Tag archieven: Wilders

Narcisme of het syndroom van Machiavelli?

Narcisme? Met verwijzingen naar de zelfingenomenheid van de drie Toppers, narcisme en hoogmoed, wijst Annemarie de Jong, director Change bij De Baak, naar Maxime Verhagen en vraagt zich af waarom hij de kritiek van Herman Wijffels niet meer ter harte neemt.

In haar column in het Financieel Dagblad, duidt ze eerst de tijdsgeest waarin ouders, in plaats van een straffe opvoeding, meer het talent van hun kroost bejubelen. Zo kweken we narcistische prinsjes en prinsesjes.
In haar eigen vakgebied worden leiders opgevoed in het bekrachtigen van wat er goed gaat en in het geven en ontvangen van complimenten. Waar veel leidinggevenden nog best veel moeite hebben, schrijft ze.

Er kan wel een riskant schaduwkantje aan die opvoeding zitten. ”Ook op het gebied van leiderschap hebben we akelige equivalenten van De Toppers, die in hun glittertunnel nauwelijks nog oog hebben voor de realiteit”, aldus Annemarie de Jong. Om vervolgens Maxime Verhagen als praktijkcase op te voeren. Dat Verhagen de kritiek van Wijffels bagatelliseert, “duwt hem dieper zijn eigen tunnel in”.

Verhagen hoogmoedig? Wellicht een narcist? Eén zinnetje uit zijn reactie op Wijffels doet het ergste vermoeden. “Ik wil graag met het CDA, in dit gefragmenteerde politieke landschap, een fatsoenlijke bijdrage leveren aan het landsbestuur” (met dank aan blogger Laurent, die er wel de humor van in zag).
Dat “ik met het CDA” getuigt van narcisme of Verhagen lijdt aan het syndroom van Machiavelli. Hoe zit dat met de overige coalitieonderhandelaars?

Wilders reageert deze keer nog redelijk gematigd op de troonrede van de koningin. Een visieloos stuk, noemt hij het. En hoewel anderen menen dat hare majesteit zich in de eerste zinnen kritisch uitte over regeringsdeelname van de PVV, eiste Wilders deze keer niet meteen het aftreden van de monarch. Dat was wel anders bij de kersttoespraak in 2007. Wilders klaagde: “De PVV komt in de hele tekst niet voor, maar iedereen begrijpt wel op wie ze doelt”.
Valt dit onder de zo typerende gedragsveranderingen van narcisten? Onder de manipulatieve kwaliteiten, waarmee narcisten de wereld naar hun hand proberen te zetten?

Rutte reageert op de troonrede met: “Hier is het kabinet-Rutte I zeer mee geholpen”. Hij is er dus van overtuigd dat er hoe dan ook een kabinet met zijn maar komt. Indirect eigent hij zich de bezuinigingsboodschap toe.
Herkennen we hier ook het overdreven egocentrisme van de narcist?

Duidelijk is wel dat de drie heren er alles aan willen doen, de komende jaren hier te willen domineren. Sterk gefocused op dat ideaal en op de 18 miljard bezuinigingen.
Het is te hopen dat ze af en toe hun blik eens afwenden van wat ze zichzelf voorspiegelen en luisteren naar de geluiden die steeds sterker uit de samenleving opborrelen, nu zo langzamerhand meer mensen beseffen dat de kaasschaaf hun wel wat meer dan alleen het vel over de oren haalt.

Geef een reactie

Troonrede

Troonrede Onderdanen!
De demissionaire informatieve toestand in de polder baart Ons grote zorgen. De mist die vandaag over de residentie hangt, mag symbolisch worden genoemd voor de situatie waarin Ons Rijk verkeert. Wij zien de donkere dagen van het naderende herfsttij en de koude winter dan ook somber in.

Onderdanen!
Terwijl uw demissionaire collega’s een stiekeme voortvarendheid aan de dag leggen, hullen de informatieve collega’s zich in een hardnekkig stilzwijgen. Wat U wel naar buiten laat druppelen, beter gezegd, stelselmatig laat lekken, leidt tot onrust onder grote delen van Het Volk. Onder de noemer Bezuinigingen laat U vooral weten wat er allemaal niet kan. Daarentegen blijkt u met stomheid geslagen over wat het Volk mag verwachten wat er nog wel kan.

