Tag archieven: ontslagen

Rutte zorgt voor paniek.

Ontslagen Rutte lijkt wel Sinterklaas. Dit prachtige land geeft hij niet zomaar terug aan de Nederlanders. Voor het kadootje wordt uitgedeeld, worden de verwachtingsvol kloppende hartjes bang gemaakt. Wie krijgt het lekkers, wie krijgt is de roe? Met Sinterklaas valt dat allemaal reuze mee. Uiteindelijk krijgt iedereen wel wat.
Er zijn mensen in het land,die twijfelen of dat bij Rutte ook zo al aflopen Een op de drie ambtenaren vreest ontslag, luidt de uitkomst van een enquête onder 700 ambtenaren. Zij zijn niet de enigen. Er is sprake van een heuse angstgolf. Een greep uit dat troebele water.

De
Radboud Universiteit vreest voor ontslag van 200 docenten en 100 onderzoekers. De vice-voorzitter van de HBO-raad vreest 2000 ontslagen in het HBO. De vakbond Abvankabo vreest 4000 ontslagen bij het UWV. Ook al worden de bezuinigingen in het passend onderwijs even uitgesteld, als ze uiteindelijk worden uitgevoerd zijn ontslagen niet te vermijden, zegt de staatssecretaris en bij Defensie vreest men duizenden ontslagen.
Holland Solar, de organisatie van bedrijven in de sector van de zonne-energie, vreest ontslagen als gevolg van het nieuwe subsidiebeleid van minister Maxime Verhagen van Economische Zaken. De omroepen Avro en Tros fuseren om de bezuinigingen het hoofd te bieden en ontslagen zijn niet te voorkomen.
En dan is er nog het grootstedelijk openbaar vervoer, dat geprivatiseerd moet worden. Ook een vorm van bezuinigen en in Den Haag vreest men het ontslag van 200 tot 300 mensen.

Die angst is volkomen terecht. Zowel in de gesubsidieerde, als in de commerciële sectoren zijn ontslagen gevallen of aangekondigd.
Bij het Energieonderzoek Centrum Nederland (ECN) kregen 96 medewerkers hun ontslag, als gevolg van het wegvallen een onderzoeksubsidie. De Thuiszorg Rotterdam gaat 70 van de 170 banen schrappen. In de thuiszorg gaat het er toch al pittig aan toe. In Twente worden 90 van de 220 medewerkers ontslagen. Een Noord-Hollandse organisatie heeft collectief ontslag aangevraagd voor 650 medewerkers.
Bij KPN Rotterdam is onrust ontstaan na de aankondiging dat 4000 tot 5000 banen geschrapt zullen worden. Bij een Noord-Hollandse winkelketen wordt het al personeel op hoofdkantoor en distributiecentrum ontslagen.
Als we hier de reeds gevallen ontslagen in de sectoren cultuur, zorg en welzijn en de bouwsector op zouden noemen, zou dit een veel te lang blogje worden.

De angst is dus begrijpelijk. Maar zien we ellenlang rijen wachten bij uitkeringsinstanties en arbeidsbureau’s? Lezen we berichten over een gigantisch stijgende werkloosheid? Nee. Valt het dus wel mee?
Helaas. Werkgevers kiezen langs de weg van geleidelijkheid voor volkomen legitieme middeltjes om van hun personeel af te komen. Tijdelijke contracten worden niet verlengd. Daar valt niet tegen te protesteren. Voor ‘overtollig’ personeel met een vast contract halen de werkgevers het “individueel ontslag om bedrijfseconomische redenen” uit de kast. Daar hoeft geen rechter of UWV aan te pas te komen.
Cijfers over 2010 en dit jaar zijn (nog) niet bekend, maar het SCP (pdf!) onderzocht de verschillen tussen de crisis in 2003 en de huidige crisis. En dit waren de uitkomsten.

2009 2003
individueel ontslag om bedrijfseconomische redenen 16% 7%
beëindiging van tijdelijke contracten 12% 9%
verkorten contractuele arbeidsduur 4% 1%

Mijn werkgever (dak- en thuislozenopvang) begon in oktober 2010 met het beëindigen van alle tijdelijke contracten en zit nu in de fase van individueel ontslag om bedrijfseconomische redenen. Ook collega’s met een vast contract zijn dus de klos. En dat is ook het geval bij veel reïntegratiebureaus door heel het land en buurt- en welzijnsorganisaties. Zo lossen werkgevers de crisis op.

Rutte heeft banen beloofd. “E
en zeer ambitieuze agenda van dit kabinet, in de kern samen te vatten als 'minder overheid, meer banen', zei hij na een van de ministerraden. Dat was wel op 1 april. Snapt u?
Een op de drie mensen vrezen voor hun baan. Ik vrees dat een op de drie nog aan de lage kant is.

Glijbanen

Glijbaan

Je ziet nou nooit eens vacatures voor een glijbaan. Terwijl er regelmatig toch van dat soort baantjes zijn. De pillendraaier Organon heeft op dit moment 150 werkplekken in een glijbaan verandert. Daarmee dwarsboomt het bedrijf de soepele gang naar een economie met nul werklozen. Een ambitie die opgenomen is in de plannen van de commissie Bakker.

