Tag archieven: staking

Verzin wat anders

SchultzVerzin wat anders, adviseerde minister Schultz de stakende werknemers van het grootstedelijke openbaar vervoer. Het kabinet zei bij haar aantreden een beroep te zullen doen op de creativiteit van de burgers. Het advies van Schultz is dus geheel conform het kabinetsbeleid.

De minister kwam op voor de mensen die door de OV-stakingen getroffen worden: “Je hebt de mensen er mee, want die willen sinterklaasinkopen doen”. Dat was natuurlijk een sterke hint van Schultz. We verzinnen wat anders.

1. Gratis openbaar vervoer tijdens de feestelijke koopdagen- en avonden. Kadootje voor het publiek en inkomstenverlies voor de OV-bedrijven, maar vraag de mensen een steunbetuiging te tekenen en lever de opbrengst in bij de minister.
2. Surprise: het kantoor van de minister inpakken, lintje er om heen en gedichtje erbij waarin het kantoor ter privatisering te koop wordt aangeboden.
3. Sinterklaasliedjes: elke dag Schultz toezingen. Uiteraard wordt de minister met een “o, kom er eens kijken”uitgenodigd de aubade in ontvangst te nemen. Waarop een legertje Pieten het “wie zoet is krijgt lekkers, wie stout is de roe” aanheft.
4. Sint op bezoek: de oude baas verrast Schultz met een bezoek en vraagt respect voor “oud en wijs”. Sinterklaas maant de minster het parlementair onderzoek van de Eerste Kamer naar 20 jaar privatisering af te wachten. Zo’n haast hoeft de minister niet te hebben. Haar baas zei in mei immers ook dat de regering niet de intentie heeft om versneld staatsbedrijven te privatiseren om de overheidsfinanciën te verbeteren.

Nog zeventien dagen en dan is het 5 december. Elke dag een andere surprise en is Schultz dan nog niet om, kan er altijd nog in december worden gestaakt.

Verzin wat anders lijkt een terugkerend motto van het kabinet te worden. Meest recente verzin-wat-anders lezen we vandaag in het NRC: het uit de nesten redden van de hogesnelheidslijn kost 1 miljard en geen 390 miljoen euro, zoals minister Schultz van Infrastructuur zei.
In oktober bleek ze de Tweede Kamer ook al verkeerd geïnformeerd te hebben, toen over ProRail.  Schultz zelf was het daar niet mee eens, maar vind wel dat de informatie duidelijker kon. U ziet het: ze verzon meteen wat anders.

De boodschap dat we ook als burgers creatief moeten zijn is nu wel overgekomen. Daar hoeft het kabinet echt niet misrekeningen te presenteren of nieuwe crisissen op te voeren. Ik zou zeggen: verzin wat anders.

Schoonmaakconflict voor codecommissie

DweilenRuim twee weken zijn werknemers van schoonmaakbedrijf Basita in staking, met als gevolg dat ambtenaren van de ministeries van Buitenlandse en Sociale Zaken zelf hun rommel op moeten ruimen. De stakers hebben het vooral gericht op de overheid, in de persoon van minister Kamp. Ze vinden dat de overheid voorbeeldig opdrachtgeverschap moet tonen. De bezuinigingen op de schoonmaakkosten vallen daar niet onder, stellen de stakers, want dat leidt tot banenverlies en hogere werkdruk.

In mei heeft minister Kamp de Code Verantwoordelijk Marktgedrag in ontvangst genomen. Een gedragscode die, onder andere, regelt dat bij aanbestedingen niet alleen naar de laagste prijs gekeken mag worden. Vorige week werd voor het eerst een zaak voorgelegd aan de codecommissie. Vandaag maakt minister Kamp bekend ook zijn aanbesteding door de codecommissie te laten beoordelen (brief aan de Tweede Kamer, pdf). Kamp schrijft: “Bij de aanbesteding van de schoonmaak is gehandeld volgens de uitgangspunten van de Code Verantwoordelijk Marktgedrag, die toen in ontwikkeling was. De overheid heeft zitting genomen in de codecommissie en de hoofdlijnen zijn meegenomen in het aanbestedingstraject”.

We gaan er natuurlijk vanuit dat de overheid niet in de codecommissie zal zitten als de zaak in behandeling komt. Verder kunnen we de codecommissie nu al vast sterkte toewensen, want de Code Verantwoordelijk Marktgedrag (pdf) is helaas zo geschreven dat velerlei interpretaties mogelijk zijn. Neem bijvoorbeeld de richtlijnen voor goed opdrachtgeverschap (artikel 1). En opdrachtgever moet “sturen op het gunningcriterium”de economisch meest voordelige inschrijving” en  niet op “de laagste prijs”.

Je ziet Kamp al reageren voor de codecommissie: Maar voorzitter, dit is de economisch meest voordelige inschrijving! U weet ook wel dat we in economisch zwaar weer zitten. Daarom bezuinigt de overheid ook op zichzelf. Het zou onrechtvaardig zijn een paar honderd ambtenaren te ontslaan en de externe schoonmakers te sparen. Of zoiets. Eerder liet hij iets dergelijks al weten en stelde dat er minder schoonmaakpersoneel nodig is, als er ook minder ambtenaren zijn.

Knappe commissie die daar geen begrip voor op kan brengen. Maar we mogen er ook vanuit gaan dat de commissie haar werk serieus opvat en scherpe vragen zal stellen. Minister Kamp schrijft in zijn brief dat “sinds 1 september 2011 is het schoonmaakwerk bij onder andere deze ministeries aan een nieuw bedrijf gegund”.
In de  Code Verantwoordelijk Marktgedrag staat dat opdrachtgevers bij reguliere contractswisseling “rekening houden met de positie en het welzijn van de betrokken werknemers, waarbij de CAO leidend is, een overgangstijd geldt van minimaal twee maanden na definitieve gunning en tijdige en volledige informatie naar het personeel wordt gegeven”.

