Uit Rutte's grabbelton.

What name Je zal vandaag maar Romeo zijn en zwichten voor Julia’s smeekbede je achternaam te veranderen. In Shakespeare’s tijd zal het weinig misschien zelfs niets hebben gekost. Zouden de tortelduifjes nu leven, dan gaat ze dat 835 euro’s kosten. Een greep uit Rutte’s grabbelton.

Bijna twee keer zoveel als het nu kost (487,50 euro) en bijna vier keer zoveel als het in 2006 nog kostte (226 euro). Het veranderen van je achternaam mag, maar dan wel
kostendekkend, vindt het kabinet Rutte. Het mag op het eerste gezicht om een futuliteit gaan, dit besluit tekent de aard van dit kabinet ten voete uit.

Het kabinet zelf zegt dat het eigenlijk maar om een kleinigheid gaat. In 2008 waren er 3.671 verzoeken tot naamswijziging, vorig jaar 2.677 en dit jaar worden er niet meer dan 2.250 verwacht. Het worden er dus minder. Ondanks het feit dat in 2004 Waarom zou je die paar mensen dan op hoge kosten jagen? Kosten die hoog zijn door de hoeveelheid regeltjes, waar dit kabinet nou juist van af wil.

Zo eenvoudig is een naamswijziging namelijk niet. Er moeten
dringende redenen zijn, die een ambtenaar dan weer moet controleren. Wordt de wijziging goedgekeurd dan zorgt justitie ervoor dat de gemeente (Burgerlijke Stand) het ook weet. Zelf moet je andere overheidsinstanties, organisaties en bedrijven op de hoogte stellen.
Dat de voorwaarden streng zijn om een naamswijziging goedgekeurd te krijgen, valt nog te begrijpen. Je moet er niet aan denken dat iedereen zijn internet-nickname als officiële naam wil en er dan spijt van krijgt en weer een andere naam aanvraagt. Daar moeten we de overheid niet mee opzadelen. Het heeft wel tot gevolg dat de procedure ook tamelijk omslachtig is, vooral wegens een aantal controlemomenten.

Controles waar je zelf de bewijzen voor moet leveren. Officiële aktes of verklaringen bijvoorbeeld. Dat kost niet de overheid, maar de aanvrager de nodige euro’s. De meeste officiële documenten moet je bij overheidsinstanties halen. Vertrouwt de overheid zichzelf zo weinig, dat die documenten nog eens gecontroleerd moeten worden?
Waarom niet het voorstel van de vorige minister van Justitie uit de kast gehaald? Die stelde voor dat slechts een verklaring van de ambtenaar burgerlijke stand in veel gevallen genoeg kan zijn. Stempel erop, brief de deur uit, klaar.

Maar nee hoor, de regels blijven gehandhaafd en de kosten gaan omhoog. En wat dit prachtige land teruggeven aan de mensen betreft: bij de
vorige verhoging (2008) werd ook het lagere tarief voor mensen met een inkomen op bijstandsniveau afgeschaft. De reden: “Omdat een geslachtsnaamswijziging eenmalig is en niet onverwacht komt, wordt het aangepaste tarief voor mensen met een inkomen op bijstandsniveau afgeschaft”. De laagste inkomens moeten dus langer sparen, dan mensen die wel genoeg inkomen hebben. Dat mag toch wel rechtgezet worden?

Het kabinet kiest er niet voor de kostenverhoging naar inkomen te verdelen. Rutte neemt het ‘iedereen zal er wat van voelen’ letterlijk. Op dat punt kun je hem dan niet van inconsequentie betichten.
Het kabinet kiest er ook niet voor de regeltjes te vereenvoudigen. Minder regels zou minder kosten betekenen voor overheid en burger, roeptoetert Rutte regelmatig. Belofte maakt schuld, zolang het maar iedereen behalve Rutte is.

Tot slot: wat ook zo tekenend is voor Rutte's beleid, is dat er forse bezuinigingen worden aangekondigd, die even makkelijk worden uitgesteld. Zoals tot nu toe bij het passend en hoger onderwijs het geval is. Om vervolgens wat kleinere zaken uit de grabbelton te halen, die financieel nauwelijks zouden aan de dijk zetten. Veel kleintje maken ook een grote? Dan heeft Rutte nog heel wat te graaien.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *