Categoriearchief: Keuzes

Sinterklaas op Prinsjesdag

KlazenMet update van de OnrustMonitor 2011.
Er zijn geen verrassingen meer te verwachten op Prinsjesdag. Morgen zal Hare Majesteit haar rondje rijden, de troonreden zal amper nieuws bieden en dan is het feest weer voorbij. Het publiek zal weer uitbundig naar de Gouden Koets zwaaien en de pers zal uitermate geïnteresseerd zijn in de hoedjes van de dames politici.

Geen verrassingen dus. Of toch? Uit betrouwbare bron hebben wij vernomen dat Sinterklaas zich in grote getale rond de Hofvijver zal verzamelen. De Klazen zijn blij en ze zijn boos. En wel hierom.
De Klazen zijn blij dat hun  mantels niet onder de boerkawet zullen vallen. Gelukkig maakt het kabinet een uitzondering voor de Sinterklaasjurken.
De Klazen zijn boos omdat Rutte zijn belofte niet nakomt.  Dit prachtige land zou terug gegeven worden aan de burgers, maar uit de Miljoenennota blijkt heel iets anders.  Zo ga je niet om met kadootjes.  De Klazen vrezen dat het gulle geven zo in diskrediet wordt gebracht. Straks gelooft niemand meer in mij, verklaarde de enige echte Klaas.

Die betrouwbare bron is een groteske fantast.  Toch zullen er rond Prinsjesdag meer mensen naar Den Haag trekken, dan traditionele royaltywatchers. Vandaag vind de manifestatie ‘Stop de stapeling’ plaats.  Een protest tegen het feit dat gehandicapten en chronisch zieken meerdere bezuinigingen over zich heen krijgen.  Onderdeel van de manifestatie is het Nationaal Beraad, waarin maatschappelijke organisaties en vakbonden zijn vertegenwoordigd. Zij willen aantonen hoe lage en middeninkomens getroffen worden door Rutte I.

Dat wordt dan de 176e actie tegen de bezuinigingen, volgens de Onrustmonitor (Exceldocument), die we sinds het aantreden van Rutte I bijhouden. Acties tegen bezuinigingen maken dit jaar voor 73,5%  deel uit van alle maatschappelijke onrust, die onder dit kabinet de kop op stak. Het laatste halfjaar is de onrust flink toegenomen,  met meer demonstraties en grotere acties in april, mei en juni. Onrust03

Welke maatschappelijke onrust verder nog plaats vond en waarom dat met het kabinetsbeleid te maken heeft, kun je lezen in het artikel van juni jl.

Waar tot nu toe vooral per belang en veelal lokaal werd geprotesteerd, is de manifestatie van vandaag de eerste grote actie waar meerdere grote organisaties bij betrokken zijn. Van patiëntenorganisaties tot vakbonden. Van de Raad van Kerken tot Humanitas.  En nu richt het protest zich ook tegen meerdere bezuinigingen.  Een eerste stap naar grotere eensgezindheid?
Nu Rutte I op Prinsjesdag meer duidelijkheid verschaft, wordt die eensgezindheid misschien nog groter. Wat daarbij kan helpen is dat iedereen beseft dat de noodzaak tot bezuinigen minder groot is dan het kabinet doet voorkomen, zoals ik eerder schreef.
En als er dan toch wat gesnoeid moet worden, is de manier waarop twijfelachtig. Niet alleen uit oogpunt van solidariteit, ook qua effectiviteit (zie ook dit artikel).

Hopelijk zal de Tweede Kamer in de komende begrotingsdebatten het kabinet doorzagen over de noodzaak en het nut van de kaasschaafmethode.  Iedereen moet er wat van voelen? Leg dat nu eens heel precies uit,  meneer Rutte.

Alle persoonlijke gegevens gratis

GBADe overheid heeft twee schatkisten. Een waar we de belasting in storten. En een waar de overheid van alles en nog wat aan gegevens verzamelt. Je complete gedrag wordt bijgehouden. Zo weet de overheid dat je geboren bent, hoe je heet, of je trouwt, scheidt, overlijdt en of je dat allemaal een beetje netjes doet.
Het komt voor dat anderen ook willen weten of je een nette burger bent. Je moet een verklaring omtrent het gedrag inleveren. Of je geeft toestemming dat je nieuwe werkgever,waar je betaald of vrijwillig gaat werken, de verklaring opvraagt.

