Tag archieven: verkiezingen

Historische peilingen?

PeilingEn jawel, de volgende peiling is binnen. De Politieke Barometer (Ipsos Synovate) geeft de SP 29 zetels. Vier dagen geleden mocht de SP bij Peil.nl van Maurice de Hond  32 zetels incasseren. Allebei de peilingen vallen dus hoger uit dan die van 12 januari, toen TNS Nipo 26 zetels voor de SP peilde.

Over de betrouwbaarheid en betekenis van deze peilingen ga ik het nu niet hebben. Het meest betrouwbaar zijn de koffiedikkijkers die het tot nu toe als beste de verkiezingsuitslagen wisten te peilen. Al jaren is dat Ipsos Synovate. Maar sinds ook deze onderzoekers internet als medium gebruiken, zijn de verschillen tussen peiling en verkiezingsuitslagen ineens wat groter geworden.

Er zullen nog heel wat peilingen volgen en voorlopig is er nog geen sprake van verkiezingen. De pers weet wel raad met de peilingen en heeft het over een historische zege voor de SP.  Als we het gemiddelde van de drie peilingen nemen, dan klopt dat. De SP piekte slechts één keer. Bij de verkiezingen van 2007 scoorde de partij 25 zetels. Met drie zetels meer dan de VVD was de SP de derde grootste partij van Nederland geworden.

Het werd niet beloond met regeringsdeelname. CDA en PvdA moesten weinig van de SP hebben en strikten de CU om aan een Kamermeerderheid voor hun coalitie te komen.
Het CDA haalde bij de daarop volgende verkiezingen een historisch laag aantal zetels en in de peilingen zakt de partij alleen maar verder weg. De VVD scoorde heel goed in 2010, maar evenaarde niet de piek van 38 zetels, die de partij in 1998 haalde en mede daardoor het Paarse kabinet van Wim Kok mocht prolongeren.

De PvdA haalde in 2010 slechts 1 zetel minder dan de VVD, maar echt fantastisch was dat niet. Drie minder dan bij de verkiezingen in 2007 en dramatisch minder dan PvdA’s piekmoment in 1977. Met 53 zetels leek het electoraat het hieraan voorafgaande kabinet Den Uyl te belonen. De PvdA scoorde tien zetles meer, maar het CDA wist de partij slinks uit de regering te houden. Kabinet Van Agt I, met CDA en VVD, was een feit.

Gewoon voor de lol, draaien we de zaken eens om. We gaan niet naar de peilingen kijken als  een mogelijke prognose voor de toekomst, maar kijken terug in de tijd. Laten we het historisch gemiddeld aantal zetels per partij vergelijken met het gemiddelde van de drie peilingen. Uitgebreid te zien in dit exceldocument en samengavat te bekijken in de afbeelding onder dit artikel.

En ja, dan mogen we van een historisch hoogtepunt voor de SP spreken. Maar liefst 18 zetels meer, dan de partij gemiddeld over de jaren van haar bestaan scoorde. De PvdA en het CDA kunnen van een groot gepeild dieptepunt spreken, met respectievelijk 22 en 36 zetels minder dan hun historisch gemiddelde.

Alle overige partijen scoren wat hoger in de peilingen dan hun historisch gemiddelde. Dat moet voor het CDA en de PvdA toch te denken geven. En dat doen ze nu dus ook. Werk aan de winkel voor de twee partijen die gewend waren de grootste twee te zijn.

Peilingen

Geef een reactie

Daar komt de tomaat.

SPRutte“Jongens“, zo spreekt Maurice de Hond ook meisjes aan, “het is een beetje tam de laatste tijd. Kunnen jullie de boel niet wat opschudden?“
“Tuuuuurlijk“, roepen de abonnementhouders van Peil.nl in koor.

