Tag archieven: SP

Komkommercampagne.

stemmenVoor politici is de zomervakantie wel aan diggelen. Er moet campagne worden gevoerd. De eerste schoten voor de boeg zijn al gelost en het lijkt er sterk op dat het een komkommercampagne gaat worden. Kijk maar eens naar de speerpunten die partijen tot nu toe in de strijd hebben gegooid.

De PVV was er als eerste bij door er nog maar eens een meldpunt tegenaan te gooien. Wie te hoge salarissen van EU-politici vindt, kan dat melden. Makkie, want de salarissen zijn vrij eenvoudig te vinden en ja, vergeleken met mijn salaris zijn veel te hoog. Maar dat vind ik de salarissen van de PVV-politici ook. En die hebben er niets aan gedaan om te voorkomen dat mijn salaris ie bevroren, terwijl de dagelijkse kosten omhoog gingen.

De ChristenUnie vond dat ook maar flauwekul en vindt het uitermate verkeerd dat de PVV het niet meer over de islam heeft. Dat moet weer op de agenda, is één van de verkiezingsslogans van de CU. Het CU-verwijt dat de PVV met het islamdebat aan populisme deed, is ineens niet meer geldig?

Het CDA laar coryfee Ab Klink het werk doen met oud nieuws: de zorg kan goedkoper. Dat wil zeggen: als huisartsen geen onzinbehandelingen meer voorschrijven. Zeker, huisartsen zijn eigenlijk kwakzalvers, die ook maar wat doen.

GroenLinks gaat voor gratis kraanwater in de horeca. Dat zal een dagje uit inderdaad aanzienlijk goedkoper maken en ons verlies aan koopkracht aardig compenseren.

De VVD wil van het stempotlood af. De stemcomputer moet terug, want de manier waarop in Nederland gestemd wordt is dringend toe aan modernisering, zegt het Kamerlid tegen persbureau Novum, citeert het NRC. Kijk eens aan, dat is gewaagd. Is de VVD niet bang dat het electoraat heel modern de oude partijen inruilt voor al die nieuwe partijtjes die zich hebben aangediend?

De PvdA wil van het chagrijn af. Meer optimisme, scandeert Diederik Samson. Misschien moet hij dan eerst leren lachen als Rutte, de eeuwige optimist bij uitstek.

De SP zal wel blij zijn met de steun van coffeeshops. De gezamenlijke wietverkopers hebben besloten de SP-campagne te steunen omdat Harry van Bommel gezegd zou hebben de coffeeshops als oplossing te zien bij een nieuw blowbeleid.

En D66 wil het aantal gemeenten halveren. Nog niet zo lang geleden is het beleid voor gemeentelijke herindelingen veranderd, omdat er behoorlijk veel verzet tegen was. Roeien tegen de stroom in kun je dus rustig aan D66 overlaten.

Heeft u ondertussen al klare oplossingen gehoord om uit de eurocrisis te komen? Heeft iemand al een helder standpunt verkondigt om een volgende bankencrisis te voorkomen? Heeft ook maar één partij al laten weten hoe de werkloosheid na de verkiezingen wordt opgelost?

Werd ons vroeger een wortel voorgehouden, kregen we wel eens het zoet na het zuur aangeboden, deze campagne moeten we het met komkommers doen. Maar daar is het dan ook zomervakantie voor. Politici zijn wel bij de tijd.

Leiders weg, peilingen stijgen.

LeidenOpvallend: Cohen stapt op, nog geen opvolger in zicht en in de peilingen stijgt de PvdA twee zetels. Een signaal, hoe klein ook, dat een deel van de  kiezers liever een leiderloze partij wil?

Onzin, zegt u? Nou, ook de VVD steeg iets in de peilingen. De hoogste leider, Mark Rutte, was ook weg. Het was immers ski-reces. Hij weigerde al iets te melden over een punt waar de PVV het nieuws mee haalde en vertrok naar de skipistes. Die vakantie brak hij af, vanwege het ongeluk met prins Friso, maar de koningin wilde Rutte niet spreken, dus bleef het stil rond Rutte.