Dat bijhouden van jouw persoonlijke gegevens kost geld. Het lijkt dus logisch dat je moet betalen voor die gegevens. Maar dat heb je al gedaan. Daar zijn die belastingen voor. Bovendien heb je bij het inleveren van die gegevens ook al betaald.
Een geboorteaangifte is gratis, meldt de overheid. Dat is niet waar. Bij de aangifte moet je een paar documenten meenemen, die je alleen door betaling in je bezit kan hebben. Bijvoorbeeld een trouwboekje of een erkenningsakte. Je identiteitsbewijs is sinds kort gratis, zolang het niet een paspoort of rijbewijs is.
Zo gaat dat met meer zaken. Als je gaat trouwen, kost het je een paar tientjes aan uittreksels. Aangifte van overlijden is gratis, maar wil je er een afschrift van, dan is het betalen geblazen.

Een verklaring omtrent het gedrag kost ruim dertig euro. Staatssecretaris Teeven van Veiligheid en Justitie wil bekijken of vrijwilligersorganisaties die verklaringen gratis kunnen aanvragen. Dit op verzoek van het CDA, dat stelt dat zulke organisaties de verklaring niet aanvragen, omdat ze het te duur vinden.
Als dat gratis wordt, waarom al die andere uittreksels en bewijzen niet? We betalen belasting om die administratie op peil te houden. En verder zou het principe moeten gelden dat ‘verplichte keuzes gratis zouden moeten zijn’. Er geldt immers de verplichting aangifte te doen of uittreksels aan te vragen voor tal van zaken.
Het zou zeker goedkoper kunnen zijn. Laat trouwen in zoverre gratis zijn, dat de benodigde uittreksels je geen duit kosten. Laat een geboorteaangifte echt kosteloos zijn, door een trouwboekje of een afschrift van een erkenningsakte gratis beschikbaar te stellen.

Het gaat tenslotte allemaal om jouw persoonlijke gegevens. Het zou eens wettelijk geregeld moeten worden dat de copyrights daarop ook bij de oorspronkelijke eigenaar berusten en niet bij degenen die verzamelwoede als hobby er op na houden.

Collaboratie of ontslag?

OntslagDe bezuinigingen zetten de arbeidsmarkt wel in beweging. Helaas niet op een manier, passend bij de ambitieuze doelstellingen van het kabinet: meer banen. Personeel van organisaties waar de bezuinigingen er flink in zullen hakken, kijkt uit naar ander werk en sommigen stappen op, zodra  ze die kans ook krijgen. Mensen nemen ontslag omdat ze de bui niet af willen wachten. Het valt ze niet kwalijk te nemen. Waarom wachten tot de organisatie je ontslaat, als je nu een andere baan kan krijgen? Misschien zijn er binnenkort cijfers bekend over het aantal mensen dat zelf ontslag neemt, omdat ze willen ontsnappen aan de gevolgen van de bezuinigingen.

Van een heel klein aantal mensen is bekend dat ze zijn opgestapt, omdat ze niet willen meewerken aan de bezuinigingen.
In mei vond de Rotterdamse wethouder Dominic Schrijer het wel genoeg en accepteerde geen extra bezuinigingen. Hij nam ontslag. In deze kwestie werd hij door zijn PvdA-collega’s tot die stap gedwongen, omdat zij vinden dat hij zijn mening niet zomaar publiek had moeten maken.
CDA-coryfee Hannie van Leeuwen stapte uit het CDA-bestuur omdat ze kwaad is over bezuinigingen in de zorg en de sociale paragraaf uit het Bestuursakkoord.
De voorzitter van de Raad voor Cultuur en de commissie Podiumkunsten van de Raad stapten in juli op, uit protest tegen de bezuinigingsplannen op de kunsten. In augustus diende de directeur van de sociale werkvoorziening in Ede zijn ontslag in, omdat hij niet wil meewerken aan de bezuinigingen in zijn sector.