En nu is daar een van de aller verrassendste Hondspeilingen ooit. De SP is de grootste partij van Nederland. “Hoe kan het dat in een periode waar er op politiek terrein weinig in Nederland gebeurde (de Kamer was 3 weken met reces) toch zo een ongewoon grote verschuiving plaats vindt“, vraagt De Hond zich af.

In zijn eigen bewoordingen geeft hij het antwoord al: het is “vooral te danken aan de zorgen die steeds meer mensen hebben over hun eigen financiële positie onder invloed van de recessie en de bezuinigingsplannen van de regering“.

Op dit punt kunnen we het volledig eens zijn met De Hond. Het mag in ‘de politiek’ aan de rustige kant zijn, bij ‘de mensen thuis’ was het dat niet. In de kerstvakantie wist eindelijk heel Nederland dat er meer voor minder zorgverzekering betaald moet worden. Nou ja, dat is misschien nog op te hoesten, als het verder meevalt.

In januari werd ook duidelijk hoe het  netto inkomen er uit gaat zien. En dat viel zwaar tegen. Bruto leek het nog wat. Een tientje of anderhalf erbij. Netto bleek het echter vijftien of meer euro minder te zijn.
Kijk, en dan worden Henk en Ingrid ongerust. Waarom heeft Wilders dat niet tegen gehouden? Het enige dat ze van hem horen is dat er niet, hij herhaalt ‘niet’, aan de hypotheekrente getornd mag worden.

En weg waren de Henken en Ingrids die in huurhuizen wonen. Naar de SP. Die Emile Roemer is minstens zo lollig als Wilders, alleen wat rustiger. Was hij niet de man die sax speelde in een carnavalsokestje? Wilder speelt alleen met zijn eigen fluit en het klinkt nog chagrijnig ook.
Die SP’ers mogen rare jongens zijn, ze staan wel elke week op de markt, of bij het buurthuis of komen bij opa en oma langs in het tehuis.

Van Rutte valt niets te verwachten. Hij gaat echt niets doen om de tegenvallende koopkrachtdaling te verzachten, liet hij weten. Henk en Ingrid keken nog eens naar hun laatste loonstrookje en ineens wisten ze het. Dit komt met VVD, CDA en PVV niet meer goed.

Het is leuk als mensen het licht zien, het is jammer dat er al zoveel is afgebroken. Peilingen repareren dat niet. Nieuwe verkiezingen bieden misschien meer hoop. Het CDA ligt in de kreukels, Wilders zit in zijn neus te peuteren. Rutte moet er toch een keertje moe van worden. Of zich op zijn minst zorgen maken over het effect dat bij kiezer teweeg wordt gebracht, als ze zien dat hij toch weinig stabiele coalitiepartners heeft.

De virtuele groei van de SP zal niet alleen de PvdA, maar ook D66 en GroenLinks doen besluiten Rutte verder maar te laten voor wat hij is en geen enkel punt meer steunen.
Nog voor de zomervakantie nieuwe verkiezingen?

Geef een reactie

Van wie is dit land?

Rutteland De verkiezingen hebben bij twee mensen in ieder geval iets duidelijk gemaakt. Nederland is niet van jou en mij, Nederland is van Rutte en Wilders. En de heren zijn zo in hun sas met al die stemmen die ze hebben vergaard, dat we een kadootje krijgen. We krijgen ons land terug!

Rutte was zo slim tot het laatst te wachten met zijn toespraakje. Eerst mocht Wilders. Bij de NOS zagen en hoorden we hem zeggen: “We zullen Limburg teruggeven aan de Limburgers, Friesland teruggeven aan de Friezen en Nederland teruggeven aan de Nederlanders en al die PVV-stemmers” (op ongeveer 3 min. van dit fragment).