De PvdA leiderloos, de VVD-kopman even niet in het nieuws en jawel, beide partijen stijgen in de wekelijkse peiling van De Hond. De SP verliest een zetel, wat onterecht is, want Emile Roemer liet zich juist van zijn beste kant zien met een potje tennis tegen rolstoeltenniser Maikel Scheffers.

Het CDA zou de proef op de som eens moeten nemen. Net als de PvdA is de partij driftig op zxoek naar een andere koers. Misschien krijgt de partij van De Hind er zomaar een zetel of twee bij als  fractievoorzitter Sybrand van Haersma Buma opstapt en Maxime Verhagen zijn mond eens een weekje houdt.

Leiderschap kan een heel ander issue voor de kiezers worden, dan het normaal gesproken was. Het vertrouwen in leiders is door de opeenvolgende crisissen behoorlijk geschaad. Wie weet hebben steeds meer mensen geen boodschap meer aan discussies over stijl van leiderschap, over profilering en mannetjesmakerij. Misschien verschuift de discussie wel naar de vraag of er wel leiders nodig zijn.

Andre Dluhos Follow the leader

Daar komt de tomaat.

SPRutteJongens“, zo spreekt Maurice de Hond ook meisjes aan, “het is een beetje tam de laatste tijd. Kunnen jullie de boel niet wat opschudden?
Tuuuuurlijk“, roepen de abonnementhouders van Peil.nl in koor.

En nu is daar een van de aller verrassendste Hondspeilingen ooit. De SP is de grootste partij van Nederland. “Hoe kan het dat in een periode waar er op politiek terrein weinig in Nederland gebeurde (de Kamer was 3 weken met reces) toch zo een ongewoon grote verschuiving plaats vindt“, vraagt De Hond zich af.

In zijn eigen bewoordingen geeft hij het antwoord al: het is “vooral te danken aan de zorgen die steeds meer mensen hebben over hun eigen financiële positie onder invloed van de recessie en de bezuinigingsplannen van de regering“.

Op dit punt kunnen we het volledig eens zijn met De Hond. Het mag in ‘de politiek’ aan de rustige kant zijn, bij ‘de mensen thuis’ was het dat niet. In de kerstvakantie wist eindelijk heel Nederland dat er meer voor minder zorgverzekering betaald moet worden. Nou ja, dat is misschien nog op te hoesten, als het verder meevalt.

In januari werd ook duidelijk hoe het  netto inkomen er uit gaat zien. En dat viel zwaar tegen. Bruto leek het nog wat. Een tientje of anderhalf erbij. Netto bleek het echter vijftien of meer euro minder te zijn.
Kijk, en dan worden Henk en Ingrid ongerust. Waarom heeft Wilders dat niet tegen gehouden? Het enige dat ze van hem horen is dat er niet, hij herhaalt ‘niet’, aan de hypotheekrente getornd mag worden.

En weg waren de Henken en Ingrids die in huurhuizen wonen. Naar de SP. Die Emile Roemer is minstens zo lollig als Wilders, alleen wat rustiger. Was hij niet de man die sax speelde in een carnavalsokestje? Wilder speelt alleen met zijn eigen fluit en het klinkt nog chagrijnig ook.
Die SP’ers mogen rare jongens zijn, ze staan wel elke week op de markt, of bij het buurthuis of komen bij opa en oma langs in het tehuis.

Van Rutte valt niets te verwachten. Hij gaat echt niets doen om de tegenvallende koopkrachtdaling te verzachten, liet hij weten. Henk en Ingrid keken nog eens naar hun laatste loonstrookje en ineens wisten ze het. Dit komt met VVD, CDA en PVV niet meer goed.

Het is leuk als mensen het licht zien, het is jammer dat er al zoveel is afgebroken. Peilingen repareren dat niet. Nieuwe verkiezingen bieden misschien meer hoop. Het CDA ligt in de kreukels, Wilders zit in zijn neus te peuteren. Rutte moet er toch een keertje moe van worden. Of zich op zijn minst zorgen maken over het effect dat bij kiezer teweeg wordt gebracht, als ze zien dat hij toch weinig stabiele coalitiepartners heeft.