Een paar mensen voor wie maat vol was en hun loyaliteit aan de politiek of aan hun functie opgaven. Roependen in de woestijn? Don Quichottes?
Jawel, want de commitment met de bezuinigingen bij hun collega’s is groot.  Er zijn wel andere opstappers, maar zij motiveren hun vertrek net even iets anders. Neem de Nijmeegse GroenLinks-wethouder, die zichzelf niet de geschikte persoon vindt om de bezuinigingen uit te voeren en uit loyaliteit met het bestuur zijn functie beschikbaar stelt aan iemand die dat wel meent aan te kunnen. Of een wethouder in Ede, die verklaart dat de bezuinigingen slechts zijdelings te maken hebben met het besluit op te stappen en het politiek krachtenveld te turbulent vindt.
Verder blijven de meesten zitten en ja, “niemand vindt het leuk om nu raadslid te zijn, maar we moeten wel”, verzucht een PvdA-raadslid in Almelo.

We moeten wel? De argumenten waarmee de bezuinigingen worden verdedigd, zijn twijfelachtig, schreef ik hier en het kabinet kan de geplande 18 miljard aan bezuinigingen ook op een ander manier binnenhalen. Een paar meevallers en terugvloeiende staatssteun leveren zelfs 1,4 miljard meer op, schreef ik elders.
Je kunt ook vraagtekens zetten bij de methode van bezuinigen. De kaasschaafmethode (iedereen moet er aan geloven) lijkt rechtvaardig, maar gaat voorbij aan het feit dat delen in de samenleving harder worden geraakt dan anderen. Als iedereen even hard geraakt zou worden, valt het idee van rechtvaardigheid nog vol  te houden. Nu is dat dus niet het geval.
En de vraag is of deze bezuinigingen effectief zijn. Het banenverlies in diverse sectoren en de koopkrachtdaling, zijn bepaald geen stimulerende impuls voor de economie. Bovendien blijkt dat geschuif met wetten, tot nu toe nooit heeft geholpen om de kosten te drukken. Zo is dat bij de AWBZ gegaan, zo is dat ook bij de bijstand gegaan.

Een paar mensen zijn opgestapt, omdat ze niet wensen te collaboreren aan een beleid dat qua motief, methode en effectiviteit, zeer bedenkelijke kanten heeft, Wie volgt?

Verplicht wordt gratis

IDkaartVerplichte keuzes zouden kosteloos moeten zijn, schreef ik in 2008 al. Het duurt lang voor zo’n margeblogje als dit, serieus wordt genomen, maar vandaag is het dan zo ver. De verplichte identiteitskaart moet gratis worden verstrekt. Op grond van die uitspraak van de Hoge Raad zijn de identiteitskaarten met onmiddellijke ingang gratis.

In 2004 maakte een inwoner van de gemeente Leudal  bezwaar tegen de kosten voor een rijbewijs en een identiteitskaart. Het bezwaar werd afgewezen. De burger ging in beroep bij de rechter. De rechtbank in Roermond stelde dat de aanvraag voor een rijbewijs en een identiteitskaart een individueel belang diende en verklaarde het bezwaar van de burger ongegrond.
Daar liet de burger het niet bij zitten en ging in hoger beroep. Het gerechtshof in Den Bosch gaf de man gelijk, wat de identiteitskaart betreft. Omdat in 2004 de identificatieplicht is ingesteld, is het publieke belang zwaarder gaan wegen en zou de gemeente de kaart kosteloos moeten verstrekken.

Dat liet de overheid natuurlijk niet op zich zitten en ging in beroep bij de Hoge Raad. Ook deze oordeelde dat, op grond van de identificatieplicht,  bij de identiteitskaart het overheidsbelang groter is dan het privébelang en er daarom geen kosten voor mogen worden gerekend.
Voor een rijbewijs en een paspoort ligt dat anders, vindt de Hoge Raad en stelt: “Een rijbewijs is vereist om een motorrijtuig te mogen besturen; en een paspoort is een mondiaal erkend reisdocument. Voor deze beide identificatiebewijzen geldt daarom dat zij vooral ook een individualiseerbaar belang dienen. Aanvragers kiezer er zelf voor om een motorrijtuig te besturen of te reizen. Daarvoor mag een gemeente dus leges heffen”.