Nou, even later bleek Rutte het daar gedeeltelijk mee eens. Ook voor de NOS-camera’s riep hij: “We gaan er voor zorgen, dames en heren, dat we gewoon dat prachtige land weer teruggeven aan de Nederlanders, want dat is ons project” (op ongeveer 3 min. 15 van dit fragment).
Kijk, Rutte moest natuurlijk een kleine correctie toepassen op de uitspraak van Wilders. Want geloof maar dat het ook Rutte te ver gaat het land terug te geven aan “al die PVV-stemmers”.

Maar wat denken die twee wel? Dat ze het land in hun zak hebben? Dat ze sinterklaas kunnen spelen en als een stel grootgrondbezitters het land onder het volk kunnen uitdelen?
Natuurlijk is het ook hun land. Maar meneer Rutte, meneer Wilders, het is ook mijn land. En van al die mensen die er wonen, werken en leven. Al was het maar omdat we daar belasting voor betalen, Rutte! Wie betaalt, die bepaalt toch?
Hoe halen ze het in hun hoofd iets terug te geven, dat helemaal niet in hun eigendom is?

Het verbaast me enorm, dat niemand hier over valt. Die hoogmoed, die ijdeltuiterij, die grootheidswaanzin kennen we alleen van een paar dictatoriale idioten, waarvan er eentje niet te beroerd is op zijn eigen volk te schieten.
Nou siert het de heren Rutte en Wilders dat ze in ieder geval menen land terug te moeten geven. Had Gadaffi dat meteen gezegd, dan was het niet zo’n puinhoop nu in Libië. Rutte en Wilders denken vast mogelijke volksopstanden te voorkomen.

Rutte zag het verlies van zijn coalitiepartner en sloot zich rap aan bij de retoriek van zijn gedoogpartner. Een partner die geen boodschap leek te hebben aan regentenmentaliteit en daarom zo populair is bij veel mensen. Hoe vaak schoffeerde hij niet ministers en Kamerleden? Daarmee trok hij kiezers aan die de gevestigde orde zat waren. Nu ontpopt hij zich als een minstens even grote regent. Iemand die het beter denkt te weten en ook nog eens meent het land in bezit te hebben.

Zijn wortels liggen bij de VVD. Niet vreemd dat hij het met Rutte goed kan vinden. Zeker niet nu duidelijk is dat ze er dezelfde regenteske mentaliteit op na houden.
Als er iets een spoeddebat waard is, als er iets is waar journalisten om een nadere tekstverklaring mogen vragen, dan is het ons land. Wat bezielt de heren deze uitspraken te doen?

Geef een reactie

Stilte voor het stemmen!

Vangnetje Vanavond doen politieke partijen een laatste poging zwevende kiezers te vangen. Leuke doelgroep. Twijfelaars, zwalkers. Wel een grote groep. De moeite waard om nog een televisiedebatje voor te houden? Waarna meteen een peiling natuurlijk. Wie voor de camera heeft gestotterd verlies een zeteltje, wie een avond lang de lachers op de hand kreeg, wint weer wat.

Verwacht wordt dat na vandaag een miljoen mensen de Stemwijzer geraadpleegd zullen hebben. Dat doe je puur voor de lol, omdat je nog niet weet wat je zult stemmen of twijfels hebt. Dat zijn zeker zwevers. De grootste zwevers vind je onder 55-plussers en in de zuidelijke provincies, volgens EenVandaag.
Het is geen ramp dat kiezers zweven. Als het een goed recht is elk jaar over te stappen van de ene naar een andere ziektekostenverzekering, dan mag je zeker van partij wisselen. Maar liever op basis van een oordeel over de prestaties van een partij, dan op grond van Stemwijzers, peilingen en tv-debatten.

Politiek partijen moeten eigenlijk campagne voeren, door hun werk te doen. De kiezer moet dat beoordelen en niets anders. Eigenlijk zijn verkiezingscampagnes overbodig. Nou goed, geef de partijen een paar weken de kans hun kandidaten te presenteren en wat tekst en uitleg over de successen en missers te geven. Maar dan moet het over en uit zijn. Zeker een week, liefst twee weken of langer zou een complete verkiezingsstilte ingelast moeten worden.