U zult zeggen: maar wij hebben wel meer naar buiten laten lekken. Dat is ontegenzeggelijk waar en van een schandelijk, beschamend gehalte. Wij hoeven u alleen maar te herinneren aan de Klinknagel die U aan uw doodskist meende te ontwaren en die met brute kracht is verwijderd.
Voorts meende u de door Ons benoemde informateurs telkenmale met een kluitje in het riet te sturen. U kwam herhaaldelijk bij Ons op de thee en de wijze waarop u verscheidene mogelijkheden uitsloot, doet vermoeden dat u Ons ernstig heeft misleid.
Telkens opties met elkander bespreken en nog voor u alles had gewikt en gewogen, waren Wij genoodzaakt alweer de thee gereed te zetten.

Onderdanen!
Wie denkt u wel dat u voor u hebt? Wij mogen dan wel erfelijk belast zijn, dat wil nog niet zeggen dat Wij achterlijk zijn!
Het wordt de hoogste tijd dat u serieus aan het werk gaat. De informatie heeft te lang geduurd en Wij roepen die dan ook met onmiddellijke ingang een halt toe. Wij benoemen Onszelf tot formateur. In die hoedanigheid komen Wij tot de volgende besluiten.
Meneer Verhagen. Uw aandeel in de democratie is tot welhaast sektarsiche proporties geslonken. De kiezer heeft gesproken en het oordeel kan niet naders betekenen dat u voorlopig van enige regeringsdeelname bent ontslagen.
Meneer Wilders. U geeft telkens blijk een stevige rol in de oppositie te ambiëren. Welnu, ik neem die wens uiterst serieus. U wil vrijheid. De vrijheid van regeringsonverantwoordelijkheid. U krijgt wat u wilt. Ook u bent ontslagen van de onderhandelingen.

Meneer Rutte. Ook al heeft u Ons buitengewoon teleurgesteld, Wij dragen u op morgen bij Ons op de thee te verschijnen. U zult daar in gesprek gaan met uw collega’s van de PvdA, D66 en GroenLinks. Onder Onze leiding zult u niet eerder het paleis mogen verlaten tot u en uw collega’s een helder regeerakkoord hebben geformuleerd. Wij geven u nog één week. Volhardt u dan in uw weigering deel te nemen aan een kabinet ten dienste van het landsbelang, dan zien Wij ons genoodzaakt ook u van elke verantwoordelijkheid te ontslaan.

Onderdanen!
Wij hopen u voldoende te hebben geïnformeerd en gaan over tot de orde van de dag.

Geef een reactie

Wilders' proeve van gematigdheid

Wilders' proeve van gematigdheid Terwijl Rutte zit te worstelen met een proeve van een regeerakkoord, Verhagen bijna dagelijks een proeve van diplomatieke doortraptheid demonstreert, heeft Wilders heeft zijn proeve van gematigdheid afgelegd. Hij was vooraf flink gewaarschuwd: wil je gedoogregeren, dan moet je een beetje op je woorden letten, vooral in het buitenland.

Wilders heeft zijn proeve van gematigdheid afgelegd en hij is geslaagd. Zijn speech mag dan geen proeve van imposant staatsmannelijk redenaarschap zijn, maar dat vergeven we hem. Hij moet nog wennen aan zijn rol als Leider van de Natie. Hij moet nog wat oefenen om in den vreemde de ambassadeur van Neerlands poldercultuur te zijn. Ook kleintjes moeten groeien.
Maar, het moet gezegd, het lijkt erop dat hij beseft dat het de taak van een Leider der Natie is, mensen bij elkaar te brengen, in plaats van ze uiteen te drijven. Een korte analyse van zijn toespraak.

Om te beginnen: het was een wat lange toespraak, waar soms de aandacht moeilijk bij vast te houden was. Telkens als hij de kern van zijn boodschap verwoordde, volgde er een uitweiding, die wat minder samenhangend was en leek hij soms een saaie geschiedenisleraar. Zo’n uitgebluste leerkracht die het diep in zijn hart eigenlijk zat is voor de honderdduizendste keer, de slag bij Waterloo uit te leggen.
Jammer, maar zoals gezegd: de man moet nog groeien.

Wat was dan de kern van zijn betoog? Hij begint indrukwekkend: May I ask you to be silent for ten seconds? Just be silent and listen. Ten seconds. And listen…
Kijk, da’s mooi. Wilders zegt hier dat het niet altijd nodig is luidruchtig je boodschap te verkondigen. Veel geschreeuw en weinig wol is niet zo effectief. Prachtig begin dus, dat hoge verwachtingen wekt.

Dat valt meteen een beetje tegen, want dan volgt zijn eerste uitwijding. Een poging de poëzie van New York tot expressie te brengen. Aardig, maar een groot dichter zit niet in deze politicus.
Wel van belang is wat hij even later zegt: No place on earth had a more multi-ethnic, multi-racial, and multi-lingual workforce than New York’s proud towers. New York stands for freedom, openness and tolerance. New York is not intolerant.

