GeenCommentaar heeft ruimte voor gastloggers. Traditioneel is elke 7e van de maand voor P.J. Cokema, het pseudoniem van uw redacteur hier. Hieronder een gewijzigde versie van dat gastlogje. (<<< klik en zoek de 7 verschillen).
Het nog zo jonge jaar is zich stevig aan het indrinken op de talloze nieuwjaarsrecepties. En daar is alle reden toe, want het jong had spectaculaire nieuwigheden verwacht en voelt zich na de eerste zes dagen al behoorlijk bedrogen. Niks nieuws, 2009 wordt het jaar van de tradities.
Nu is het een traditie op zich elk jaar op te leuken met allerlei thema's. Volgens de VN moet dit het jaar van de sterrenkunde worden. Da's heelal wat, maar zo zal het ook het jaar van de verzoening worden. Ik vrees dat de VN met dat thema aardig in de aap gelogeerd zal zijn.
Wereldwijd wil de VN dan ook nog onze aandacht voor natuurlijke vezels, want al dat synthetische gedoe is niet alleen slecht voor het milieu, het helpt alle arme katoenplukkers en zijderupskwekers ook niet aan een dik belegde boterham.
Europa komt met het jaar van creativiteit en innovatie. Net op tijd, want dan kunnen we de meest creatieve kandidaten het Europees parlement in stemmen.
En wat doet Nederland? Dankzij het Nederlands Centrum voor Volkscultuur gaan we het Jaar van de Tradities beleven. Denk nou niet dat het om de promotie van het noodlijdende buutrednen of fierljeppen gaat. Laten we, nu het toch ook het Darwin-jaar wordt, eens kijken of de Nederlandse tradities ook aan evolutie onderhevig zijn.
Om te beginnen is daar de democratisering van de traditie. Heel vroeger werden tradities vooral bepaald door wisseling der seizoenen of religieus/heidens getinte verhalen. Royale erfelijkheid leidde tot uitbreiding van 's lands tradities. Later drukte de commercie een flinke stempel op een aantal rituelen en voegde daar de nodige feestjes aan toe. Van Valentijnsdag tot koopzondagen.
Tegenwoordig bepaalt de stem des volks steeds meer welke tradities belangrijk geacht worden. Met dit Jaar van de Tradities in het vooruitzicht, organiseerde het Nederlands Centrum voor Volkscultuur een enquête, waar iedereen tradities kon nomineren. Dat resulteerde in een top-100, waarin goed te zien is dat ons traditionele denken zich wel degelijk evolueert.
Jawel, de gebruikelijke tradities waar we de laatste weken de buik vol van hebben gekregen, staan fier bovenaan. Wat volgt past grotendeels in de burgercultuur die dit kabinet zo graag ziet, maar er zijn toch al 14 tradities die je voor de Koude Oorlog niet voor mogelijk hield.
Zes daarvan zijn te danken aan onze gastvrijheid, die tot de zo gezellige kleurrijkheid van dit grijze landje leiden. Van het Suikerfeest (op 14) tot het Surinaamse broodje pom (op 53), van het Keti Koti-festival (op 58) tot het Islamitisch Nieuwjaar (op 89). Het Holi-feest en de Divali-viering staan op respectievelijk 70 en 99.
Opvallend is dat onze internationaal bekende gastvrijheid helemaal niet in de top-100 voorkomt.
Verder nog een achttal nieuwigheden. Valentijnsdag en op vakantie gaan zijn aardig ingeburgerd (op 44 en 51), maar de echte noviteiten zijn e-mails lezen (56), de vrijgezellenavond (65), thuis opbaren van overledenen (77), file-rijden (80), beugeltjes dragen (81) en de Gay-parade (95).
Veertien nieuwe tradities! Wie durft nu nog te beweren dat wij gewoontedieren zijn? Rituelen, ja, daar lusten we wel pap van, maar de rijstebrij verruilen we met groot gemak voor vla met chocoladebolletjes.
De trendwatchers onder de lezers kunnen vast voorspellen welke nieuwe tradities er het komend jaar bij zullen komen. Heeft u enig idee?