Ten aanzien van het rijbewijs heb ik toch wat twijfels, zoals ik in 2010 schreef. Het klopt dat autorijden niet verplicht is. Maar het mag alleen met een rijbewijs. Het briefje waarop het CBR verklaart dat je je rijexamen hebt gehaald, zou dan genoeg moeten zijn. Dat is niet zo, want met dat briefje moet je nog je rijbewijs aanvragen. Dat alleen al zorgt voor extra kosten die de burger moet maken om boetes te voorkomen.  En omdat de overheid dat document ook tot identiteitsbewijs heeft verheven, zou het naar mijn idee ook gratis moeten zijn.

Eigenlijk zouden alle zaken waar sprake is van een gedwongen keuze, gratis moeten zijn of niet tot hogere kosten voor de afnemer moeten leiden. Wie met het openbaar vervoer wil, verplicht zich een OV-chipkaart aan te schaffen. Een product waarvan de veiligheid niet is gegarandeerd en de Zuid-Hollandse consumenten 2,4 miljoen euro meer gaat kosten. Er was beloofd dat deze verandering kostenneutraal zou zijn. De enige keuze die de consument heeft, is niet van het openbaar vervoer gebruik te maken, was mijn stelling eerder dit jaar.
Zo kan ook de vraag gesteld worden of de zorgverzekering wel zo duur moet zijn, sinds deze verplicht is gesteld. Iemand die zorg nodig heeft en zich niet heeft verzekerd, kan toch de volle mep betalen?

De uitspraak van de Hoge Raad is een stap voorwaarts. Minister Donner gaat nu met de gemeenten overleggen wat de financiële gevolgen zijn. Er valt immers een bron van inkomsten weg. Wie weet heeft de uitspraak van de Hoge Raad een neveneffect: iets minder verplichte bezuinigingen voor de gemeenten. Dan wordt het een dubbel mooie uitspraak. Gaat hier een precedentwerking van uit zijn straks alle verplichte keuzes gratis?

Daar is-ie weer: De Verwarde Man

Dali“Gooiers, schreeuwers en predikers in het openbaar zijn dus een voorbode. Ze vertegenwoordigen een groeiende groep die zorg nodig heeft”, schrijft het NRC naar aanleiding van de opsluiting van de verwarde Concertgebouwspreker. Hoe verward de man was, kun je zien in het filmpje van Frank Buis (AT5) dat het NRC er bij levert.

De man is gedwongen opgenomen in een psychiatrische inrichting en Verbal Jam stelt daar vraagtekens bij.  Onze Concertgebouwspreker bleef rustig en beleefd. Hij legitimeerde zich keurig en ging mee zonder verzet. Ik durf de stelling aan dat wanneer de koningin niet in de zaal had gezeten, deze man inmiddels alweer aan zijn lot was overgelaten. In alle vrijheid, zo schrijft Verbal Jam.

Verbal Jam wijst op de vele andere verwarde mannen, die niet zo snel opgesloten worden. Of na aanhouding weer sneller  op vrije voeten zijn, dan de spreker in het Concertgebouw of de man die een waxinelichtje gooide naar de Gouden Koets. Die zit nog steeds vast en is in afwachting van een uitspraak van de rechter, die op 20 september zal bepalen of hij voor tbs in aanmerking komt of niet.

De “waxinelichthoudergooier, de Damschreeuwer en de Concertgebouwprediker” zijn volgens het NRC voorbodes van de mentale staat van ons land, ja, zelfs van heel Europa. Vorig jaar werd ruim 43 procent meer aan verwarde mannen gedwongen opgenomen dan in 2007. De  Universiteit van Dresden stelt dat 38 procent van de Europese bevolking  ooit met depressie, angst, slapeloosheid of dementie te maken krijgt. De verwarde mannen die in de buurt van hare majesteit komen, zijn daar een exponent van?

In april zaten we nog bij te komen van de verwarde Alphenaar, die een bloedbad aanrichtte in een winkelcentrum. Uiteraard houdt iedereen zich dan bezig met de vraag hoe verwarde mannen zijn tegen te houden. Verwarde mannen zijn helemaal niet zo uitzonderlijk, schreef ik toen. Een onderzoekje naar persberichten van januari tot eind mei leverde een overzicht op van 66 verwarde mannen en 11 even verwarde vrouwen. Gemiddeld halen zij 15 keer per maand het nieuws met overlast, geweld, brandstichting, het gooien van huisraad, naaktloperij of pogingen tot zelfmoord. Dat zou neerkomen op 180 gevallen per jaar. Zie dit exceldocument voor het overzicht.

