Kemphanen overwegen de inzet van lastdieren. Niet om de ondraaglijke last van oorlogsvoering van zich af te schudden en over te laten aan dieren, dommer dan zij. Nee, om de strijd ook in slecht begaanbare gebieden te verlichten.
Nederlandse mariniers trekken straks met muilezels aan hun zijde door Afghaanse bergen.
Heb ik niet al vaker hier geschreven dat de geschiedenis zich herhaalt? Niet zozeer om te leren hoe het anders kan, eerder om te leren welke zetten voor herhaling vatbaar zijn.
Het gebruik van dieren in moeilijk begaanbare oorlogsgebieden is zo oud als de weg naar Rome. Dat gold zeker voor Pyrrhus en wat later voor Hannibal. Het broodje aapachtige verhaal is dat dankzij olifanten deze krijgsheren de Romeinen uiteindelijk op de knieën kregen.
Dat was in tijden dat tanks, pantserwagens en straaljagers slechts bestonden in de fantasie van de strategen der wereldorde. Inmiddels heeft de technologie de paarden, ezels en olifanten werkloos gemaakt. Zelfs glimwormen spelen geen enkele rol meer. Lazen Britse soldaten in de Eerste Wereldoorlog hun per postduif aangevlogen orders nog bij het licht van de glimworm, met geavanceerde nachtkijkers en computertechnologie meent men nu veel beter de weg in het labyrint der wereldwijde loopgraven te vinden.
Hooguit worden honden en dolfijnen ingezet het mijnenveld te ruimen. Of mogen ratten, cavia's en apen uitzoeken of zenuwgas nu echt zo verschrikkelijk is.
Maar dat het dier als oorlogsvoertuig weer in ere wordt hersteld, is opzienbarend nieuws. Vooral ook omdat de keuze van het lastdier zo opmerkelijk is. Zo lezen we in de Volkskrant dat een muilezel zo'n 75 kg aan wapentuig kan dragen. Een kameel kan twee keer zoveel meenemen. Dat hebben ze in India goed uitgerekend en dus zullen in Darfur de Indiase VN-troepen wordenbijgestaan door voor de oorlog getrainde kamelen.
Kamelen zouden het in Afghanistan ook goed doen, lijkt mij.
De Nederlandse troepen moeten ook nog eerst leren hoe een muildier te hanteren. Een eerder experiment met pony's resulteerde vooral in gewonde mariniers. Door hoeven vermorzelde voeten en hier en daar een gebeten hand of arm.
Ik denk dat de Afghaanse strijders, muilezeltechnisch gesproken, een grote voorsprong op de Nederlandse mariniers hebben. Het wachten is dus op de eerstvolgende slachtoffers die naar huis gevlogen worden, dankzij het strategisch inzicht van Defensie-specialisten.
Valt er nog iets goeds te verwachten van de inzet van dieren? Zeker wel, maar dan moet de keuze voor het dier-als-marinier uiterst consequent worden doorgevoerd.
De Geneefse Conventie zou herschreven moeten worden. Oorlog is alleen toegestaan als dieren het bedenken en dieren het ook uitvoeren. De meeste beestjes gaan alleen tot schermutselingen over als er een relevante reden voor is. In het dierenrijk nog nooit gezien dat olie of ideologie aanleiding was tot wereldwijde gevechten.
Zo'n consequent doorgevoerde strategie zal de militaire geschiedenis niet halen. Dat zou bij de beesten af zijn. We laten ons toch niet door die beesten leiden?
Maar goed, wat vindt u ervan dat onze mariniers met muilezels op pad gaan? Vul onderstaand polletje in en laat uw toelichting achter in de reacties.