De virtuele groei van de SP zal niet alleen de PvdA, maar ook D66 en GroenLinks doen besluiten Rutte verder maar te laten voor wat hij is en geen enkel punt meer steunen.
Nog voor de zomervakantie nieuwe verkiezingen?

Tweede Kamer stopt taalgebruik

Tweede Kamer stopt taalgebruik In Trouw staat een fraaie zin: “Een Kamermeerderheid denkt na over een 'morele code' om het taalgebruik in de Kamer een halt toe te roepen”.
Het taalgebruik te stoppen? Wat een oplossing! Gerdi Verbeet wil helder taalgebruik, zodat iedereen een Kamerdebat kan volgen, de SP wil verhullend taalgebruik weren, de SGP wilde bepaalde woorden uit de notulen schrappen en Johan Remkes (VVD) heeft in een brief opgeroepen tot codificering van het Reglement van Orde.

De vergissing in Trouw is eigenlijk een meesterlijke vondst om al die problemen in één klap van tafel te vegen. Meer dan twee regels hoeft die code niet te bevatten.
1. Als een politicus niet aan kan tonen dat zijn informatie 100 procent juist is: hij of zij doet er het zwijgen toe.
2. Als een politicus er ook niet zeker van is of een bepaald term wel door iedereen begrepen zal worden: spreek alleen als een begrijpelijke term voorhanden is.

De eerste regel lost het grootste deel van de parlementaire taalproblemen al op. Een minister zal de Kamer volledig en met de juiste feiten de aanwezigen moeten inlichten en geen kamerlid zal nog genoodzaakt zijn de bewindsman- of vrouw voor leugenaar uit te maken. Mocht iemand desondanks menen dat een minister een tekort aan verstandelijke vermogens heeft, dan is een simpel attestje van een psychiater voldoende om dat te bewijzen.

Ontbreekt het aan zulke bewijslast dan moet die uitlating juist niet uit de notulen worden geschrapt. Daarmee zou het bewijs van het onvermogen van betreffend kamerlid weggemoffeld worden. Een kabinetslid of een parlementariër, die bij herhaling de juistheid van zijn of haar woorden niet kan aantonen, kan wegens misleiding uit de functie worden ontheven.

De tweede regel is wat lastiger. Probeer maar eens vakjargon te vermijden en toch de spreektijd binnen de perken te houden. Maar als elke politicus wat vaker het woordenboek hanteert om begrijpelijke synoniemen op te zoeken, kunnen ze een heel eind komen.

Voorstanders van het vrije woord menen dat in de Kamer alles gezegd moet kunnen worden. Liefhebbers van de felle polemiek zijn bang dat beperkende codes het debat vreselijk saai zullen maken.
Natuurlijk maakt een leuke kwinkslag en een gevatte sneer het voor het publiek aantrekkelijker een debat te volgen. Alleen: wie moet er dan oordelen of de ironie ook inhoudelijk van toepassing is? Dat lijkt mij een iets te zware taak voor de Kamervoorzitter. Die moet toch al oppassen niet op alle slakken zout te leggen, anders zal haar snel verweten worden de democratie de mond te snoeren.

Misschien is het beter het maar te laten zoals het is. Een kamerlid die in schelden vervalt, diskwalificeert zichzelf. Het mag even leuk lijken, maar als de volksvertegenwoordiger daar in volhardt, zullen steeds minder mensen hem of haar serieus nemen.
Zo zal het ook de politicus vergaan die het met de waarheid niet zo nauw neemt. De Kamerleden zullen dan wel hun werk meer dan goed moeten doen. Dat zal soms wat tijd kosten, maar er zijn genoeg nachtelijke overuurtjes bekend waar zelf hele kabinetten sneuvelden, omdat de Kamer het onderste uit de kan eiste.

Dat is dan het ergste wat er kan gebeuren. Niemand hoeft te vrezen voor hardhandige taferelen, die bekend zijn van parlementen in Azië of Spanje. Of zou Johan Remkes wel bang zijn dat het debat in de polder ooit zo uit de hand zal lopen, als zijn VVD-collega Aproot de christelijke partijen weer eens van taliban-praktijken zal beschuldigen?