Als dat geen wet kan worden, dan maar een gedragscode. Geen stilzwijgende afspraak, maar een luid uitgesproken belofte dat politici geen reclamestunts meer uithalen. Het houdt ze maar van hun dagelijkse verplichtingen: het land regeren of de regering controleren. Grappige one-liners, gevatte terechtwijzingen, afspraken, beloftes kunnen ze ook kwijt in de debatten die in ’s lands volksvertegenwoordigende zaaltjes gevoerd worden.

De stilte betreft ook peilingen en stemwijzers. Wat heeft een zwevende kiezer eraan een advies uit de stemwijzer te krijgen en in de peilingen te lezen dat hij er naast zit? Peilingen kunnen het stemmen enigszins beïnvloeden. Wie weet zijn er zwevers er voor kiezen die een partij, die net dat ene zeteltje nodig heeft, hun stem te gunnen. En stemwijzers zijn dodelijk voor het eigen gezonde verstand.

Stilte voor het stemmen a.u.b!

Geef een reactie

Hebben politici wel tijd voor democratie?

PSVerkiezing Wat kost democratie toch een smak tijd! Tijd is geld, dus ik vrees dat de verkiezingen voor de Provinciale Staten een spoedig herstel van de economie behoorlijk in de weg zit.
Al die politici die eigenlijk het land moeten redden, trekken door de provincies om reclame te maken. Dat hoort er bij en zolang dat in het geplande voorjaarsreces gebeurt, zou je nog kunnen zeggen dat ze dat in hun eigen tijd doen.

Maandag is het reces voorbij. Dit weekend gebruikten veel landelijke bestuurders en Kamerleden hun vrije tijd voor de campagnes van hun partijen. Het mag al opmerkelijk heten, dat het reces niet is onderbroken voor brandende kwesties elders in de wereld. Maar goed, van Rutte weten we dat hij zoveel vertrouwen heeft in zijn ministers, dat hij zelf niet aan het werk hoeft. Dus Rosenthal was de enige die deze week even aan de bak moest om met Kamerleden van gedachten te wisselen over Libië.

Rutte kwam nog wel even naar buiten om te reageren op Wilders. Hij vond Wilders maar belachelijk. Dat kostte hem de kop niet. Ach, liberalen onder elkaar, nietwaar? Of wat voor liberalen doorgaat. Zodra een CDA’er kritische noten zingt over de PVV, worden ze gemuilkorfd en in de ban gedaan. Daar had Verhagen het maar druk mee.

Na de verkiezingen gaan weer dagen, misschien zelfs weken, verloren aan het formeren van de provinciale besturen. Ik voorspel dat er hier en daar een gekozen Statenlid zal afvallen, omdat ineens bekend wordt dat er op zijn c.v. een knokpartijtje in een kroeg of frauduleuze praktijken staan, die eerder over het hoofd waren gezien. Er is één partij die daarin grossiert en dat houdt de boel ook maar op.

Tel je alle recessen bij elkaar op, reken je campagnes en het reageren op elkaars uitspraken mee, dan vraag je je af: waar halen ze de tijd vandaan om te regeren?
Of is het mooie van onze democratie, dat er juist niet wordt geregeerd?

Geef een reactie

Stammenstrijd.

Trio Rutte Terwijl in de Libische woestijn stammen zich afkeren van Gaddafi en de despoot zelf stammen oproept de olievelden te vernietigen, kent ook de polder zijn stammenstrijd. Want ook hier moet er nog een revolutie gewonnen worden.

