Tag archieven: verleden

Schuld en schaamte

Schuld en schaamte

Berouw komt na de zonde. In jeugdige onbezonnenheid gaat er wel eens wat fout. Belletje trekken, een klasgenootje pesten, een postzak van een ministerie doorsnuffelen, een verkeerd gespelde handtekening laten zetten. Ach, op een enkele zombie na heeft iedereen wel wat op de kerfstok.

De huidige jeugd is gewaarschuwd. Leef niet in zonden, want die geschiedenis kan later ineens weer heel vervelende actualiteit worden. Er rest je dan niets anders dan schaamtevol schuld erkennen. En natuurlijk afstand doen van dat verleden.
Ontkennen helpt niet, want er wordt tegenwoordig meer van je bewaard in virtuele archieven en een beetje journalist, of wat daar voor doorgaat, zet je curriculum curiosa zo op internet.

Natuurlijk, de maatschappij verandert. Maar mensen kunnen ook veranderen en ze doen er dan ook verstandig aan, zo sprak de fractievoorzitter van GroenLinks, rekenschap af te leggen van hun verleden.
Wie niet zeker weet of zijn verleden goed is voor een publieke boetedoening, hoeft niet verder te zoeken. Er is hoop voor iedereen met een vlekje op zijn bewijs van goed gedrag.

Heel, heel lang geleden, liep er een jonge hippie rond, die de zonden van iedereen op zijn schouders nam. Na wat ranzige publiciteit rond zijn persoontje, werd hij aan het kruis genageld.
Opgelost. Iedereen weer vrij van zonden en Jezus trok hemelwaarts, de hele ballast met zich mee torsend.

Ach, kon dat vandaag nou ook eens zo opgelost worden. Wel, goed bericht. De volgelingen van de Heer hebben de hedendaagse zondebok gevonden. De kerk is de schuld van alles wat er de laatste 63 jaar hier fout is gegaan. De kerk is schuldig aan verandering van de maatschappij.

Dat zit zo. Je kan het een mens niet kwalijk nemen dat-ie tot goddeloze daden vervalt. Droevig geworden van grote ellende om zich heen, verloor de mens zijn vertrouwen in gezagsdragers en zelfs in de Grote Gezagsdrager zelf. Men zocht zijn heil in allerlei revoluties. De kerk heeft veel te weinig gedaan om die dolende zieltjes te redden en ze in contact te brengen met god's barmhartige liefde.
Aldus de Appelkring kerkelijk belijden in de Protestantse Kerk Nederland.

Mooi. Hoofschuldige gevonden. Nu de rest van de procedure nog: aan het kruis en ten hemelvaart. Hoeft niemand zich meer zorgen te maken of bepaalde media hun zondige doopceel lichten. Kunnen we dan nu weer over tot de orde van de dag?

Andere tijden, verkeerd verleden?

Wat hoort bij wie?

Commissaris Shell-Nederland en lid van Milieudefensie, hoort bij……?
Kan dat? Mag dat?

Freelance medewerker van de EO en columnist bij het Nederlands Dagblad, hoort bij……?
Kan dat? Mag dat?

Vakbondsbestuurder en het geuzenverzet, hoort bij…..?
Kan dat? Mag dat?

Je komt de grappigste combinaties tegen als je in het verleden van politici duikt. Ooit gedacht dat een rechtenstudent de volksgezondheid zou bestieren?

Er moeten toch nog mooiere combinaties van verleden en heden zijn.
Bijvoorbeeld:
stamgast café Rooie Nelis, bierdrinker op de hei, hoort bij…..?
Kan dat? Mag dat?

Of deze:
elpees achterstevoren afluisteren, excelleren in burenruzie, hoort bij…….?
Kan dat? Mag dat?

We zoeken verder. Roept u maar!

Koopjeszondag

UitverkoopAlles in het leven is te koop en wil je van stukjes uit dat leven af dan gooit je het in de uitverkoop. Als het om erg praktische zaken gaat kan ik daar het nut nog van inzien. Wil je bijvoorbeeld milieu en je portomonnee sparen, dan is het kopen van 2e hands goederen een prima deal. Het positieve effect voor het milieu is natuurlijk erg klein, want iemand die zijn gebruikte huisraad in de verkoop gooit, heeft dat spul vaak over omdat-ie zelf net nieuwe spulletjes heeft gekocht.
Opmerkelijker is de verkoop van spullen met symbolische waarde. Niet alleen omdat ze vaak weinig praktisch nut hebben, ook omdat de prijzen onlogisch hoog zijn (de 40 cent die een vrouw vroeg voor
de as van haar man's eerste vrouw even daargelaten). Historische rommel die je zelden op een rommelmarkt ziet.
Nu is het in sommige gevallen heel begrijpelijk dat mensen van een stukje geschiedenis af willen. Maar waarom zetten ze die handel dan niet bij het grof vuil?
Want wie zou nou de
kostuums van Pinochet willen hebben? Zijn zoon heeft ze in de aanbieding voor zo'n € 1400,- per stuk. En ze zijn niet eens 2e hands, want zoonlief heeft ze zelf ook gedragen. Het is in ieder geval een verleden die je niet graag op de martk ziet, maar definitief in de afvalshredder gedumpt zou moeten worden.
Maar er zijn ook mensen die uit een wat leuker een slaatje proberen te slaan. De boerderij op het terrein waar in 1969 het legendarische popfestival
Woodstock plaatsvond, wordt door de eigenaar in de ramsj gegooid voor een slordige acht miljoen dollar. Het bijbehorende terrein is van een andere eigenaar en is niet te koop. Een boerderij zonder grond dus. Misschien leuk om een bejaardentehuis voor hippies van te maken. Want wie zou er verder voor 8 miljoen dollar geïntresseerd zijn in een verleden dat allang is ingehaald door Pinkpops en Lowlands?
Misschien dat er een soort cultureel centrum van gemaakt kan worden met een concertzaaltje waar dan
de piano van Elvis Presley een plaatsje kan krijgen. Het oude kreng wordt op eBay geveild en moet minstens 250.000 dollar op brengen. Het instrument schijnt niet alleen door The King Himself te zijn bepoteld, ook Duke Ellington en Jerry Lee Lewis hebben er wat op los gerammeld.
Nu zijn dit nog voorbeelden van koopjes waar een creatieve koper nog wat nuttigs mee zou kunnen doen. Misschien krijgt iemand een schitterend idee om die stukjes verleden in een prachtige toekomst om te zetten waar de komende generaties dan weer wat aan hebben. Maar al te vaak kom je de verkoop van relikwieën tegen die het gezonde verstand tarten.
Het pand waarin de tv-serie The Soprano's werd opgenomen, wordt gesloopt en
de bakstenen worden nu te koop aangeboden, compleet met serienummer en echtheidscertificaat. Zelfs aan een fictief verleden wordt dus nog leuk verdiend.
Mijn verleden is niet te koop. Ik hou de historische ballast het liefst zo klein mogelijk. De praktische dingen geef ik gratis weg, mits ze nog enige kwaliteit hebben. Ze gaan op de eerste plaats naar mensen in de directe omgeving die ze ook echt willen hebben. Zo niet, dan naar de kringloopwinkel. De materiële spulletjes met symbolische waarde hou ik voor mezelf tot het moment dat ik genoeg heb aan de symboliek in mijn hoofd. En de immateriële zaken worden nooit te koop aangeboden. Die verdwijnen vanzelf wel naar mate ik ouder wordt.
Heb jij nog wat overbodig verleden? Maak van dit weblog dan gerust de marktplaats voor jouw geschiedenis. Wie weet komen de andere lezers met een interessant bod.