Volkstuintjes

Volkstuintje Behandel Wildersgroei als een volkstuintje en je hoort er over een jaar of tien niks meer van. Niet dat je Geert omver moet schoffelen of onderspitten, nee, gewoon wat lacherig en schamper doen. Hoewel heel wat mensen serieus werk van hun volkstuin maken, is het lapje grond geen ideaal dat serieus wordt besproken als het gaat om een bijdrage aan verbetering van de samenleving te leveren.
Toen CDA en CU voorstelden om de probleemwijken aangenamer te maken door er meer volkstuintjes te bouwen, werd dat door minister Vogelaar afgewimpeld omdat de grond beschikbaar moet zijn voor meer woningen. Niemand nam verder het CDA en CU-voorstel ernstig.

En u een raadslid in Leeuwarden volkstuintjes aan de mensen wil geven omdat het helpt om overgewicht en depressies te bestrijden, was de toon van de berichtgeving ook erg laconiek. Een CU-raadslid aldaar schamperde het voorstel weg, blijkbaar vergeten dat zijn collega's op het haagse Binnenhof juist wel voor volkstuintjes zijn.

Terwijl ProRail al jaren bezig is de volkstuintjes langs de spoorwegen te ontruimen, worden de huis-tuin-en-keuken-landbouwers ook stelselmatig bedreigd door nieuwbouwplannen voor kantorencomplexen, bedrijventerreinen, sportcomplexen en natuurlijk de standaard woningbouw. Het wordt tijd het eens op te nemen voor de volkstuin en er nooit meer schamper over doen. Een beetje in de voetsporen treden van Pieter Winsemius, die in mei dit jaar spijt betuigde dat hij, als ex-woningbouwminister, de SP vond doorzeuren over het verdwijnen van volkstuintjes. In een interview in Vrij Nederland zei hij: ” De SP bleef maar doorzeuren over volkstuintjes. De Nederlandse Spoorwegen bezaten een aantal volkstuintjes. Die lagen gevaarlijk dicht bij het spoor en zouden daarom opgeruimd worden. De SP was tegen. Als minister kon ik daar op dat moment niet zoveel mee. Pas later realiseerde ik me: die SP’ers kijken door de ogen van de witte arbeiders in de oude wijken. En daar is het volkstuintje sinds jaar en dag het hoogst bereikbare ideaal. Kijk, zelf ben ik opgegroeid in een keurige buurt in Scheveningen. Ik moet dus proberen met andere ogen naar zoiets te kijken. En dat heb ik toen niet goed gedaan”.

Kijk, wie zijn gezondheid op peil denkt te houden door in de zweterige, bedompte fitnesslokalen op de hometrainer te springen, beseft natuurlijk ook niet dat je misschien wel gezonder af bent als je minstens 1x per week de tuin bijhoudt. Bovendien: je boodschappen worden wat goedkoper. Je verbouwt immers je eigen eten.

De volkstuin biedt vele mogelijkheden. Behalve een bijdrage aan de maaltijd thuis, gezonde beweging en sociale kontakten, leert de tuin je ook hoe om te gaan met de natuur. En de aanleg van meer vokstuinen kan de leefbaarheid van stadse wijken aanzienlijk verbeteren. Eigenlijk zouden gemeenten verplicht moeten worden, volkstuinen ter beschikking te stellen. In een reportage van Peter Brusse (Volkskrant) lees ik dat in Engeland zo'n wettelijke verplichting bestaat en er dus in de planologie rekening mee moet worden gehouden. Maar ja, Engeland kent van oudsher wel een veel steviger tuincultuur dan Nederland.

Ondertussen zijn er ook innovatieve ideeën voor de volkstuin. Kunstenaar en stedebouwkundige Ton Matton is met een klimaatmachine aan het uitzoeken wat verschillende klimaten met het stedelijk groen doen. Hij hoopt zo te ontdekken of het ook mogelijk zal zijn ananassen en cassave te verbouwen in de stad.

Nu wil het huidige kabinet dat we gezonder leven, beter met de natuur omgaan en de stad zowel ecologisch als sociaal leefbaarder maken. Wel, voeg een grondrecht aan de wet toe. Elk huishouden een stukje grond: de volkstuin.