Het is gebruikelijk dat in de aanloop van verkiezingen de politici flink hun mondje roeren. En hoewel de Provinciale Statenverkiezingen normaal gesproken alleen over de polders gaat, staat er deze keer meer op het spel. Zal het Trio Rutte in staat worden gesteld echt te regeren?
Zonder voldoende steun in de Eerste Kamer zal dat erg lastig worden. De Eerste Kamer wordt na de verkiezingen van 2 maart opnieuw samengesteld, dus Rutte vindt zelf dat de verkiezingen deze keer wel een landelijk belang hebben. Als kersverse vader des vaderlands, dus niet als partijtrekker, roept hij de burgers op massaal te gaan stemmen.

Zijn gedoogverloofde vindt dat Rutte zijn mond wel verder open mag trekken. Hij wil Rutte en Verhagen meer op campagnetour zien. Rutte vindt de opmerking belachelijk. Dat hebben we even opgezicht in het woordenboek. Belachelijk is een ander woord voor knettergek.

Rutte zegt zelf dat VVD, CDA en PVV “een meerderheid nodig in de Eerste Kamer om onze plannen te kunnen doorvoeren”. Het CDA vindt dat ook en voert een interne stammenstrijd. Lijsttrekker Brinkman roept de CDA’ers die samenwerking met de PVV niet zo zien zitten, op hun mond dicht te houden.
Kortom: de rechtsliberale revolutie dreigt te mislukken door de onderlinge stammentwisten. De grote vraag is natuurlijk: hoe zal het volk reageren op 2 maart? Blijft het in grote getale thuis, omdat dat nu eenmaal de folkloristische traditie is bij de Statenverkiezingen? Of steunt men de twistende stammen en zal het nieuwe regime de komende jaren steviger in het zadel zitten dan nu het geval is?

Of groeit de tegenstand en krijgen we een nieuwe lente? Een steeds groter deel van het volk is immers in beweging tegen de plannen van het Trio Rutte? Vorige week constateerden we al dat er vanaf december 2010 steeds meer volk de straat op gaat. Met de laatste acties in februari is de onrust in de samenleving toegenomen van gemiddeld 7 tot 8,5 acties per maand. Het grootste deel betreft de bezuinigingsplannen van Rutte (zie dit overzicht – exceldocument!).

Als die beweging nog verder toeneemt en men de stembus serieus neemt als middel om veranderingen te bewerkstellingen, dan zou de rechtsliberale revolutie wel eens een kort leven beschoren kunnen zijn.

Geef een reactie

Vredesmissie? Eerst Nederland redden!

Bosnië De gedoogpresident vindt de missie naar Afghanistan de grootste blunder van dit kabinet tot nu toe. Die formulering wijst er op dat heer WS. het kabinet, in de korte tijd dat het nu zit, op meer blunders heeft betrapt. Die zijn blijkbaar gedoogd, zonder stampei in de pers te maken. Maar dat terzijde.

De Grote Gedoger vindt een politiemissie naar Afghanistan niet verstandig omdat er hier verkiezingen op komst zijn en omdat het aardig wat geld kost. Bedoelt hij dat we met een instabiele regering en een instabiele begroting geen fratsen moeten uithalen?

De ministerraad besloot gisteren een andere missie te verlengen. Voor korte tijd en met minder mensen, maar Bosnië-Herzegovina kan nog tot november op Nederlandse steun rekenen. Vorig jaar werd al besloten de missie tot maart dit jaar te verlengen. De PVV was tegen, omdat men geen vertrouwen had in de Bosnische leiders. Die opvatting zal niet zijn veranderd, maar roeptoeteren over de missie naar Afghanistan levert meer publiciteit op, dus over Bosnië hoor je de PVV nu niet.

Nederland heeft behalve in Afghanistan en Bosnië-Herzegovina, nog twaalf andere missies lopen. In Somalië helpt de marine piraten bestrijden. In Irak worden militairen en veiligheidsfunctionarissen opgeleid. In Soedan bewaken Nederlandse militairen het broze vredesakkoord uit 2005. De overige missies vinden plaats in Kosovo, Burundi, Congo, Kenia en een viertal operaties in het Midden-Oosten.