Dat is dapper. Geconfronteerd met een meute intolerante Amerikanen, leest hij ze de les en herinnert hen aan “the spirit of Abraham Lincoln, the President who freed the slaves”. Hij benadrukt het met ”These words are the key to our survival”.
En, of dat niet genoeg is, citeert hij de New Yorkse imam Rauf, die stelt dat “American secular law and Sharia law are based on the same principles”.
Nou, dat kunnen die intolerante Amerikanen in hun zak steken.

Dan dreigt het toch nog even fout te gaan. “Osama bin Laden is made in the USA”, zegt Wilders. De in het publiek opgestelde CIA-agenten worden onrustig. Een paar lopen al op hem af. Staat er hier zo’n idiote complotdenker voor hun neus? Presteert Wilders het weer een land uitgezet te worden?
Net op tijd realiseert hij zich dat je je gastland natuurlijk niet moet beledigen. Hij komt terug op de kern van zijn vreedzame betoog. “We will always defend liberty, democracy and human dignity”.

Ah, menselijke waardigheid. Goed zo, jochie, hoor je de CIA’ers denken. Die opgelucht hun schiettuig weer in de holsters stoppen. Ze hebben te maken met alweer zo ’n politicus, die vrijheid en democratie in verband brengt met menselijke waarden. Zalvende woorden, die wel vaker worden gebruikt om een verscheurd volk tot normwaardelijke redelijkheid te brengen. De CIA-agenten weten wel beter, maar goed, laat de man zijn diplomatie beoefenen, kunnen zij weer over tot de orde van de dag.

Wilders deed zijn proeve van gematigdheid en lijkt geslaagd te zijn. Misschien ligt er voor hem, als Verhagen verloren is geraakt in zijn eigen valstrikken, een carrière in het verschiet als minister van buitenlandse zaken. Misschien mag hij dan een toespraak houden voor de Verenigde Naties en de toehoorders herinneren aan zijn maiden tolerance speech:
Ladies and gentlemen, I once said “No place in the world, no place in human history, is as richly varied and vibrant and dynamic as New York City”. Let it be an example for all of us. Everyone is of the world, the word is of everyone”.

Geef een reactie

Draaien in de polder

Draaien in de polder Hadden we het gisteren over partijen op de wippositie, vandaag een korte impressie van partijen die de draaitol spelen (zie ook update onderaan!).

Partijen willen elkaar nogal eens van draaien beschuldigen, in plaats van elkaar complimenteren met de speelse, creatieve flexibiliteit, waarmee men inspringt op de waan van de verkiezingscampagnes en peilingen. Goed dan, wie komt er als mooiste draaitol uit de bus?

De PvdA? De partij ging alsnog 10 miljard aan bezuinigingen invullen. De VVD noemde het een “ommezwaai”.
Hier had een compliment op de plaats geweest. De PvdA zag in dat je de kiezer duidelijkheid moet geven en die kreeg dus alsnog te horen dat het zeker tot na 2015 pijn zal moeten lijden.

De PVV dan? De ene draai na de andere. Een immigratiestop is ineens geen breekpunt meer, als andere partijen met de PVV willen regeren. Ondertussen worden de eerste stappen gezet om van de beweging een heuse partij te maken. Een principe waar Wilders eerst geen heil in zag.
Ook dat is een compliment waard. Van het grootste PVV-thema geen breekpunt maken en, ondanks kritiek op de gevestigde partijen, toch proberen een echte heer in het parlementaire verkeer te worden.

Het CDA zegt niet te draaien. De partij lost het heel anders op. Laat ex-spindoctor en staatssecretaris Jack de Vries zeggen dat de hypotheekrenteaftrek bespreekbaar moet zijn. Vervolgens uitlekken dat De Vries een vreemde draai aan de hoeksteen van de samenleving heeft gegeven, waardoor de zielepoot wel moest opstappen. En dan is de weg vrij voor Balkenende om de hypotheekrenteaftrek onbespreekbaar te maken.
Misschien wel het fraaiste gedraai? Van welhaast Machiavelliaanse allure? Het CDA ziet potentiële kiezers weglopen, vooral de rechtse kant op. Dan is dit wel een slimme draai van Balkenende.