Regeren via de partijkas (2)

Zak geldIk moet een storende fout herstellen die in het artikel van gisteren is geslopen. Mijn research was onvolledig en daardoor staat er een onwaarheid in dat artikel. Fouten kun je weer recht zetten. Veel, heel veel tijd die aan maakbaarheid wordt besteed gaat op aan het herstellen van fouten. Ik vermoed dat er fanatieke liefhebbers van maakbaarheid zijn, die liever met fouten te maken hebben dan met de waarheid. Als iets eenmaal als waarheid is vastgesteld, kun je er verder niet zoveel mee. Dat vinden sommige mensen erg saai. Hoewel ik de waarheid ook niet in pacht heb, hecht ik er toch grote waarde aan en daarom moet ik nu even terug komen op het stukje van gisteren.
De kritiek die ik had op de plannen van minister ter Horst om de SP aan te pakken op de afdracht van salarisen van hun parlementariërs, baseerde ik op de informatie over de
overheidssubsidie aan politieke partijen. Dat is de fout. De genoemde subsidie is bedoeld om de organisatie van de partijen draaiende te houden. Voor de salarissen is weer een andere geldstroom beschikbaar.
In die regeling is geen sprake van salarissen, maar schadeloosstelling. Voor Tweede Kamerleden heeft die schadeloosstelling de omvang van een bovenmodaal salaris. Staten- en gemeenteraadsleden krijgen veel minder omdat zij, in tegenstelling tot hun collega's op het Binnenhof, niet full-time de politiek bedrijven.
Heeft Guusje ter Horst dus gelijk? Mag de SP de partij-inkomsten aan overheidssubidies niet aanvullen met een deel van de schadeloosstellingen die hun Kamerleden ontvangen?
Nogmaals: ook andere partijen maken daar gebruik van. Weliswaar in kleinere hoeveelheden en de afdracht heeft een veel minder verplicht karakter dan bij de SP het geval is. De SP vindt dat een modaal salaris meer dan genoeg is voor parlementariërs en op die gedachte is de omvang van de afdracht dan ook gebaseerd. Je kunt het er mee eens of oneens zijn, maar dit verstaat de SP blijkbaar onder 'geen woorden, maar daden'.
Hoe vrijwillig is de afdracht bij andere partijen? Wel, net zo vrijwillig als bij de SP. Bij PvdA, GroenLinks en D66 moeten kandidaat-volksvertegenwoordigers vooraf moeten
beloven een deel van de schadeloosstelling zullen afdragen aan de partij. Het verschil met de SP is de zogenaamde akte van cessie, waarmee een SP'er toestemming geeft de schadeloosstelling over te maken naar de bankrekening van de partij. Zo houdt de SP de controle over de afdracht. Bij de andere partijen moeten de leden zelf de afdracht regelen. Voor zover ik weet doen ze dat ook keurig en hebben de andere partijen nog nooit iemand de partij uitgezet omdat een kamerlid ineens de afdracht weigerde te betalen.
Binnen de PvdA (de partij van Guusje ter Horst) is ook niet iedereen het eens met de huidige afspraken. PvdA'er Pierre Heijnen probeerde een diskussie in zijn partij los te weken over een verhoging van de 'eigen bijdrage' en met dat geld de lokale afdelingen te ondersteunen. Er wordt dus verschillend gedacht over de afdrachten. Maar mag een minister de interne afspraken van een partij bij sturen door desnoods de wet hiervoor aan te passen?