Alles draait om het bereiken van stabiliteit, veiligheid en wederopbouw van de gebieden. En, net als in Afghanistan, is het nog lang niet zover. Dat is natuurlijk jammer voor de plaatselijke bevolking. Ik neem aan dat de mensen daar liever in alle vrijheid en rust een potje willen ouwehoeren over de politiek, zonder weg te moeten duiken voor kogels.
De discussie zou natuurlijk moeten gaan over de effectiviteit van de missie. Werkt de aanpak? Worden er resultaten geboekt? Vindt de bevolking dat ze geholpen wordt? Dat soort vragen.

Als al die missies nou geen enkel effect hebben, dan zou de PVV inderdaad een punt hebben. Maar nu betoogt de PVV dat de aanstaande verkiezingen in maart gevaar lopen. De stabiliteit van het gedoogkabinet zou wel eens ondermijnd kunnen worden. Nog even en Wilders vraagt de NAVO om een missie die Nederland moet redden.

Geef een reactie

De laatste lijsten.

Lijstjes Het gekke van Lijstjes van het Jaar is dat er vaak al vroeg toppers van een jaar bekend zijn. December mag dan een drukke lijstjesmaand zijn, niet alle memorabel geachte zaken worden deze maand gekozen. Toch is ook december nog te vroeg. Waarom niet tot januari gewacht? Want hoe kan een bijzonder moment, mens of megahit dat op 31 december geschiedenis maakt, ooit in een jaarlijst komen?

De drang om de weet-ik-niet-wat van 2010 ook in dit jaar zelf te presenteren, is groter dan het respect voor de kalender. In september werd al de modestad van het jaar benoemd. Deze keer eindelijk ook met een Nederlandse vermelding. Het dorp aan het IJ besteeg als nieuwkomer zelfs de 17e plaats in deze top-40.
Hoewel de barmhartigheid die rond Kerst toeslaat nog moet losbarsten, wist het blad Miljonair in oktober al wie de gulste rijkaard van 2010 is. De winnaar had zelf meer aan goede doelen geschonken, dan zijn vermogen. Ra, ra, hoe kan dat?
In november werd de slager van het jaar bekend gemaakt. Denk nu niet meteen aan seriemoordenaars of oorlogshitsers. Het gaat hier gewoon om een ambachtelijke vleeshouwer.

In december is het dus flink raak. Met de top-2000 voor de boeg, passeerden al andere lijstjes. Sommigen al helemaal af, zoals Time’s Man van het Jaar. Sommigen nog in de maak. Zoals de grootste politieke leugen (Sargasso).
Er dook er eentje op, die vooruitloopt. Nurks Magazine zoekt de Nationale Zondebok voor 2011. Daar zal ook wel een lijstje uitrollen, maar daar gaat het de Nurksen niet om. Men zoekt een sterk persoon, liefst een succesvolle, heteroseksuele blanke man van middelbare leeftijd met talent voor ijdelheid en zelfgenoegzaamheid. Die mag dan volgend jaar de Nationale Zondebok worden, omdat het in de volksaard ligt altijd een ander de schuld te geven van wat er ook mis gaat. Ik ben benieuwd wie die nieuwe Jezus gaat worden.

Maar goed, u had nog een lijstje van mij tegoed. Nadat de parlementaire pers en EenVandaag de politicus van het jaar gevonden hadden, kan de lijst van beste politici van de laatste zeven jaar worden voltooid.
In de top-3 blijven Pechtold en Marijnissen aan kop, maar Rouvoet is verdrongen door Rutte. Dankzij de parlementaire pers en EenVandaag stijgt Rutte van de vijfde naar de derde plaats. Ook Verhagen (van 8 naar 6) en Wilders (van 13 naar 9) mogen de panels wel bedanken.
De volledige lijst en details zijn hier in te zien (exceldocument!). Opvallend is trouwens dat de gisteren en vandaag zo geroemde Halsema helemaal niet in de lijst voorkomt.

