Tag archieven: misleidende reclame

Misleidende Staatsloterij?

Misleidende Staatsloterij? Wie het kleine niet eert, is het grote niet weerd. Een spreuk die je zelden meer hoort. Nu lijkt die echter van toepassing op de mensen die klachten hebben gedeponeerd bij de Reclame Code Commissie. De Staatsloterij zou misleidende reclame hebben gemaakt, omdat niet duidelijk is gemaakt dat de jackpot ook op een eenvijfde lot kan vallen. Aanstaande donderdag behandelt de Commissie de klachten en zal kort daarop met een uitspraak komen.

Ik geef de klagers weinig kans. In het deelnemersreglement van de Staatsloterij staat heel helder: “Indien de Jackpot valt op een uniek deellot, zoals bedoeld in artikel 11.2 van dit reglement, ontvangt de eigenaar het aan hem toekomende deel van de Jackpot en wordt het resterende deel toegevoegd aan de opbouw van de eerstvolgende Jackpot” (artikel 25 lid 25.7).

Nu is dat dus gebeurd. Ergens in Nederland zit de winnaar die met zijn eenvijfde lot 5,5 miljoen euro mag incasseren. De rest van de jackpot, 22 miljoen euro, gaat naar de volgende jackpot.
Veel mensen hebben daar blijkbaar geen moeite mee, want “geluksmakelaar” John Kosterman, de sigarenboer in Zwolle die veel winnende loten blijkt te verkopen, is het een trend geworden om eenvijfde loten te kopen als de jackpot gegarandeerd zal vallen. “Die mensen denken (…) ik vind 5,5 miljoen ook wel genoeg“, zegt hij in het AD.

De Stichting Loterijverlies, opgericht door het juristen bureau Morand, voert strijd tegen de Staatsloterij, omdat men meent dat er veel minder aan prijzengeld wordt uitgekeerd dan wettelijk is verplicht. Bovendien zou in het verleden met niet-bestaande lotnummers zijn gewerkt. De harde feiten staan niet op de website maar men belooft binnenkort meer tekst en uitleg te geven.
De klagers zouden wel eens door deze stichting naar de Reclame Code Commissie zijn verwezen.

De grieven zijn:
1. Eigenlijk vindt men dat de hele jackpot zou moeten worden uitgekeerd, als die op een eenvijfde lot valt. Zo'n lot heeft echter een uniek nummer, waardoor de andere 4 delen buiten de prijs vallen. Veel deelnemers beseffen dat niet, stelt de stichting, en dat moet anders.
2. De Staatsloterij zou de afgelopen tijd brieven hebben gestuurd naar de vaste deelnemers, met daarin een oproep hun lot in te wisselen voor een eenvijde lot.
3. Men ergert zich aan de gigantische reclame die de Staatsloterij heeft gevoerd, met de jackpot als lokaas. Daardoor zouden er deze keer zo'n 5 miljoen loten meer zijn verkocht, dan doorgaans het geval is.

Dat eerste punt is misschien een goed idee. Valt de prijs op een deellot, trek dan nog wat nummers uit de overige deelloten. Vooralsnog kan de Staatsloterij zich op haar eigen regels beroepen, die bij de meeste deelnemers wel bekend zijn. Ooit een klacht gehoord als een veel lagere prijs op een deellot viel?Het tweede punt verdient nader onderzoek. De merkwaardige oproep prikkelt de fantasie. Wist de Staatsloterij bij voorbaat al dat de prijs op een eenvijfde lot zou vallen?

Het derde punt is sneu voor de vaste, trouwe deelnemers. Ineens doet een hele horde koopjesjagers mee. Het verkleint de individuele kansen. Zul je net zien dat zo'n beunhaas er met de poet vandoor gaat.
De reclame was even talrijk, doorzeurend en vervelend als die van andere loterijen. Toch leek me die minder agressief en geenszins misleidend, zoals bij de Sponsor Bingoloterij wel het geval is. Ik ben benieuwd hoe de Reclame Code Commissie er over denkt.

Zijn de klagers jaloerse misantropen, die nu langs andere weg een stukje van de grote vis willen? Of wordt het tijd dat de Staatsloterij haar regels aanpast, opdat we meer miljonairs in Nederland krijgen?

Update (23:50 u.) – De media hebben het nieuws inmiddels ook te pakken.
Om 22.08 u. – Dagblad v/h Noorden.
Om 22.15 u. – De Volkskrant.
Gevolgd door, ongeveer 23.07 u. het AD.

Dit blog is zelden de media voor, deze keer wel. Kijk en vergelijk.

Reclame schandpaal

Reclame schandpaal

Wie niet luisteren wil, moet maar voelen. Een uitspraak die aan dovemansoren was gericht omdat de klinkende oorvijg die er aan vooraf ging het oor deed suizen. De Reclame Code Commissie laat nu ook de oortjes gloeien. Voortaan krijgen foute adverteerders, die niet luisteren naar de uitspraken van de commissie, een virtuele draai om de oren.

Vandaag lanceerde de SRC (Stichting Reclame Code) de rubriek het Rode Oor. Met daarin “een actueel overzicht van adverteerders wiens reclame-uitingen in strijd zijn bevonden met de Nederlandse Reclame Code en onder “non-compliance” zijn genoteerd”. Dat laatste betekent dat de schuldige adverteerders niet of afwijzend hebben gereageerd op het verzoek van de SRC zich te schikken naar de uitspraak van de Reclame Code Commissie.
In de lijst staan de namen van de zondaars en links naar pdf-documenten waar de uitspraak in staat.
Een zondige adverteerder wordt uit de lijst gehaald als hij alsnog in contact treedt met de Reclame Code Commissie en aangeeft hoe hij zijn reclame-beleid heeft verbeterd.

Nu kon je altijd al de uitspraken van de Reclame Code Commissie inzien, mits je een abonnement hebt. Wil je weten of een bedrijf de uitspraak ook ter harte heeft genomen, dan is er echter geen lijst te vinden. De SRC kiest er voor alleen de weigeraars in beeld te brengen. Dat zijn er niet zoveel, want in 2008 koos 92% van de aangeklaagde bedrijven eieren voor hun geld en volgde de aanwijzingen van de SRC op.

Het lijkt een beetje op de politie die daders openbaart op internet. Of de rechtbank die alle uitspraken online zet. De vraag is of het Rode Oor daar iets aan toevoegt. Een bedrijf dat zich niet aan geldende reclameregels houdt kan immers door de Consumentenautortiteit voor de rechter gesleept worden. Wie wil weten of dat wel eens gebeurt en hoe dat afloopt moet wel wat meer moeite doen om de zaak op internet te vinden. Het Rode Oor van de Reclame Code Commissie is eigenlijk een soort snelschandpaal.

Nu zou je misleidende reclame gelijk kunnen stellen met een winkeldiefstal. Dus als een winkelier een foto van de dader in de etalage zet, mag de Reclame Code Commissie toch ook wel een lijstje ongehoorzame reclamemakers plaatsen? Of gaat ook dit net een stapje te ver?