Slechts 150 van de 5000 werknemers bij Organon mogen via het sociaal plan op zoek naar ander werk. Omdat na overname door de amerikaanse-duitse farmaceut Schering-Plough er ineens 150 functies dubbel bleken te zijn. De keuze was dus: of je laat 300 mensen half werk doen, of je laat er 150 uit hun neus peuteren, of je doet ze weg.
Nadat in februari al 200 mensen bedankt werden voor hun inzet, is nu de keuze gevallen op 150 nederlandse werknemers en de kans is groot dat er later meer mogen gaan.

Het bizarre is: er zijn geen eigenlijk geen redenen tot ontslag.
Het gaat prima met Organon. Een jaar of 5 geleden had het bedrijf even een dipje, maar inmiddels stijgt de omzet elk jaar weer. Nu gaat het zo zelfs goed zelfs dat Organon voor 11 miljard euro is opgekocht door Schering-Plough. Die uitgave zal Schering-Plough weer moeten terugverdienen en dat wordt nu deels opgehoest door de vertrekkende werknemers.

Organon was tot vorig jaar een onderdeel van Akzo Nobel. Met dat concern ging het wat minder lekker en dus vond topbestuurder Hans Wijers het een prima plan om het goed draaiende Organon aan de hoogste bieder te verkopen. Dat leverde een eenmalige winstverhoging voor Akzo Nobel op, die overigens nu moet zien hoe ze het omzetdeel van Organon weer goed moeten maken.

Dit topkunstje management heeft er in ieder geval voor gezorgd dat Wijers totaalinkomen vorig jaar is verdubbeld. Hij mag op ruim 4 miljoen euro rekenen (basissalaris ruim 700.000 euro, bonussen, aandelen en pensioen vullen het tot die 4 miljoen aan).

Niet alleen financieel gaat het goed met Organon, ook op het ontwikkelen van nieuwe produkten loopt gesmeerd. De farmaceut meent dat continue innovatie van levensbelang is. Je zou dus zeggen dat ze alle mensen nodig hebben om op de huidige weg door te gaan. Niet alleen de pillendraaiers zelf, ook de mensen die het op de markt moeten brengen en voor de administratieve afhandeling moeten zorgen .

Wordt het niet eens tijd het ontslagrecht van een heel andere kant te bekijken?

Om te beginnen zou het ontslagrecht een middel kunnen worden om naar volledige werkeloosheid te streven (zie artikel van 17 juni). Dus als een goed draaiend bedrijf het nodig vindt van een paar honderd mensen afscheid te nemen, dan krijgen die mensen genoeg geld om de rest van hun leven op hun lauweren te rusten.
Die mensen hebben meegeholpen aan de successen van het bedrijf, hun ontslag draagt daar nog een steentje aan bij, dus de dank mag dan ook meer dan ruimhartig zijn.

Maar omdat de meeste mensen voorlopig nog star zullen vasthouden aan het ideaal van volledige werkgelegenheid, is het misschien beter ontslagen aan nog strengere voorwaarden te binden. Niet soepeler maar strenger.

Bijvoorbeeld:
Bedrijven die met juichende plannen en groeiende jaarcijfers komen, mogen niemand ontslaan. Het gaat goed, hoeveel beter mag het gaan?
Bedrijven die met een lagere groei kampen, mogen pas tot ontslagen overgaan als die groei beneden een vooraf afgesproken cijfer komt. Dat cijfer moet geen percentage zijn, maar in concrete euro's worden vermeld.
Eigenlijk zou het alleen tot ontslagen moeten komen als de groei bijna nul dreigt te worden. Dus net voor het omslagpunt naar verlies.
Overnames worden alleen toegestaan als volledige werkgelegenheid wordt gegarandeerd. Hoe leuk ook de overnameprijs is, het feestje gaat alleen door als alle werknemers hun baan behouden.

Je zou dit soort strengere regels nog van een versoepelingsclausule kunnen voorzien:
Er mag wel ontslagen worden als de vertrekkende werknemers dezelfde vertrekbonus krijgen als hun leidinggevenden.
En bij overnames mag wel ontslagen worden als de vertrekkende werknemers een contract meekrijgen waarin is vastgelegd dat als de overname tot meer groei en winst leidt, zij daar een behoorlijk deel van krijgen uitgekeerd. Een regel die tot aan hun pensioengerechtigde leeftijd blijft gelden.
Elk bedrijf mag een x-aantal glijbanen hebben. In het bedrijfsplan moet wel precies worden vermeld welke functies dat zijn en bij het werven van personeel moet ook worden aangegeven dat het om een glijbaan gaat.
De salariëring komt overeen met dat van de gemiddelde beloning voor interim-managers.

Te gek voor woorden? Zeker, maar als we echt een volledige gegarandeerde werkgelegenheid willen, dan moeten alle partijen er ook aan meewerken.
Bedrijven die groeien hebben die middelen. Of de ontslagen werknemers die hebben is allerminst zeker.