U heeft natuurlijk niets met lijstjes. Maar mocht u een hele leuke of zeer bijzondere zijn tegengekomen, gooi hem in de reacties.

Geef een reactie

Raak- en maakpunten coalitie

Raak- en maakpunten coalitie Geen breekpunten, maar raak- en maakpunten. De basis voor Emile Roemer’s regeerakkoord.

De SP-voorman probeert een coalitie van PvdA, CDA en SP en GroenLinks te forceren. Eén van zijn argumenten is dat zo’n coalitie op een meerderheid in beide Kamers kan rekenen en dus sterker zal staan dan een CDA-VVD-PVV kabinet. Dat is maar ten dele waar.

De gedoogvariant kan in de 2e Kamer rekenen op 76 zetels steun. In de 1e kamer in ieder geval 35 zetels. De Roemer-combinatie heeft in de 2e kamer ook maar 76 zetels achter zich staan. In de 1e kamer echter 50. Daar kan een CDA-VVD-PVV kabinet op een zeer sterke tegenstand rekenen.
De eerste vraag die rijst: waarom wil Emile Roemer D66 er niet bij betrekken? Dan zou hij in de 2e Kamer een wat grotere meerderheid hebben van 86 zetels. Met D66 kan hij het evengoed een centrumlinks kabinet noemen.

Het regeerakkoord (via het NRC hier in pdf-versie) roept meer vragen op. In vier A4-tjes schetste Romer de groffe lijnen. Eerst zoekt hij een basis. Die basis komt neer op wat Roemer de raakpunten en maakpunten noemt. In zijn woorden: “Raakpunten zijn zaken die de partijen binden, maakpunten die waar we nader tot elkaar moeten komen”. Breekpunten ziet hij dus niet.

Wat de raakpunten betreft meent Roemer dat CDA en SP het wel voldoende eens zijn over “de kracht van de gemeenschap, naast de overheid en de markt”. Wat die markt betreft hebben CDA en GroenLinks aardig wat “overeenkomsten over de marktwerking“.
PvdA en SP zorgen wel voor de “bescherming van werknemers en behoud van opgebouwde rechten” en waar nodig zijn SP en GroenLinks “sterk verbonden met oppositionele krachten”.

Voor zover die overeenkomsten inderdaad sterk genoeg zijn voor een solide coalitie, zijn er dan de maakpunten. Daar waar de partijen verschillen, zullen ze bereid moeten zijn compromissen te sluiten. “Geen van de partijen zal haar verkiezingsprogramma tot regeerprogramma kunnen maken”, schrijft Roemer. “Iedere partij zal moeten geven en nemen”.
Dat geldt toch voor elke coalitie? Ook voor de coaltie die nu in de maak is. Hoewel redelijk wat eensgezindheid en samenwerkingsbereidheid wordt geveinsds zullen ook VVD, CDA en PVV toch echt moeten geven en nemen, anders is zo’n kabinet meteen tot mislukken gedoemd.

Emile Roemer is niet concreet over welke compromissen hij kansrijk ziet. De raakpunten zijn ook niet erg sterk uitgewerkt. Dat is jammer. Want een centrumlinkse coalitie, met minstens evenveel zetels in de 2e kamer als de VVD, PVV, CDA trojka, is natuurlijk het overwegen waard.
De PvdA zal de spil zijn. Met maar 1 zetel minder dan de VVD, kan er alsnog een kans komen voor Cohen het land door de huidige problemen te leiden. Met collega’s van GroenLinks en D66 erbij, beide ook zetelwinnaars in de verkiezingen, krijg je dan een behoorlijk brede coalitie. Het lijkt zo zelfs een beetje op een kabinet van nationale eenheid, waarin sociaaldemocratische, christelijke en liberale elementen zijn vertegenwoordigd.