Er zou een meldpunt moeten komen, reageerde de PvdA, na het incident in Alphen aan de Rijn. Familie en bekenden weten zich geen raad als een verward familielid de straat op gaat. Ze weten vaak niet waar ze alarm kunnen slaan. Waarom 112 niet wordt gebeld, vroeg ik mij toen af. Dat lijkt mijn voldoende voor het toch beperkt aantal gevallen waar een dreiging van uitgaat.
Ongeveer 100.000 mensen zijn schizofreen, nog eens 100.000 mensen zijn borderliners en 500.000 mensen zouden een antisociale persoonlijkheidsstoornis hebben. Dat zijn cijfers uitsluitend gemeten over de bevolking tot 65 jaar en dat betekent dat zo’n 4 procent van de bevolking aan deze ziektes lijden. Slechts 180 verwarde mensen gaan echt door het lint.

Het zijn uiterst onaangename taferelen, die zich dan afspelen. Veel dramatischer dan de toespraak op het podium van het Concertgebouw. Het zou voor alle betrokkenen heel wat waard zijn als het te voorkomen is. Dat mag wel meer aandacht krijgen dan de gekkigheid die in aanwezigheid van hare majesteit wordt vertoond. Dat zou hooguit reden zijn het voorstel van de PVV om de majesteit alleen ceremoniële taken te geven, af te serveren als ‘knettergek’, want blijkbaar inspireert dat een paar verwarde mannen.

De zorg voor al die andere verwarde mensen mag niet worden verwaarloosd en is voor verbetering vatbaar. Als we niet gestoord willen worden door verwarde mannen, dan zijn de diverse bezuinigingen op de ggz wel het laatste dat we moeten accepteren.

Uitgezonderd.

UitgezonderdWat betekent uitgezonderd eigenlijk? Dat je je wilde jaren achter je laat en zonder zonden verder leeft? Naar de opvattingen van serieuze gelovigen zul je dan gered zijn. Nu allen nog redden die in zonden volharden. Daar heb je dan wel goede zielenherders voor nodig. Die zijn zo bijzonder dat het kabinet een uitzondering wil maken op haar leidend dogma: 'iedereen zal er wel wat van voelen'.

Die stichtende woorden sprak Rutte bij het aantreden van zijn kabinetje. En verdomd (sorry) als het niet waar is: iedereen krijgt er van langs. Iedereen? Nee, ergens wordt een kleine gemeente gespaard. In de al niet zo grote gemeente Bonaire (ruim 15 duizend inwoners, 77% katholiek) huist een piepkleine protestantse gemeente (zo’n 250 volgelingen), die van Piet Hein Donner (CDA) subsidie krijgt om een dominee te bekostigen. Een uitzondering, zegt Donner, want de staatsteun wordt slechts eenmalig verstrekt.

De Bonairiaanse protestanten zitten zonder dominee. Misschien kunnen zie die werven via de HBO-opleidingen Godsdienst Pastoraal Werk. Wie zich bezondigd heeft aan een HBO-studie buurtwerker en ineens het licht ziet en alsnog zich wil bekwamen in het redden van zieltjes, kan vrij goedkoop die tweede studie oppakken. Onderwijsminister Van Bijsterveldt (CDA) maakt voor die idealisten namelijk een uitzondering. Zij hoeven geen verhoogd studiegeld te betalen.

Dat, dames en heren, betekent dus uitgezonderd. Iedereen zal er wat van voelen, behalve predikanten, al dan niet in opleiding.
Nu is het zielenherderschap aan verval onderhevig. Een Hardenbergse lezer van het Nederlands Dagblad meent de oorzaak te weten: “Dat er een tekort aan predikanten is, komt ook door een gebrek aan respect voor predikanten. Waar zij in vroeger tijd respect kregen, moeten ze het nu verdienen”.
Ja zeg, verdienen is met subsidie geen kunst.

Het is onbegrijpelijk dat de VVD’er Rutte zijn gelovige ministers zo met geld laat smijten. Zo gaan anderen ook nog geloven dat echt niet iedereen wat van zijn straffe hand zal voelen. Uitgezonderd, dat willen we allemaal wel zijn.

Investeren bezuinigt meer dan snoeien?

