Quote van de week: “Bij de verkiezingen (…) doet de unieke situatie zich voor, waarbij het heel politiek spectrum (…) dan in de wippositie zit”.

Twee grote partijen, maar samen geen Kamermeerderheid. Dus is er minstens een derde partij nodig. Die partij zit in de wippositie. In Balkenende III bezette de CU die plaats. D66 viel al vier keer die eer de beurt.
Nu lijken VVD en PvdA de grootste twee te worden. Om een kabinet te vormen, die een Kamermeerderheid tot steun heeft, kunnen ze kiezen uit alle andere partijen (behalve SGP, TON en PvdD). Ook als een partij niet in de regering komt, maar wel parlementaire steun verleent, spreken we van de wippositie.

De quote van de week komt echter uit Suriname. Daar vinden dinsdag 25 mei de verkiezingen plaats en daar is de politiek ook aardig in beweging.
In totaal doen 24 partijen mee. Vier opereren solo, de rest in combinaties. De kiezer kan aardig de weg kwijt raken, omdat maar liefst 14 partijen nu in andere combinaties deelnemen. Kijk maar eens in dit exceldocument en je vraagt je af hoe de zwevende kiezer nou een keus moet maken uit al die zwevende partijen.
De grootste twee, de Megacombinatie (nu in de oppositie) en het Nieuw Front (de huidige regeringspartij), zullen na 25 mei op zoek moeten naar partners. Samenwerken is uitgesloten.

De Megacombinatie, met daarin Bouterse en zijn NDP, lijkt aardig te winnen. De NPS, van zittende president Venetiaan, verliest. Geen vreemd verschijnsel, want dat overkomt regeringspartijen, wereldwijd, wel vaker.
Het gaat dinsdag spannend worden in Suriname. De huidige coalitie lijkt om twee redenen te verliezen: kritiek op de regering en de A-combinatie (van o.a. Ronnie Brunswijk) doet in een aantal districten niet mee. De kandidatenlijsten waren te laat ingeleverd en dus kunnen kiezers in o.a. Paramaribo niet op deze partij stemmen. Dat kan heel wat uitmaken, omdat Paramaribo goed is voor 17 van de 51 zetels in het parlement (zie de Wikipedia over het districtenstelsel in Suriname).

Eén van de partijen uit de A Combinatie adviseerde haar volgelingen dan maar op het Nieuw Front te stemmen, in de hoop dat de regeringspartijen wel voldoende zetels halen om aan het roer te kunnen blijven. Dat stemadvies wordt niet door iedereen in dank afgenomen, op grond van etnische overwegingen. Suriname wordt bevolkt door een bonte verzameling bevolkingsgroepen van uiteenlopende etnische achtergronden. Een van de redenen waarom er zoveel politieke partijen zijn.
Hier heeft Rita Verdonk voorgesteld ook een districtenstelsel in te stellen, hetgeen natuurlijk tot “Surinaamse toestanden” kan leiden. Friezen die op Friezen stemmen en als ze te laat zijn bij de inschrijving, dan maar adviseren op Groningers of Drenthen te stemmen.

De zittende coalitie heeft 29 van de 52 zetels, waarvan Venetiaans Nieuw Front er nu 24 heeft en de A-combinatie 5. De oppositie heeft de overige 22, waarvan de Megacombinatie er nu 15 bezet.Misschien halen Venetiaan en Bouterse allebei 20 zetels. Dat lijkt me treurig voor de Surinaamse kiezers, want wie mag dan het voortouw nemen de nieuwe regering te vormen?

Je moet er niet aan denken dat zoiets op 9 juni bij ons gebeurt: Cohen en Rutte winnen allebei evenveel zetels. Hier heb je dan nog de koningin die de knoop kan doorhakken voor een formatie-opdracht. Zal menig Surinamer straks met weemoed terugdenken aan de tijd dat hare majesteit daar nog staatshoofd was?
Hoe dan ook: zowel in Suriname, als hier, hebben alle partijen er belang bij hun eigen gang te gaan in de verkiezingscampagnes, in plaats van de handen ineens te slaan en een gezamenlijk stanpunt in te nemen over de grote, landelijke problemen. Puur om hun wippositie te versterken.
Ik wens onze voormalige landgenoten sterkte.

Meer over de verkiezingen in Suriname op de officiële staatswebsite, de Radio Wereldomroep en op verkiezingensuriname.