Jammer dat het zo’n karig uitgewerkt stuk is geworden. Om dat nou heel groots een regeerakkoord te noemen gaat wat ver. Maar alle lof voor de poging. Want een “verbond van nieuw optimisme” is natuurlijk meer welkom dan het klaagkoor van VVD en PPV-leden.
Laten de uitgenodigde partijen het initiatief nu eens serieus nemen en met elkaar aan de slag gaan om het te concretiseren. Mochten VVD, CDA en PVV er niet uitkomen, dan kan de koningin meteen de opdracht richting Emiel’s kabinet schuiven.

Het minste resultaat kan misschien een schaduwkabinet zijn. Eentje die een VVD, CDA, PVV coalitie flink op de huis kan zitten. En mocht die coalitie snel sneuvelen, dan staat er tenminste een alternatief klaar bij de volgende verkiezingen.

Geef een reactie

Een illuster driemanschap

Een illuster driemanschap Ooit was er een trio dat meende dat “voor naar Nederland uitgeweken (…) een regeling noodzakelijk was. Maatregelen tegen (…) wier familie al generaties in Nederland woonden achtten zij onnodig en ongewenst”. Aldus de Wikipedia over het driemanschap dat in 1940 de Nederlandsche Unie oprichtte “tot doelbewuste arbeid voor het behoud en de versterking van vaderland en volksgemeenschap en tot voorbereiding van de voorwaarden en de wegen van hun bestaan en welzijn in de toekomst”.

In “Triumviraat nieuwe stijl” werd naar een ander trio verwezen, dat ook al aan een toekomst na de 2e wereldoorlog werkte. Het zijn hoogst ongelukkig vergelijkingen met het illustere trio dat nu aan de weg timmert. De enige vergelijking is dat er nu slechts een economische crisis gaande is en dat ‘het volk’ in een zekere staat van verwarring lijkt te leven. Althans, dat mag je toch uit de verkiezingsuitslag van 9 juni concluderen.

De drie leiders van de Nederlandse Unie kregen al snel onenigheid. Omdat de conservatieve liberaal Linthorst Homan (links op het plaatje hierboven) iets te veel moeite deed de NSB bij de Unie te betrellen, gooiden zijn companen er bijna het bijltje bij neer.
Het driemanschap bestond verder uit Louis Einthoven (midden afgebeeld), een politiecommissaris met een bloedhekel aan Chinezen in zijn stad en ervaring met het deporteren van “overtollige”Chinezen” en de KVP’er Jan de Quay (rechts op het plaatje), die in de onderhandelingen met de NSB wel respect bleek te hebben voor types als Arnold Meijer en ondanks zijn ambivalente houding tijdens de oorlogsjaren het later nog tot minister-president wist te schoppen.

En nu is het godzijdank geen oorlog. Waarom hebben we dan toch een naar rechts opgeschoven liberaal en een katholieke CDA’er die verklaren de opvattingen te respecteren van iemand die een bloedhekel aan overtollige islamieten heeft?
De onderlinge verschillen op dat punt worden gerespecteerd en wel om “het sterker, veiliger en welvarender maken van Nederland”, zo hebben de heren verklaard. Lijkt dat niet een beetje op die “doelbewuste arbeid voor het behoud en de versterking van vaderland en volksgemeenschap” waar De Quay, Linthorst Homan en Einthoven het ooit over hadden?

Het huidige trio zit ook nog eens een uiterst ondemocratische variant van “regeren met zijn drieën” te bekokstoven. Ondemocratisch omdat de PVV de regeringsverantwoordelijkheid uit de weg gaat die de vele kiezers haar toch hadden toebedeeld. Ondemocratisch en niet van deze tijd, omdat we pas inzicht in de gemaakte afspraken krijgen als de heren alles al kant en klaar hebben. Tot dan houden ze hun mond.

Eén groot voordeel is er wel, als deze constructie werkelijkheid wordt. We kunnen het daarna nog jaren hebben over de puinhopen van rechts.

Geef een reactie