In de CAO voor de schoonmaakbranche staat dat de werkgever die bij een contractwisseling de opdracht binnen weet te slepen, verplicht is de werknemers over te nemen, die al op het object werken. Nou zal Basita in september wel alle werknemers overgenomen hebben van het vorige schoonmaakbedrijf, maar er dreigt nu wel baanverlies, stellen de stakers. Naar de letter van de CAO mag er misschien correct zijn gehandeld, naar het idee van goed werkgever- en opdrachtgeverschap is het toch wat bedenkelijk om bij een contractwisseling de kosten met twintig procent te verlagen. Dat kan niet zonder gevolgen blijven voor het personeel.

Het punt van “tijdige en volledige informatie naar het personeel” is ook interessant, want zo geformuleerd, is het erg rekbaar. Maar de informatie zal in ieder gevaltijdig zijn gegeven, want dat is naar alle waarschijnlijkheid precies de reden waarom de schoonmakers al vanaf augustus te keer gaan tegen minister Kamp.
Als ook maar op één van deze zaken niet correct is gehandeld, mogen we aannemen dat Basita en minister Kamp terecht worden gewezen door de codecommissie. Andere opdrachtgevers namen de zorgen van actievoerend schoonmaakpersoneel weg, door bezuinigingen op de kosten terug te draaien of volledige baangarantie te beloven,
Ondertussen lijkt Kamp zeker van zijn zaak of hij heeft handiger ambtenaren in dienst, die voor een goed verweer kunnen zorgen bij de codecommissie.

Het vuil, de schoonmakers en hun brood

SchoonmaakactieAl acht dagen staken de schoonmakers van de ministeries Buitenlandse Zaken en Sociale Zaken Hun werkgever heeft een deal gesloten met de ministeries en wil de schoonmaakuren met 25% verminderen. De stakende schoonmakers stellen dat het dan erg lastig wordt de ministeries zuiver te houden.

Schoonmakers hebben vorig jaar, na de langste staking sinds 1933, succes behaald. Het ging de schoonmakers om een betere cao en om meer respect voor het werk en verlaging van de stijgende  werkdruk. Er kwam een loonsverhoging kwam en het respect en de werkdruk zou aangepakt worden door een gedragscode voor de branche op te stellen.
In september werd de Code verantwoordelijk Marktgedrag in de schoonmaak- en glazenwassersbranche (pdf) ondertekend door de schoonmaakbedrijven en hun klanten, waaronder de NS, Schiphol en de Rijksoverheid. Eén van de leidende afspraken in de code is dat de gunningsprijs niet het enige criterium mag zijn bij een aanbesteding. Anders gezegd: de laagste prijs mag alleen bedongen worden als andere zaken in orde zijn. Dat blijkt niet altijd het geval en schoonmakers zien zich nog steeds genoodzaakt in actie te komen.

In december 2010, kwamen schoonmakers in Groningen in actie omdat de Rijksoverheid bij de verhuizing van de Belastingdienst en DUO (voorheen IB-groep) een goedkoper schoonmaakbedrijf in wilde huren. De schoonmakers vreesden kans op ontslag of werken voor de veel minder uitbetalende concurrent. Na weken van acties zwichtte de overheid en mochten de schoonmakers aan het werk blijven.

In maart voerden schoonmakers van het Universitair Medisch Centrum Utrecht actie. De schoonmakers wilden er drie collega’s bij om de werkdryk ye verlichten.
In april legden schoonmakers bij Asito Transport het werk neer. Men was de vele dreigbrieven en berispingen van de werkgever zat. Deze actie had succes. De werkgever verbeterde het waarschuwingsbeleid op belangrijke punten.

In augustus kwamen schoonmakers in actie tegen minister Kamp. Men vond de bezuinigingen op de schoonmaakoosten in strijd met de gedragscode.
In september werden de bezems door Philips gehaald. Dit bedrijf heeft de gedragscode niet ondertekend. Wel wordt er gekort op de schoonmaakkosten en de schoonmakers vrezen een onverantwoorde werkdruk en ontslagen. Men bood een petitie aan die door Philips werd geweigerd. Afgelopen woensdag probeerden de actievoerders het opnieuw.
Schoonmakers van het Onze Lieve Vrouwen Gasthuis in Amsterdam haalden, na zeven maanden actievoeren, wel een succes binnen. Hun bezwaren tegen een bezuiniging op de schoonmaakkosten van 10 procent werden gehonoreerd, De bezuiniging is van de baan.

Momenteel voeren schoonmakers niet alleen acties in Den Haag en Eindhoven. Ook in Groningen is het hommeles en eisen de actievoerders intrekking van een bezuiniging op het schoonmaakbudget van 25 procent. Tegelijkertijd wordt de eerste overtreding van de gedragscode voorgelegd aan de commissie die hierover een uitspraak moet doen. De gemeente Comstrijen zou in strijd met de gedragscode hebben gehandeld door de gunningsprijs als enig criterium te hanteren bij de aanbesteding van schoonmaakwerk.

De schoonmakers zijn veelal laag geschoold en betaald, ze zijn niet achterlijk. Met hun acties geven ze een duidelijk signaal af aan werk- en opdrachtgevers: Ook u paait ons niet met een gedragscode, waar u zich niet aan houdt. Die houding en de successen die hier en daar zijn geboekt, mogen een voorbeeld zijn voor alle mensen die gesjoemel met afspraken en beloften zat zijn.