Verder niet veel mooie pirouettes gezien. Hoewel de VVD nog een hele leuke dubbele loop maakte. Neelie Kroes misschien premier? Neelie Kroes geen premier! Neelie Kroes wel premier?
Kijk, da’s een minder fraaie. Om twee redenen: de VVD heeft toch al een geschiedenis van innerlijke tweespalt. En Rutte verklaart wel wat in Kroes als premier te zien, als er een “moeilijk kabinet” uit de bus komt na 9 juni.
Met andere woorden: als het te lastig wordt, wordt ik geen premier. Erkent hij daarmee de kwaltiteiten van Kroes, of zijn eigen tekortkomingen?

Welke fraaie draaien heeft u nog waargenomen? Gooi ze in de reacties hier en over een paar dagen houden we hier de verkiezing voor de mooiste draaitol.
Als die verkiezing genoeg stemmers trekt, gaat de redactie een fraaie draaitol overhandigen aan de winnaar.

Update 25-05-2010: Tot 9 juni kunnen er natuurlijk nog hele mooie draaien de revue passeren. Inzendingen dus mogelijk tot 9 juni. De verkziezing van de fraaiste draai op 9 juni.

Geef een reactie

Beste politicus aller Balkenende tijden

Beste politicus aller Balkenende tijden Als twee honden vechten om een been, loopt de derde er mee heen. Een oud spreekwoord, dat wil zeggen dat bij competities de grootste kemphanen de grootste verliezers kunnen zijn. Nu is het niet helemaal van toepassing op de verkiezing van de beste politicus van het jaar, maar het scheelt niet veel.

Het programma EenVandaag maakte bekend dat in de categorie Beste Politicus van het Jaar, Alexander Pechtold als eerste is geëindigd. De tweede plaats is voor Geert Wilders en Wouter Bos mocht op de 3 van het erepodium plaatsnemen.

Maar er was nog een categorie. Die van Slechtste Politicus van het Jaar. En verrek, daar staat Geert Wilders op één. Hier is Jan-Peter Balkenende de tweede en op drrrrie…. Alweer Wouter Bos!
Nou, daar mag-ie blij mee zijn. Het was tenslotte een zwaar jaar voor de staatsboekhouder, maar blijkbaar vindt het EenVandaag-publiek dat hij de crisis best wel aardig heeft aangepakt. Ik zou er niet zo blij mee zijn. Want een 3e plaats als beste politicus wil toch zeggen dat de complimenten matig zijn. Die kan hij dan in ontvangst nemen met de spreekwoordelijke grijns die een boer met een fikse kaakontsteking trekt.

Nu het kabinet Balkenende op de helft van haar bestaan zit en het tijdperk van, is het misschien aardig om eens te kijken wie de beste en slechtste politici aller-balkenende tijden waren. (Helaas geen cijfers uit 2002 en 2003).
Ik heb de politici die bij de beste drie eindigden 3 punten voor de 1e plaats geven, 2 voor de 2e, 1 voor de 3e en 0 punten als men er niet bij zit. Hetzelfde toegepast bij de top-drie slechtste politici. Van de score voor beste politicus wordt de score voor slechtste afgetrokken, even de uitkomst van hoog naar laag sorteren en dan krijgen we……

De beste politicus aller-balkenende tijden!
Op1: Jan Marijnissen. Wordt het tijd dat de man terugkeert op het Binnenhof?
Op 2: Alexander Pechtold. De belofte voor de eerstvolgende Kamerverkiezingen.
Op de 3e plaats is het dringen: Bos, Rouvoet en Verdonk. Ik vrees dat het Bos niet zal lukken zich ooit uit dat peloton te wringen en op kop te komen.
Op 4: Wilders. Lijkt eeuwige tweede in de beste categorie te worden, gekoppeld aan een eeuwig eerste in de slechtste categorie. Hij deelt de 4e plaats met Vogelaar. Ironie of niet?
Op 5: Donner.
Tenslotte op 6, ofwel de aller-slechtste van de aller-balkenende tijden: de 1e minister hemzelve!!!
(Voor het overzicht zie deze excelsheet).

Gruwelijk, hartverscheurend. Na 7 jaren de belangrijkste man, op Beatrix na, en dan nog zo verguisd worden door je onderdanen. Waar heeft-ie dat aan verdiend?

Geef een reactie

Dear Mr. Brown….

Dear Mr. Brown

Dear mister Brown,
Well, we now can say: you baked dzem brown, mister Brown. Wat an unbeliefabel sing to doe. Ofcos mister Wildman is not from all spots free, but beguilting him of hatesaying, you undermine the freedom of spietsj.

And now mister Wildman is engrie. So now the problem here will be greeter dzen befor. Hef you ever seen a engry wilderman from closeby? Thenk you, mister Brown!

Why did you not listen to our minister of outside business, mister Verhegen, or our primetime minister, mister Belkenende? Dont you hef any respect? If they come up for the freedom of spietsj, you could understend that it must be no problem to let mister Wilderman do his sing.