SchuldenInvesteren levert meer op dan bezuinigingen, wordt hier en daar beweerd.  Het lijkt logisch. Als er duizenden ambtenaren ontslagen worden en een deel daarvan vindt op korte termijn geen baan, dan kunnen die mensen geen bijdrage aan de economie leveren.
Je kan ook stellen dat ambtenaren helemaal geen bijdrage leveren aan de economie, omdat ze geld kosten dat geen winsten genereren. Dat geldt niet alleen voor ambtenaren, dat geldt ook voor alle medewerkers in de non-profit sector. Dus is het ook niet erg daar flink te snoeien.

Nu bestaat een deel van de bezuinigingen uit het schuiven van kostenpotjes. Zorg en welzijn is daar misschien wel het meest beruchte voorbeeld van. Kijk naar voorzieningen die van de AWBZ naar de Wmo verhuizen en omgekeerd. Of van de AWBZ naar de Ziektewet geschoven worden. Op het ene potje werd bezuinigd, met stijgende kosten voor het andere potje. Elke verschuiving leverde op korte termijn een kostenverlaging op binnen het gekozen onderwerp. Op de lange termijn blijkt dat de zorg in totaal alsmaar duurder is geworden.

Er moet dus goede gekeken worden welke effecten een bezuiniging kan hebben op andere deelgebieden. De Hogeschool Utrecht (HU) en onderzoeksbureau Regioplan hebben dat onderzocht voor de schuldhulpverlening.
Schuldhulpverlening is in korte tijd ‘booming business’ geworden. Vooral voor de gemeentelijke kredietbanken. Veel werk voor ambtenaren, dus kostenverhogend. De groei aan schuldhulpverlening wordt nu aangepakt door te bezuinigen. Is dat wel verstandig vragen de onderzoekers zich af.

Nee, want “elke euro die gemeenten besteden aan schuldhulpverlening, leidt tot gemiddeld twee euro aan kostenbesparing op andere plekken”, stellen zij.
D
ankzij schuldhulpverlening hebben mensen minder lang een uitkering nodig. Een besparing van 1,4 miljoen euro op WWB-uitkeringen en re-integratietrajecten. Ook hoeft er 1,1 miljoen euro minder worden uitgegeven aan huisuitzettingen. Tevens levert het besparingen op in de verslavingszorg en de ggz, omdat het weghelpen van de schulden er toe leidt dat “schuldenaren op andere terreinen weer sneller de draad kunnen oppakken”.

Die laatste conclusie klopt met mijn ervaringen in het baantje dat mij aan het werk houdt: de opvang voor dak- en thuislozen. Een groep met bar weinig rendement voor de economie. Maar sinds er een actievere en doelgerichter schuldhulpverlening bestaat, zijn er meer mensen uitgestroomd dan voorheen.
Kan een logica die wel is toegepast op de noodlijdende banken (staatssteun is ook een vorm van schuldhulpverlening), ook hier gelden? Anders gezegd: er hoeft geen geld bij, maar niet bezuinigen kan een investering kan zijn.

Donner naar de Raad van State

DonnerMinister Donner maakt misschien het einde van Rutte I niet mee. Dat wil zeggen: als het kabinet de rit helemaal uitzit en na Prinsjesdag valt wegens een paar cruciale rekenfouten.  Donner gaat wellicht Tjeenk Willink opvolgen en wordt  hare majesteits rechterhand worden in de Raad van State.

Dat moet zeer naar genoegen zijn van de vicepremier, die geen vicepremier is. Wilders vond dat Tjeenk Willink al veel eerder de laan uit moest. Willink was maar een partijdig mannetje, dat de PVV uit wilde sluiten van de kabinetsformatie. Wilders eiste zijn ontslag. Het heeft even geduurd, maar Willink gaat vertrekken en met Donner lijkt de PVV een ideale bondgenoot in de Raad van State te krijgen. Donner was immers niet te beroerd bepaalde ideeën van de PVV over te nemen en kom daarom ook zeer gemotiveerd de nieuwe integratienota presenteren.

De PvdA en de SP vrezen een te vooringenomen, partijdige vicevoorzitter in de Raad te krijgen. Dat is nog maar de vraag. Sommige ministers veranderen hun bekende opstelling als ze van functie veranderen. Loyaliteit is ook een principe. Zal Donner loyaliteit aan de principes van de Raad van State boven de principes kunnen stellen, waarop het kabinet haar plannen baseert?

