Tag archieven: paul de beer

Belastingdruk

WeegpuntOver de belastingen maken veel mensen zich druk. Zo ging mijn hulp in de website-huishouding gisteravond hier nog uit zijn dak over verspilling van belastinggeld.
Misschien heeft-ie zijn voorlopige aanslag 2007 al binnen, ondanks dat de belastingdienst aardig achterloopt dankzij falende software.
De kans is groot dat zijn aanslag duidelijk maakt dat-ie meer moet betalen dan in 2006. Het CBS heeft uitgerekend dat er over 2007 ruim 8 miljard meer belasting is getoucheerd door het rijk, dan in 2006. Ik ben benieuwd hoeveel daarvan door mijn website-hulp moet worden opgehoest.

Het CBS verdeelt de belastingen in twee grote clusters: belasting over inkomen en vermogen (ruim 48 procent) en belasting over productie en invoer (ruim 50 procent).
Kijk je naar het toaal van elk cluster, dan wordt de schijn gewekt dat het bedrijfsleven bijna 1,5 procent meer belasting afdraagt dan alle individuele belastingplichtigen bij elkaar.
Maar bij het cluster productie en invoer worden ook omzetbelasting en accijzen gerekend. Die worden voor een groot deel door de consumenten betaald. Tel je die bij de belastingdruk voor de burger en reken je de successierechten mee (het CBS vermeld die apart), dan zijn de individuele belastingplichtigen goed voor ruim 55 procent van de rijksinkomsten.

Nu klagen burger en bedrijfsleven evenveel. Terwijl we toch in een belastingparadijs leven. Dat wil zeggen: we betalen veel, maar krijgen er ook veel voor terug. Dat mag je in een paradijs ook verwachten.
Natuurlijk kunnen en moeten er wat zaken beter. Belastinggeld dat is opgegaan aan mislukte ict-projcten bij de overheid, zien we nooit meer terug. Da's inderdaad verspilling. En dat de belastingdienst haar kosten niet waar weet te maken is ewrg zuur.

Drie kleine puntjes uit het belastingoverzicht:
1. Alle belastingen zijn keurig gespecificeerd. Op de post “overige” na. Die blijkt ineens van -38 miljoen in 2006 naar + 149 miljoen euro gestegen.
Welke onbekende spookbelastingen betalen we nog meer?

2. De belasting op milieugrondslag is lager uitgevallen. In 2006 nog 4,5 miljard, in 2007 slechts 3,7 miljard.
Dat is een beetje vreemd. Natuurlijk is de belasting niet het enige instrument om de milieudoelstellingen te halen, maar omdat die doelen nog lang niet in zicht zijn, zou je verwachten dat de druk op de klimaatketel minstens hetzelde blijft, of nog wat opgevoerd zou worden.

3. De successierechten. Die blijken langzaam maar zeker te stijgen (van 1,3 miljoen in 2001, via 1,5 in 2004 naar ruim 1,8 miljoenin 2007).
Dat was voor de staatssecretaris van de belastingdienst, Kees de Jager, aanleiding om die belastingen maar wat
te verlagen.
Dit staat haaks op de berekeningen van marktanalist
Misha van Denderen, die meent dat de vergrijzing prima te bekostigen valt met de successierechten, omdat er een sterftegolf van de bayboomers aankomt.

De successierechten en de post “overige” vormen slecht een fractie van alle belastingen (2 procent van het toaal).
Wellicht kan dit deel worden gebruikt om het voorstel te realiseren van
Paul de Beer (hoogleraar arbeidsverhoudingen UVA). Vorig jaar, in de week van de democratie, kwam hij met het idee om de burger elk jaar op het belastingformulier in te laten vullen waar men het geld aan wenst te besteden. Vijf procent van de belastinginkomsten zouden dan conform die wensen besteed moeten worden.
Nu de belastingen alsmaar stijgen, wordt het tijd dat idee op de agenda te zetten. In een belastingparadijs mogen we toch zeker wat meer directe democratie?