openbaring uit de ministerraad

Nu ook de overheid voor het weekend is gesloten, even een moment om stil te staan bij de vraag hoe open de overheid moet zijn.

Het kabinet beantwoordt de vraag met een experimentje. Een selectie uit wetsvoorstellen kunnen op een nieuwe website bekeken worden en je kan er op reageren. Niet op alles. Per wetsvoorstel bepaalt het kabinet welke doelgroepen mogen reageren. Internetconsultatie noemt men dat en vooral bedoeld voor doelgroepen die direct met een bepaald wetsvoorstel te maken krijgen.

Je moet wel door heel wat ambtelijk en juridisch jargon heen, dus of een winkelier meteen begrijpt wat een wetsvoorstel betreffende de duurzaamheid van koopzondagen inhoudt?
Op de website wordt wel moeite gedaan het wetsvoorstel enigszins begrijpelijk toe te lichten. Je kan lezen waarom het wetsvoorstel er ligt, wat het beoogde doel is en welke delen der bevolking er mee te maken zullen krijgen. Soms staat er ook een stukje achterliggende geschiedenis bij.

Nu is de overheid steeds meer virtueel te volgen. Je kan meestal niet reageren. Je kan wel, op de wesbites van ministeries bijvoorbeeld, een vraagje mailen naar de persvoorlichters. Maar zo'n reactie wordt niet op de website gepubliceerd.
Dat kan op weblogs als deze dus wel. Daarom maar een in de berichten van
de ministerraad gevist.

De reguliere media doen ook elke vrijdag verslag van de wekelijkse ministerraad, maar je moet naar de website om oorzaken te lezen die de kranten laten liggen.
Natuurlijk willen de kranten graag de aanpak van de kredietcrisis volgen en dus berichten ze vandaag massaal over de 25 miljard euro die het kabinet extra gaat uitgeven aan Fortis en ABN Amro. Groot bedrag, dus belangrijk genoeg om te vermelden.
Twee andere berichten maken duidelijk hoe het met de prioriteitenstelling van dit kabinet zit.

Het besluit om die 25 miljard te investeren is redelijk snel genomen. Dus je zal waarschijnlijk geen klachten horen uit de hoek van de bankmedewerkers en hun klanten. Maar vaak is de overheid nogal traag met besluiten en dat kan voor sommige partijen soms akelig vervelend zijn.
Daarom heeft het kabinet de Wet “dwangsom en beroep bij niet tijdig beslissen” (een initiatief van twee Kamerleden) door de parlementaire procedures gejaagd en zal die wet op 1 oktober 2009
in werking treden. De overheid zal dan verplicht zijn eendwangsom te betalen, als binnen een wettelijk vastgestelde termijn een besluit uitblijft.

Saillant detail: Ook per 1 oktober zal een wet in werking treden die de overheid wat meer tijd geeft tot besluiten te komen. Respons op bezwaarschriften en op aanvragen op grond van de WOB (wet openbaarheid van bestuur) kan dus wat langer gaan duren.

Het pappen en nathouden van Fortis en ABN Amro heeft dus hogere prioriteiten, dan veel andere zaken waar een kabinet mee te maken heeft.
Prioriteit heeft ook de overheidsbalans. De steun aan de banken mag dan veel geld kosten, het kabinet waakt er wel voor dat rijks's uitgaven niet de pan uit rijzen. Zo is de ministerraad akkoord gegaan met versobering van de huurtoeslag. Een maatregel als gevolg van de verslechterde economische vooruitzichten. De eigen bijdrage zal per januari 2010 worden verhoogd voor alle huishoudens die zo'n toeslag krijgen. In 20011 en 2012 zal die eigen bijdrage verder worden verhoogd.

Je ziet het. Het kabinet heeft veel aan het hoofd. En nu kan alle openheid wel worden vergroot door de schedel van het kabinet te lichten, maar of je dan veel wijzer wordt van de brei aan besluiten die je daar aantreft?