Het zal niet veel uitmaken. Donner weet ook wel dat adviezen van de Raad even makkelijk weggewuifd kunnen worden als ze aangevraagd zijn. In 2009 verwees de Raad de plannen de AOW-leeftijd pas in 2020 te verhogen, naar de prullenbak. Donner bedankte de Raad vriendelijk voor het werk en deponeerde niet zijn wetsvoorstel, maar het advies in de prullenbak.
De Raad van State geeft niet vaak een negatief advies af. Als een wetsvoorstel goed is voorbereid hoeft dat ook niet. Maar het komt voor en meestal wordt een wetsvoorstel dan aangepast, tenzij een minister eigenwijs genoeg is en het advies negeert.

Onder Kok I kwam dat tweemaal voor (afschaffing WAO-boetes en beperkingen in de nabestaandenwet), onder de kabinetten Balkenende werd vier keer een afwijzend advies genegeerd (afschaffing VUTregeling, Verdonks plannen criminele Antilliaanse en Arubaanse jongeren uit te zetten, aanpassing arbeidsrecht om bijzonder onderwijs te verbieden homosexueel personeel te weigeren en het al genoemde WAO-plan van Donner).
Onder het huidige kabinet heeft Fred Teeven de eer al gehad  een Raadsadvies te negeren. Tegen de zin van de Raad van State wil hij toch de wet op de kansspelen verruimen.

D66 en de PvdA zien de Raad van State het liefst afgeschaft. Dat werk kan ook heel goed door de Eerste Kamer worden gedaan, vinden zij. Waarschijnlijk is dat de reden dat de PVV het juist andersom wil. In het verkiezingsprogramma stelde de PVV voor de Eerste Kamer af te schaffen en juist de Raad van State al het controlerend werk te laten doen.
Zal de oppositie met de benoeming van Donner meer reden krijgen kritisch te zijn over de Raad van State?

De zondagsbijlage.

bijlagenDe oplettende en trouwe lezer van dit blog heeft al gezien dat er iets minder wordt gepubliceerd dan men gewend was. Wordt er een beetje gelanterfant dor de redactie? Last van schrijversstress?
Nee, absoluut niet. Er wordt alleen ook werk geleverd voor andere weblogs en on-line magazines. Vandaag even wat aandacht daarvoor. Ofwel: de zondagsbijlagen van Codes, keuzes en maakbaarheid ;-).

Na vanaf 2008 maandelijks een gastlogje geschreven te hebben voor GeenCommentaar onder het pseudoniem P.J. Cokema, besloot ik per 1 mei toe te treden tot de GC-redactie. Onder datzelfde pseudoniem zijn er inmiddels 20 artikelen verschenen. De laatste, vandaag, kun je hier lezen. Alle artikelen en redactionele bijdragen vind je hier.
Het is even wennen om na lang een solo-redactie te voeren, nu weer samen te werken met meerdere ‘collega’s’, maar het bevalt prima.

In mei kwam er een klusje tussendoor. De gemeenten bleken wat moeite te hebben met het zogenaamde Bestuursakkoord, de decentralisatie van taken van Rijk naar lagere overheden. Steeds meer gemeenten bleken de plannen niet te accepteren en dat werd op dit weblog bijgehouden. Het online-medium Gemeente.nu bleek daar ook interesse in te hebben en daar leverde extra drukte op. Gemeentenu nam het hier gemaakte overzicht over en samen hielden we de actuele ontwikkelingen bij. Het betekende bijna dagelijks het nieuws en gemeentelijke websites afstruinen naar de standpunten van de gemeentes, om het overzicht van commentaren en de laatste updates te voorzien.
Leuk werk overigens en de moeite waard gezien de vele verwijzingen op twitter naar de hier gemaakte updates.

Begin juni besloot ik ook eens wat materiaal op te sturen naar andere on-line media. Met succes, want het opinieblog van de Vara, Joop.nl, plaatste inmiddels alweer vijf speciaal voor Joop bewerkte artikelen. De laatste, van 1 juli, kun je hier lezen. Alle tot nu toe geplaatste stukjes zijn hier verzameld.