Regeren via de partijkas

PartijkasEen democratie komt niet vanzelf tot stand. Met wetten, regelgeving en gedragscodes wordt de democratie vorm gegeven. Maar niet alleen met regels, ook met geld is de democratie maakbaar. De PvdA-minister voor Binnenlandse Zaken, Guusje ter Horst, overweegt de overheidssubsidie voor de SP stop te zetten. De SP houdt er interne regels op na die ter Horst niet zo zit zitten. In de Volkskrant lezen we: “De minister vindt een verplichte afdracht van salarissen en wachtgelden aan een politieke partij ‘onwenselijk’. ‘Dit is gebruik van overheidsgeld voor een ander doel dan waarvoor het is bestemd.’ Ook vraagt Ter Horst zich af hoe de SP-constructie zich verhoudt tot de onafhankelijkheid van de politici.”
Die “partijbelasting” die de SP van haar leden int, komt bij bijna alle politieke parijen voor. Alleen CDA en VVD kennen zo'n regeling niet. Bij de SP wil men zo het salaris van parlementariërs en partijbonzen op een modaal gemiddelde houden. De SP stelt daarmee de hoogte van de afdracht vast. Hoe dat bij de andere partijen zit, weet ik niet. Af en toe is er binnen de SP een aardig conflict als er een kaderlid opstaat die de afdracht weigert. Zo'n idealist mag dan vertrekken en de SP wordt vervolgens verweten maoïstische dictatuur uit te oefenen. Het enige wat Nederland van de chinees blieft is de bami-speciaal.
Om partijen een koers af te dwingen via de overheidssubsidies is geen nieuw verschijnsel. Herinnert u de
rechterlijke uitspraak nog waardoor de overheidssubsidie aan de SGP moest worden stopgezet? Daar viel nog wat voor te zeggen omdat de SGP er een vrouwonvriendelijk beleid op na hield, dat op gespannen voet stond met de grondwet en de criteria voor overheidssubsidies aan politieke partijen. De toenmalige VVD-minister Remkes overwoog toen in hoger beroep te gaan omdat hij vond dat de rechter het principiële karakter van de regeling onderuit haalde.
In
die regeling staan echter wel dat het aan de rechter is om subsidies stop te zetten als er sprake is van discriminatie. Dat was bij de SGP dus het geval. Ook staat er in die regeling dat de politieke partijen de gelden vrijelijk mogen besteden. Maar dan wel aan subsidiabele activiteiten zoals politiekwetenschappelijke activiteiten, politieke vormings-en scholingsactiviteiten, informatievoorziening aan leden, het onderhouden van contacten met zusterpartijen in het buitenland en activiteiten in het kader van de verkiezingscampagnes.
Wel, als Guusje ter Horst bij controle van de SP-kas nou ontdekt zou hebben dat de afdrachten naar heel andere doelen zijn gegaan, heeft ze een punt. Nu dus helemaal niet. De SP sluit niemand uit van deelname aan politieke functies, zoals bij de SGP wel het geval is. De SP knikkert er wel iemand uit als die zich niet aan haar interne regels houdt. Zoals de VVD Verdonk uit de Kamerfractie dondert, GroenLinks een
Eerste Kamerlid de deur wijst, het CDA een partijvoorzitter de eer aan zichzelf laat houden en de PvdA een Kamerlid wegparkeert als die de partijdiscipline bruskeert.
Maar dat zijn interne aangelegenheden. Ministers moeten niet met de hand op de knip de koers van een politieke partij gaan bijsturen. Laat dat nou toch alsjeblieft aan de kiezers over!

Vakantiebestedingen

Bellen

Gelukkig zijn vakantiebestedingen niet aan nauwkeurige regels gebonden. Tijdens het zomerreces kunnen de dames en heren politici gaan en staan waar ze willen. Hoewel? Nu er een paar oppositiepartijen een nader onderzoek willen naar de overheidsbestedingen voor grote projecten, kan de vakantierust wel eens akelig worden verstoord. Herinnert u zich de vorige zomer nog en een ambtenaar Balkenende probeerde te bereiken, omdat de SP hem wilde terugroepen van zijn vakantieadres?