I agree wizz you that it is not all so nice what he say. It is also not always very smart, or consekwent, or intellidzjent. But is that a rieson to thriet him as the first the best statesdangerous type? I sink not!

Take an forimage of us. We have a lot of fun with him. Evrie time he gets a speedy debat in the house of parlement, we sit on the tip of our bank, with pensil and peper, waiting to wright down the newest mindtwists he makes. And let we be honest: evrie time he says “it's the islam, stupid!” we can be engrie because he calls us stupid, but we pull our shoulders up and sink: “what you say, are you self, poor bastard”.

I always toght Britisj piepel have a good feel for humor too. Here we loved a lot about your mister Bean. He is also a small minded person who has conflicts with the world around him, because the world in his head match not with the reality of all days. I sink, mister Brown, you wood not be amjoesd if we did not let mister Bean in our cuntry. Clowns like that always harm dzemselfs in the end.

So please, take back on your steps, in the case of free humor, and we send in our clown again.

Geef een reactie

Richtlijn huilbaby's van de baan

Richtlijn huilbaby's van de baan Na fikse onenigheid over de aanpak van huilbaby's, is de conceptrichtlijn ingetrokken. De meningsverschillen onder de betrokken deskundigen betreft vooral de meting van de huilperiodes. In de conceptrichtlijn was het plan opgenomen met een wekker de duur van het huilen te meten. Andere deskundigen verwerpen dit idee, want al een half uur huilen kan op de langere termijn schade betekenen voor de baby.

Het intrekken van de richtlijn betekent dat deskundigen vooralsnog hun eigen aanpak van huilbaby's moeten bedenken. Eén deskundige meent dat huilbaby's vaak verkeerd worden benaderd. Bij het minste geringste geluid wordt de baby opgepakt, toegesproken, rondgedragen of gevoed. De baby raakt overprikkeld met als resultaat dat de baby nog meer gaat huilen. Het is veel belangrijker het gehuil te leren interpreteren, zegt de deskundige. Anders reageer je verkeerd en is de baby niet meer stil te krijgen.

Dat proces is herkenbaar bij landelijk bekend geworden huilbaby's. Met name een crisis in de Thorbecke-crèche te Den Haag veroorzaakte een tsunami aan huilbaby's. Bij één baby is een allergie verkeerd behandeld, bij een ander raakte de crècheleiding zo in war dat men de baby op straat zette. Een derde baby, inmiddels op eigen benen, eist nu dat het huilrecht grondwettelijk wordt vastgelegd.

In alle gevallen strookt het gedrag van deze huilbaby's met wat eerder genoemde deskundige ziet als belangrijke oorzaken van een verkeerde aanpak. De baby's zijn duidelijk overprikkeld geraakt door de wirwar van aandacht. Positieve en negatieve benaderingen wisselen elkaar af. De ene keer worden ze beloond met peilingen, een andere keer wordt gedreigd met een justitiële tik op de broek. Anderen menen het gehuil met media-aandacht te kunnen beheersen, weer anderen achten het doeltreffender de baby op te sluiten in de wc (de zogenaamde cordon sanitaire).

Het is jammer dat de deskundigen het niet eens kunnen worden over een definitieve richtlijn voor huilbaby's. Zo'n 10% van de baby's is een jankerd. Te vrezen valt dat het aantal huilbaby's toe zal nemen omdat, zo stellen sommige pedagogen, we in tijden leven waar de baby's onvoldoende structuur krijgen aangeboden.

Het valt de Thorbecke-crèche niet alleen zelf te verwijten dat men geen eensgezinde en duidelijke gestructureerde aanpak heeft weten te vinden. De subsidiërende overheid vertoont immers zelf een zwalkend beleid, waar veel aandacht (van de kiezers) belangrijker lijkt dan een doelgerichte aanpak van de problematische omgeving waarin de baby's moeten opgroeien.

De landelijke bekende huilbaby's zijn het overigens onderling ook niet eens. De een balt haar vuistjes voor de promotie van Sinterklaas, de ander stampvoet woedend om dan wel de Zwarte Pieten buiten onze grenzen te houden. Het derde grut verwijt de centrale ketel dat die zwart ziet. Die baby heeft immers jaren mogen meewerken aan de uitvoering van het beleid van een huilebalk uit een der christelijke crèches.

Zal een richtlijn, als die er nog komt, wel voldoende zijn om dit land nog droog te houden van de vloed aan tranen der huilbaby's? Of wordt het tijd voor een Deltaplan tegen de stormvloed van al dat gejank?

Geef een reactie