Waarom toch al die activiteit buiten de deur? Na ruim vijf jaar actief te bloggen wil ik eens kijken of ik van die hobby werk kan maken. De trouwe lezers weten dat ik in een dagopvang voor dak- en thuislozen werk. Na 12 jaar dat met plezier en grote motivatie gedaan te hebben, wordt het tijd voor wat anders. Het plezier en de motivatie wordt zwaar onderuit geschoffeld door de bezuinigingen. Die treffen ons werkveld zodanig, dat het eigenlijk niet meer naar eer en geweten goed te doen is. Maar ja, als je geen vak hebt geleerd, wat moet een mens dan?

Je snapt het: schrijven, schrijven en nog eens schrijven. Al bloggend lukt dat, gezien de 322 stukjes, een gemiddelde van 6 per week, die de afgelopen vijf jaar tot stan zijn gekomen.
Het zal lastig zijn om als free-lancer voldoende brood op de plank te krijgen. Eerst maar eens zien of schrijven voor meerdere media wat op kan leveren. Mocht het tot niets leiden, heb ik in ieder geval veel meer lol gehad, dan er nu uit mijn huidige werk te putten is. Dat is pure winst.

Ruttes Rust.

protestHet zomerreces staat voor de deur. Kabinet en parlement gaan met vakantie. Een groot deel van de burgers hopelijk ook. Rust kan tot bezinning leiden en dat is hard nodig ook, na alle onrust die de kabinetsplannen hebben veroorzaakt.
Tot nu toe lijkt Rutte er niet in te slagen als premier de beste crisismanager ooit te worden. Sinds oktober 2010, na de installatie van zijn kabinet, is de maatschappelijke onrust alleen maar toegenomen.

In de OnrustMonitor houden we alle maatschappelijke reuring bij. Verdeeld in drie categorieën: acties tegen de bezuinigingen, arbeidsonrust en overige acties. De actiebereidheid blijkt flink toegenomen. Van zeven acties in oktober, tot 49 in de afgelopen maand, waarmee juni de heetste maand mag heten. In totaal waren er dit jaar 134 acties tegen de bezuinigingen, 30 arbeidsconflicten en 24 overige acties. Sommigen lopen nog, met name de petities. Sommige acties kunnen op vervolg rekenen, zoals de acties in het openbaar vervoer.

De meest gebruikte actievorm is die van de petitie of handtekeningenactie. Opvallend is dat het aantal demonstraties is toegenomen. Niet alleen in aantal, ook in omvang.
Er zijn veel meer acties geweest dan in de OnrustMonitor zijn vermeld. Maar acties die door politieke partijen zijn geïnitieerd rekenen we niet mee. Alleen de acties die door burgers zelf of hun vertegenwoordigen organisaties zijn in de OnrustMonitor opgenomen.

Acties tegen bezuinigingen op lokale voorzieningen als bibliotheken, zwembaden, amateurkunsten en welzijnswerk kwamen veruit het meeste voor. In de categorie arbeidsonrust zijn het vooral de cao-onderhandelingen die tot oproer leiden.  En onder de overige acties zijn de acties tegen de privatisering van het openbaar vervoer en tegen de plannen voor een nieuwe kerncentrale de koplopers (samengevat in dit overzicht – exceldocument).

Na de grote onrust van afgelopen maand, kan iedereen zich nu eens in alle rust bezinnen. Burgers, organisaties en actievoerders zullen ongetwijfeld nadenken over hoe het nu verder moet. Het kabinet kan zich eens bezinnen of al die onrust niet eens tot wat wijzigingen in de plannen moet leiden. Want laten we niet vergeten dat de 18 miljard aan bezuinigingen wellicht helemaal niet nodig zijn. De economie trekt weer wat aan, de staatssteun is bijna helemaal terugbetaald en er zijn wat meevallers, waaronder de 1,6 miljard hogere gasopbrengsten. Lees een artikel hierover op GeenCommentaar. waarin wordt betoogd dat er helemaal geen redenen zijn voor de bezuinigingen.

Gezien de toenemende actiebereidheid lijken steeds meer burgers dat ook te beseffen. Afijn, hier de onrust waar de arme Rutte mee te maken heeft gehad. Klik op het plaatje voor de details.
onrustmonitor