De SP heeft er ditmaal (nog) niet om gevraagd, maar het is goed denkbaar dat dit keer de VVD tot actie overgaat, al was het alleen maar omdat men daar vind dat het kabinet al genoeg kostbare tijd heeft verkwanseld aan de 100-dagen gesprekken. En wie is er dan de klos? Jawel, dezelfde ambtenaar die vorig jaar ook de zure taak had met Balkenende te overleggen. Waar hij op vakantie is weten we niet maar als daar de telefoon rinkelt zou het wel eens zo verder kunnen gaan:

Mevr. B.: “Ja, zegt u het maar…”
Ambtenaar: “Neemt u mij niet kwalijk dat ik stoor maar is uw man daar?”
Mevr. B.: “Nee, die ligt in het buitenbadje met zijn eendje te spelen”.
Ambt.: “Ach, wilt u zo vriendelijk zijn hem even aan de lijn te roepen?”
Mevr. B.: “Wat?! Alweer???? Die brutaliteit had u vorige zomervakantie ook al! Ik heb mijn man toen geadviseerd dat voor eens en altijd te voorkomen. Blijkbaar heeft hij u over het hoofd gezien bij de aangekondigde ambtenarenontslagen.”
Ambt.: “Mevrouw, met alle respect, ik moet toch dringend met uw man overleggen.”
Mevr. B.: “Met alle respect? Alle? Ik weet niet wat u daar onder verstaat, maar u toont nu toch geen enkele grammetje respect. En wat is er deze keer de reden voor?”
Ambt.: “De SP mevrouw.”
Mevr. B.: “Wel, potterjandriedubbeltjes! Ik dacht dat we het daar vorig jaar al over hebben gehad, is het niet?!”
Ambt.: “U heeft gelijk, maar nu doet de VVD ook mee.”
Mevr. B.: “Ja, en? Die willen overal aan meedoen, maar daar is in deze termijn dus gans geen sprake van.”
Ambt.: “Welnu, mevrouw, wij weten hoe uw man gehecht is aan zijn rust en zijn eendje. Daar dreigt door de SP en de VVD nu de klad in te komen.”
Mevr. B.: “En jullie zijn niet capabel genoeg dat vakkundig op te lossen? Ik begin toch waarlijk te geloven dat het belastinggeld geheel verkeerd aan jullie wordt besteed.”
Ambt.: “Tja, over die bestedingen wil ik nu echt even met uw man overleggen, want anders kost het straks nog zijn k…”
Mevr. B.: “Kost het wat….? Bent u nu helemaal de weg kwijt? Die nieuwe boekhouder gaat toch over de kosten? Belt u hem maar. Wat denkt u wel. Mijn man gaat over hogere zaken!”
Ambt.: “Deze kwestie kan wel eens zo hoog oplopen dat uw man dat onder die zaken zal rekenen.”
Mevr. B.: “Ah! Dat verandert de zaak. Vertelt u eens, waar gaat het eigenlijk over?”
Ambt.: “Men meent dat er regels zijn overtreden betreffende de aanbestedingen bij grote projecten.”
Mevr. B.: “Pffff. Daar heeft u mijn man niet bij nodig, die houdt zich altijd keurig aan de regels.”
Ambt.: “Natuurlijk, maar zelfs de Algemene Rekenkamer denkt dat er nu toch wel iets mis is gegaan.”
Mevr. B.: “Huh? Wordt die tegenwoordig dan gerund door Pabo-studenten? “
Ambt.: “Ik volg u even niet.”
Mevr. B.: “(Diepe zucht) Luistert u eens goed. Rutte heeft gewoon de pest in dat hij zelfs in zijn vakantie moet werken om in de aandacht te blijven, de SP daar besteden wij nooit enige aandacht aan en verder hebben we hier onze handen al vol om met dat afwisselende weer nog een beetje leuk vakantieprogramma in elkaar te zetten. Wat er thuis gebeurt zal dus wel het laatste zijn waar we hier mee bezig zijn. U lost het zelf maar op. U bent aangenomen om tijdens onze welverdiende rust op de winkel te passen. Daar moeten wij toch op kunnen rekenen. En als u niet in staat bent dat naar behoren te doen, dan zal ik mijn man adviseren nergens meer wat aan te besteden. Eens kijken hoe er dan gepiept wordt! “
Ambt.: “Mevrouw, met uw welnemen, ik denk niet dat u….”
Mevr. B.: “Genoeg! Jandorie! Weet u wat wèl een correcte aanbesteding is? Dat u uw tijd goed besteedt. Ga aan uw werk! En rekent u er niet op dat we de komende dagen onze mobiele telefoon aan laten staan. Tabé!”